Ciężko się to czyta, przez pierwsze kilkadziesiąt stron praktycznie brak akcji, potem coś zaczyna się dziać, ale zakończenie zawodzi. Czytałem omijając całe akapity. Niestety wobec kryminałów mam dość konkretne oczekiwania a ta pozycja ich nie spełnia - wartka akcja, wciągająca intryga. Tu - za dużo opisów sąsiadek i holenderskich realiów lat osiemdziesiątych. Nie polecam.

Ciężko się to czyta, przez pierwsze kilkadziesiąt stron praktycznie brak akcji, potem coś zaczyna się dziać, ale zakończenie zawodzi. Czytałem omijając całe akapity. Niestety wobec kryminałów mam dość konkretne oczekiwania a ta pozycja ich nie spełnia - wartka akcja, wciągająca intryga. Tu - za dużo opisów sąsiadek i holenderskich realiów lat osiemdziesiątych. Nie polecam.

Jako dziecko przeczytałem tę książkę kilka razy. Pamiętam, że była ona dla mnie wtedy bardzo zabawna. Wróciłem do niej teraz po 30 latach i przyznam, że nadal mi się podoba. Choć jest dość prosta. Ale czy to źle? Na pewno nie sposób odmówić autorce lekkości pióra. Głównej bohaterki nie sposób nie polubić. Do tego świetne obserwacje dotyczące Warszawy i Polski lat '80. Czytało się to jakby się tam właśnie było.

Jako dziecko przeczytałem tę książkę kilka razy. Pamiętam, że była ona dla mnie wtedy bardzo zabawna. Wróciłem do niej teraz po 30 latach i przyznam, że nadal mi się podoba. Choć jest dość prosta. Ale czy to źle? Na pewno nie sposób odmówić autorce lekkości pióra. Głównej bohaterki nie sposób nie polubić. Do tego świetne obserwacje dotyczące Warszawy i Polski lat '80....

To nie panna Marple ale sympatyczny kryminalik, kiedy wyjazd za granicę nie był codziennością.

To nie panna Marple ale sympatyczny kryminalik, kiedy wyjazd za granicę nie był codziennością.

Słuchałem audiobooka, czytała pani Irena Kwiatkowska. I powiem szczerze, gdyby nie głos pani Ireny to bym sobie odpuścił. Książka przewidywana do bólu. Czytadło jakich wiele. Nie ma nic szczególnego w tej książce. Jak ktoś chce coś na plażę do poczytania to proszę bardzo.

Słuchałem audiobooka, czytała pani Irena Kwiatkowska. I powiem szczerze, gdyby nie głos pani Ireny to bym sobie odpuścił. Książka przewidywana do bólu. Czytadło jakich wiele. Nie ma nic szczególnego w tej książce. Jak ktoś chce coś na plażę do poczytania to proszę bardzo.

Dobry kryminał w starym stylu. Tylko tak można skomentować te książkę, bo po co pisać więcej o czymś co jest świetne samo w sobie.

Starsza pani wyjeżdża do Holandii. Ma tam odwiedzić przebywającego na stypendium syna, pomóc trochę synowej i w ogóle pożyć w kapitalistycznym luksusie. Oczywiście, wiezie z kraju prezenty dla rodziny, dość nietypowe, razowy chleb i biały ser. Przez ten niecodzienny bagaż zostanie wplątana w międzynarodową aferę przemytu narkotyków, będzie musiała stawić czoła członkom gangu ( w tym tajemniczemu, wysokiemu Holendrowi ),odwiedzić zakazaną dzielnicę w Amsterdamie, zgłębić tajniki boksu i rozwikłać zagadkę polskiego weterana. Na dodatek wszystkie te zajęcie ukrywane są starannie przed rodziną, która nie uwierzyłaby w opowiedzianą jej historię. Leniwy pobyt w nudnej i bezpiecznej Holandii zmienia się stresujące dwa miesiące. Gdyby mogła choć oddać sąsiadce z pociągu zapomnianą przez nią lisią czapę. Ale nawet w tak prozaicznej czynności los ukrył niemiłą niespodziankę.

Podobnie jak większość miłośników kryminałów uważam, że kiedyś były one lepsze. Miały sens, fabułę i potrafiły wciągnąć czytelnika w tworzącą się zagadkę. Przykładem takiego właśnie dobrego kryminału jest prezentowana książka. Wartka i ciekawa akcja, dość luźny styl prowadzenia narracji sprawiają, że jest to wspaniałe czytadło na długie jesienne wieczory. Dodatkowego smaczku dodają wstawki społeczne z tamtego okresu. Zestawienie Polski z czasów głębokiego PRL-u i kapitalistycznej Holandii to dla koneserów wspaniała przygoda. Polecam.

Dobry kryminał w starym stylu. Tylko tak można skomentować te książkę, bo po co pisać więcej o czymś co jest świetne samo w sobie.

Starsza pani wyjeżdża do Holandii. Ma tam odwiedzić przebywającego na stypendium syna, pomóc trochę synowej i w ogóle pożyć w kapitalistycznym luksusie. Oczywiście, wiezie z kraju prezenty dla rodziny, dość nietypowe, razowy chleb i biały ser....

bo czyta P.I.Kwiatkowska

bo czyta P.I.Kwiatkowska