Książkę kupiłam, bo bardzo interesuje mnie temat sytuacji kobiet w krajach muzułmańskich. Autorka opisuje w niej swoje spotkanie z młodziutką Kamilą, która po wyjeździe rodziców z Kabulu, musi wziąć na swoje barki utrzymanie rodziny.
Kamila jest dziewczyną bardzo ambitną, inteligentną-studiuje i bardzo chce zostać nauczycielką. Niestety, dojście talibów do władzy całkowicie weryfikuje jej plany. Kobiety z dnia na dzień muszą przyodziać się w burki, mają całkowity zakaz wychodzenia z domu bez swojego mahrama. Nie wolno im również uczyć się, pracować, a nawet korzystać z publicznej opieki medycznej. Zostają całkowicie pozbawione wszelkich praw, a złamanie, choćby niechcący, najmniejszego z nakazów grozi nawet śmiercią.
Kamila nie potrafi siedzieć bezczynnie i obserwować, jak kobiety i dzieci cierpią głód, bo nie ma przy nich mężczyzny. Postanawia zacząć zarabiać na swoją rodzinę szyciem, ale też zatrudnić w swojej firmie inne kobiety. Z czasem interes się rozkręca, dziewczyna zaczyna również współpracę z organizacjami wspierającymi kobiety w Afganistanie.
Książka nie jest absolutnie żadnym arcydziełem. Pokazuje jednak, jak trudna jest sytuacja kobiet w krajach rządzonych przez talibów. Jest świadectwem młodej dziewczyny, której upór, niesamowita odwaga i determinacja pozwalają na przetrwanie wielu rodzin.

Książkę kupiłam, bo bardzo interesuje mnie temat sytuacji kobiet w krajach muzułmańskich. Autorka opisuje w niej swoje spotkanie z młodziutką Kamilą, która po wyjeździe rodziców z Kabulu, musi wziąć na swoje barki utrzymanie rodziny.
Kamila jest dziewczyną bardzo ambitną, inteligentną-studiuje i bardzo chce zostać nauczycielką. Niestety, dojście talibów do władzy całkowicie...