Moim jak zwykle bardzo subiektywnym zdaniem, tak jak w ocenie, jest to książka rewelacyjna.
Siła tej książki to jej normalność, znaczy bohaterowie, a zwłaszcza Joanna. O ile normalne może być wieloletnie poszukiwanie swojego miejsca na ziemi, emigracja do RPA, tułanie się po Polsce, nagła konieczność znalezienia nowego domu dla rodziny, przymusowa emigracja zarobkowa głowy rodziny :), tak to jest książka bardzo normalna.
Siła tej książki, pomimo smutnych, a wręcz tragicznych zdarzeń, to to, że autorka tego nie uwypukla i nie rozdrapuje.
Joanna po prostu rozwiązuje problemy i to nie tylko swojej rodziny, ale także osób, z którymi się styka.
Siła tej książki to stosunek do zwierząt domowych, psów i kotów.
Siła tej książki to stosunek skądinąd mojej rówieśnicy do samej siebie.
Siła tej książki to stosunek do Rodziny, Męża, Małżeństwa i Dzieci.

Siła tej książki to bardzo pozytywne przesłanie i po lekturze, niezależnie od pory czytania, bo są opinie, że jest doskonała na letni wypoczynek, człowiek może się czuć naładowany .... hmmmm brakuje mi słowa....
Bo napisać, że mocje to trochę mało.
Mnie urzekło w tej książce to, że jej bohaterowie, podobnie jak ja kierują się tymi samymi zasadami w życiu.
Ochrona życia poczętego, pomoc ludziom i dzieciom w potrzebie, stosunek do dzieci korzystających z tzw. indywidualnego nauczania (Joanna jest nauczycielką), bardzo doświadczonych przez życie, wreszcie stosunek do wiary i Kościoła.
Tak jak wspomniałam tragiczne zdarzenia, nie powodują przybicia i zgryzoty bo są w sposób prosty i bardzo ludzki rozwiązywane.

A wszystko to napisane w doskonały sposób, dopracowane w każdym calu, zabawne i śmieszne, tam gdzie można sobie na to pozwolić.... Dawno nie czytałam książki, która dzięki temu, że jest tak dobrze skonstruowana od strony technicznej, czytała się jakby sama.
I to co martwiło mnie najbardziej, to to, że tak szybko się kończy.

Na moje szczęście już mam w domu i pochłaniam jak odkurzacz :) drugi tom.

Na koniec wypada podziękować Autorce.
Pani Beato bardzo, bardzo Pani dziękuję, za tę porcję optymizmu, dobroci i humoru. A że czytałam książkę w okresie świąteczno - noworocznym to traktuję to jako prezent pod choinkę.

Zdecydowanie polecam, tym, którzy lubią i cenią dobrze napisaną literaturę obyczajową, obejmującą nasze, polskie realia.
No i polecam tym, którzy mają fioła na punkcie zwierząt domowych.

Moim jak zwykle bardzo subiektywnym zdaniem, tak jak w ocenie, jest to książka rewelacyjna.
Siła tej książki to jej normalność, znaczy bohaterowie, a zwłaszcza Joanna. O ile normalne może być wieloletnie poszukiwanie swojego miejsca na ziemi, emigracja do RPA, tułanie się po Polsce, nagła konieczność znalezienia nowego domu dla rodziny, przymusowa emigracja zarobkowa głowy...