Opisanie monograficznego rozwoju chodu sportowego kobiet, które stało się celem Stanisława Zaborniaka, należy uznać za nowatorskie oraz dokumentujące ewolucję jednej z licznych konkurencji lekkoatletycznych, od jej początków w postaci masowych marszów kobiet „Szlakiem Pierwszej Kadrowej” na trasie z Krakowa do Jędrzejowa (1926 r.) aż do występów Sylwii Korzeniowskiej na Igrzyskach Ateńskich (2004 r.).

Do podjęcia się tego tematu predysponuje autora jego osobisty udział zawodniczy – był zawodnikiem sekcji lekkoatletycznej „Resovii”, a następnie trenerski – w prowadzeniu czołowych chodziarzy w Polsce w latach 1970–1978. Autor, będąc w wymienionym okresie trenerem zawodników w sekcji lekkoatletycznej „Resovii”, podjął próbę rozwoju chodu w środowisku rzeszowskim. Zaowocowało to pojawieniem się na trasach chodziarskich wielu reprezentantów Polski (…). Dorobek trenerski oraz znajomość problemów chodu sportowego pozwoliły na łamach publikacji skutecznie ukazać ewolucję chodu sportowego kobiet w Polsce.