U schyłku dziewiętnastego wieku, kiedy jeszcze nikt nie słyszał o Herkulesie Poirot, a Sherlock Holmes ledwie rozpoczynał długoletnią karierę, toczy się akcja trzeciej z siedmiu części przygód detektywa Murdoch. Jej sugestywny tytuł - Biedny Tom już wystygł - nie bez przyczyny naprowadza czytelnika na ślad zbrodni, przecież książki stworzone przez Maureen Jennings to rasowe kryminały... Czy na miarę wspomnianych klasyk? Przekonajmy się na własnej skórze!

"Światło padło na ciało Wickena. Leżał na lewym boku, przodem do drzwi. Wokół odkrytej głowy widniała aureola z krwi, która wsiąkała w jego jasne włosy. Nogi były skrzyżowane w kostkach...".

Klimatyczna okładka książki zaprasza czytelnika do spędzenia kilku godzin w towarzystwie Murdocha, który tym razem zajmuje się sprawą śmierci konstabla - Olivera Wickena. Notatka znaleziona przy ciele ofiary - "Życie bez twojej miłości jest nie do zniesienia. Wybacz mi" - jednoznacznie sugeruje samobójstwo, jednak doświadczony już detektyw nie do końca wierzy w coś, co na pierwszy rzut oka jest oczywiste. Rozpoczyna śledztwo, które ma wyjaśnić, dlaczego młody człowiek pożegnał się z życiem, pozostawiając matkę i chorą siostrę na łasce losu...
Jednocześnie myśli Mordocha krążą wokół tematów bardziej przyziemnych. Męczy go ból zęba, ale też wspomnienie kobiety, która prosiła o pomoc, gdy zabierano ją do szpitala psychiatrycznego. Czy pani Eakin i jej rodzina mają coś wspólnego ze śmiercią Wickena?

"Pomocy - wyszeptała. - Proszę, niech mi pan pomoże."

Choć książka jest kontynuacją "Ostatniej nocy jej życia" i "Pod gwiazdami smoka", czytanie jej bez znajomości poprzednich części nie stanowi żadnego problemu.

Jeszcze przed rozpoczęciem lektury warto zwrócić uwagę na okładkę książki oraz jej tytuł. Ten drugi został zaczerpnięty z Króla Leara:

"Gloucester: Kość z kości naszej i krew z naszej krwi
Tak się spodliły, panie, że nienawiść
Czują do własnych rodziców
Edgar: Biednemu Tomkowi zimno*"
* ang. Poor Tom is Cold

Dlaczego autorka postanowiła zacytować Shakespeare'a? To zagadka, której wyjaśnienie czeka na nas na ostatnich stronach, okazuje się bowiem, że cytat ten w dużym stopniu streszcza fabułę książki pani Jennings.

Oryginalny tytuł to tylko jedna z wielu zalet książki. Na pochwałę zasługuje przede wszystkim jej wielowątkowość. Choć akcja toczy się głównie wokół zagadki śmierci młodego człowieka, w lekturze nie brakuje elementów powieści obyczajowej. Poznajemy problemy, radości i nadzieje zwykłych ludzi, którzy codziennie stykają się z prawdziwymi potworami próbującymi zatruć życie wszystkich wokół. Patrzymy na świat oczami nie tylko detektywa, ale też kobiety zamkniętej w zakładzie dla psychicznie chorych czy członków powszechnie szanowanej rodziny, którzy w czterech ścianach swojego domu skrywają wiele sekretów...

Jakość kryminału najłatwiej ocenić patrząc na jego zakończenie - czy nas zaskoczyło? Czy łączy się w logiczny sposób z całością i splata wszystkie wątki w jeden? W przypadku "Biednego Toma..." odpowiedź trzykrotnie brzmiałaby: "Tak". Cieszę się, że mogłam poznać detektywa Murdocha i już dzisiaj nie mogę się doczekać kolejnych części serii. Jestem pewna, że i wy go polubicie, więc jeśli tylko nadarzy się okazja, spróbujcie razem z Williamem rozwiązać zagadkę śmierci młodego konstabla!

U schyłku dziewiętnastego wieku, kiedy jeszcze nikt nie słyszał o Herkulesie Poirot, a Sherlock Holmes ledwie rozpoczynał długoletnią karierę, toczy się akcja trzeciej z siedmiu części przygód detektywa Murdoch. Jej sugestywny tytuł - Biedny Tom już wystygł - nie bez przyczyny naprowadza czytelnika na ślad zbrodni, przecież książki stworzone przez Maureen Jennings to rasowe...