Na książkę o Fumino trafiliśmy na wyprzedażach w BUWie jakiś czas temu. Byliśmy tam z E. i jak tylko w jej ręce wpadła ta książeczka, nie chciała jej wypuścić. Kupiliśmy i teraz regularnie czytujemy.
Ilustracje nie są z najwyższej półki, ale są kolorowe i dość ładne. E. na swoje urodziny chciała koniecznie takie same lampiony jak miał Fumino, i musiałam robić.
Treść myślę że dla dzieci dość fajna. Rodzina smoków (mama, tata i Fumino) musi uciekać ze swojej krainy i osiedlają się w lesie. Zwierzątka w lesie boją się Fumino i nie chcą się z nim przyjaźnić, więc on robi im na złość na zasadzie „skoro myślicie, że jestem zły, to pokażę wam, że naprawdę taki jestem”. Jednocześnie rodzicom cały czas opowiada, jakich ma świetnych przyjaciół, bo nie chce, żeby się martwili tym, że nikt go nie lubi. Przychodzi dzień urodzin Fumino i rodzice postanawiają urządzić przyjęcie dla niego i jego przyjaciół. Fumino oczywiście nie ma kogo zaprosić. Do ostatniej chwili zwleka z tym, żeby powiedzieć o tym rodzicom, ale… No wszystkiego nie będę zdradzać.
Jak gdzieś na nią traficie – zajrzyjcie. U nas leży na parapecie przy łóżku i zaglądamy do niej często.
Recenzje tej ksiązki i innych pozycji (też dla dzieci) są również dostępne na moim blogu: http://barakudatoja.blogspot.com/

Na książkę o Fumino trafiliśmy na wyprzedażach w BUWie jakiś czas temu. Byliśmy tam z E. i jak tylko w jej ręce wpadła ta książeczka, nie chciała jej wypuścić. Kupiliśmy i teraz regularnie czytujemy.
Ilustracje nie są z najwyższej półki, ale są kolorowe i dość ładne. E. na swoje urodziny chciała koniecznie takie same lampiony jak miał Fumino, i musiałam robić.
Treść myślę...