"Anna Karenina" towarzyszyła mi wytrwale przez ostatni miesiąc. Arcydzieła Lwa Tołstoja słuchałam w doskonałej interpretacji Marcina Trońskiego który przez ponad 2000 minut czarował mnie nienaganną dykcją i miłym dla ucha tembrem głosu.
To oczywiście nie było moje pierwsze spotkanie z tą powieścią bo jako licealistka (wieki temu), będąc zafascynowaną literaturą rosyjską, pochłaniałam namiętnie powieści Dostojewskiego, Tołstoja i Bułhakowa.
Po latach postanowiłam powrócić do tych książek i sprawdzić jak odbieram je jako osoba starsza, dojrzalsza, z niemałym bagażem życiowym.

Niezwykle ciekawe to doświadczenie. Generalizując powieści te, czytane po latach, nie mają już dla mnie takiej siły rażenia jak kiedyś. Wydaje mi się że czytane w okresie dorastania - okresie buntu, niezgody na niesprawiedliwość - mogą wstrząsnąć czytelnikiem i zapisać się w pamięci jako literackie arcydzieła.
Teraz już nie robią na mnie takiego wrażenia, ale to nadal literatura najwyższej próby: pełna rozważań filozoficznych, teologicznych i pytań egzystencjalnych.

"Anna Karenina" w powszechnej świadomości funkcjonuje jako romans wszechczasów, historia nieszczęśliwej miłości bez happy endu. Powrót do tej powieści uświadomił mi że to bardzo powierzchowna interpretacja bo związek Anny z hrabią Wrońskim jest dla Lwa Tołstoja tylko pretekstem aby opowiedzieć czytelnikowi o ówczesnej Rosji: gdzie konwenanse były ważniejsze niż osobiste szczęście, gdzie wyłamując się z nich było się skazanym na towarzyską śmierć i wytykanie palcami, gdzie uczucia były zbędnym balastem.
Romans głównej bohaterki jest tylko jednym z wątków powieści.
Nie mniej miejsca zajmuje w nim postać Konstantego Dmitricza Lewina, szlachcica mieszkającego i pracującego na wsi. To jego losy ukazują nam Rosją jako kraj pracujących w pocie czoła chłopów, których ciężka egzystencja jest pokazywana w kontrze do bawiącej się i piastującej nikomu niepotrzebne urzędy arystokracji. Czasami miałam wrażenie że to on jest tu postacią kluczową a historia Anny i Wrońskiego jednym z wątków, który z biegiem lat został nagłośniony choćby przez liczne interpretacje filmowe tej powieści.

To dzieło monumentalne, miejscami porywające a miejscami nudne i wprawiające czytelnika w stan letargu. Niemniej to klasyka a po nią zawsze warto sięgać. Cieszę się że zrobiłam to ponownie.

*wyzwanie LC/czerwiec 2019
Wyjazd do Petersburga, gdzie miedzy innymi toczy się akcja powieści, to moje marzenie od wielu lat. Wierzę że kiedyś uda mi się je zrealizować.

"Anna Karenina" towarzyszyła mi wytrwale przez ostatni miesiąc. Arcydzieła Lwa Tołstoja słuchałam w doskonałej interpretacji Marcina Trońskiego który przez ponad 2000 minut czarował mnie nienaganną dykcją i miłym dla ucha tembrem głosu.
To oczywiście nie było moje pierwsze spotkanie z tą powieścią bo jako licealistka (wieki temu), będąc zafascynowaną literaturą rosyjską,...