Ketchum po raz kolejny bierze na warsztat swój ulubiony temat pisząc o horrorze "zwykłego" życia. Historia z życia wzięta, żadnych zmyślonych potworów, po prostu ludzie i przerażająco realne wszędobylskie zło, bezsilność i niesprawiedliwość. Jak zwykle proza to mocna i bezkompromisowa, jego pisarstwo nie bierze jeńców. Nawet jednym rzuconym zdaniem autor potrafi zburzyć nas spokój i zasiać ziarno niepewności. Już od pierwszych stron "Jedynego dziecka" można poczuć pewien niepokój a nawet dyskomfort. Solidny thriller który w pewnym momencie przeradza się we wciągający dramat sądowy przywodzący na myśl najlepsze powieści Johna Grishama. Dość dołująca powieść pokazująca niesprawiedliwość, nieudolność i zawodność systemu sprawiedliwości oraz organów stojących na straży porządku, w starciu z którymi jednostka nie ma szans.

Mam jednak pewien kłopot z tą powieścią. Po przeczytaniu większości książek Jacka Ketchuma jestem już na pewne rzeczy przygotowany. "Jedyne dzieko" to nie pierwsza taka historia oparta na faktach w jego dorobku. Może już szok nie ten? Może mi się pokłady empatii zmniejszyły? W każdym razie jakiegoś wstrząsu z mojej strony nie było. Od pewnego momentu powieść ta jest strasznie przewidywalna, po prostu znając autora wiedziałem że to się w taki sposób skończy. Emocje już nie te co przy "Dziewczynie z sąsiedztwa". Literacko jestem trochę rozczarowany. Fakt że czyta się świetnie, a historia z tych co to nóż w kieszeni sam nam się otwiera, ale takie emocje można równie dobrze otrzymać oglądając "Sprawę dla Reportera" i słuchając goszczących u Elżbiety Jaworowicz ludzi i ich historii. W każdym bądź razie książka dobra bo historia mocna, ale chyba wolę Ketchuma bardziej twórczego, (tego z opowiadań) gdzie nie przepisuje życiowych scenariuszy a jest twórcą od samych podstaw.

http://book-music-movie.blogspot.com

Ketchum po raz kolejny bierze na warsztat swój ulubiony temat pisząc o horrorze "zwykłego" życia. Historia z życia wzięta, żadnych zmyślonych potworów, po prostu ludzie i przerażająco realne wszędobylskie zło, bezsilność i niesprawiedliwość. Jak zwykle proza to mocna i bezkompromisowa, jego pisarstwo nie bierze jeńców. Nawet jednym rzuconym zdaniem autor potrafi zburzyć nas...