Gemma i Alice urodziły się jednego dnia, ale różnią się dosłownie wszystkim.
Gemma jest trzecią z rodzeństwa, Alice jest jedynaczką.
Rodzice Gemmy nie należą do bogaczy, rodzicom Alice powodzi się znacznie lepiej.
Gemma jest wiecznie roztrzepana (w sensie dosłownym i przenośnym),
ma wielką wyobraźnię, jest żywiołowa, a czasem wybuchowa,
woli dżinsy, t-shirty, czapkę z daszkiem, grę w piłkę.
Alice ma długie blond włosy, nosi sukienki, chodzi na balet,
jest spokojna, może nawet nieco wycofana, dobrze ułożona,
lubi biżuterię, kolorowanki i lalki.
Obie lubią wspólne zabawy, przy czym Alice ubiera lalki w różowe ciuszki,
a Gemma uczy pływać pluszaki i strzyże lalki.
Niebo i ziemia, ogień i woda.
A jednak te dwie uwielbiają się nawzajem i chcą spędzać ze sobą cały czas.

"Najlepsze przyjaciółki" Jacqueline Wilson to książka nie tylko o przyjaźni.
To książka o więziach, uczuciach, emocjach, o relacjach w rodzinie.
A także o ignorancji dorosłych i lekceważeniu dzieci.
Alice wraz z rodziną się wyprowadzą. Daleko!
Nikogo nie obchodzi, co o tym myślą Alice i Gemma.
A dla nich to prawdziwa tragedia!

Cały czas współczułam Gemmie.
Przede wszystkim byłam zbulwersowana postawą jej matki :-(
Dziś Gemma pewnie miałaby zdiagnozowane ADHD.
Matce na pewno nie było z nią łatwo, ale....
Jak można deprecjonować uczucia dziecka?
Jak można mieć pretensje do dziecka, że zwymiotowało?
Jak można mieć pretensje do dziecka, że tęskni za przyjaciółką i płacze?


Książka wabi i wciąga.
Na początku wydaje się nieco zwariowaną opowiastką dla 10-latek.
Potem sprawy się komplikują, a czytelnik coraz bardziej chce wiedzieć, co będzie dalej.

Bardzo polecam tę lekturę starszym dzieciom i młodszym nastolatkom
oraz ich rodzicom.



https://bajdocja.blogspot.com/2019/12/najlepsze-przyjacioki.html

Gemma i Alice urodziły się jednego dnia, ale różnią się dosłownie wszystkim.
Gemma jest trzecią z rodzeństwa, Alice jest jedynaczką.
Rodzice Gemmy nie należą do bogaczy, rodzicom Alice powodzi się znacznie lepiej.
Gemma jest wiecznie roztrzepana (w sensie dosłownym i przenośnym),
ma wielką wyobraźnię, jest żywiołowa, a czasem wybuchowa,
woli dżinsy, t-shirty, czapkę z...

Sporo lat temu ta książka była jedną z moich ulubionych!

Zrobiłam nawet komiks o bohaterkach :))

Dla jedenasto lub dwunastolatek ;)

Sporo lat temu ta książka była jedną z moich ulubionych!

Zrobiłam nawet komiks o bohaterkach :))

Dla jedenasto lub dwunastolatek ;)

Bardzo fajna,ciekawa i ma pełno zwrotów akcji. Polecam nie tylko tym młodszym ale też starszym :)

Bardzo fajna,ciekawa i ma pełno zwrotów akcji. Polecam nie tylko tym młodszym ale też starszym :)

Wszystkie książki Jaqueline Wilson są poruszające, takie, przy których nigdy nie wiesz co się wydarzy. Szczególnie takie gdzie są dwie koleżanki, po jedenaście lat, tak blisko z sobą związane. Kiedy wkracza nagle nowa przyjaciółka, jeszcze bardziej się ciekawiłam, co sie potoczy miedzy Alice a niejaką Florą, która jak się potem okazuje, bardzo różni się od chłopczycy Gemmy. W książkach tej autorki zawsze jest denerwująca postać. Taka, która choć nie istnieje, wydaję się bardzo prawdziwie denerwująca - sądzę ze to ciocia Karen i mama Gemmy. Baaardzo polecam :D

Wszystkie książki Jaqueline Wilson są poruszające, takie, przy których nigdy nie wiesz co się wydarzy. Szczególnie takie gdzie są dwie koleżanki, po jedenaście lat, tak blisko z sobą związane. Kiedy wkracza nagle nowa przyjaciółka, jeszcze bardziej się ciekawiłam, co sie potoczy miedzy Alice a niejaką Florą, która jak się potem okazuje, bardzo różni się od chłopczycy Gemmy....

Kolejny tytuł, który kiedyś mnie urzekł~

Kolejny tytuł, który kiedyś mnie urzekł~

suuper

suuper

Kiedyś zaczytywałam się w powieściach pani Wilson. Po jakimś czasie trochę mi przeszło. Ostatnio, gdy szłam po dywanie w bibliotece mój wzrok wylądował na półce z której niegdyś ciągle zabierałam książki do domu. Ta półka dla mnie już zapomniana stała się dla mnie przypływem wielu wspomnień. Z takim uczuciem zabrałam tą pozycję do domu.

Na samym początku poznałam Gemmę i Alice. Tej pierwszej nie polubiłam od razu, lecz z czasem pomału zaczęłam ja rozumieć, co w konsekwencji przyczyniło się do polubienia jej. Dziewczyny są jak niebo, a ziemia. Jedna lubi grać w piłkę i jest typem chłopczycy zaś druga lubi rysować, bawić się lalkami. Gemma nosi spodnie i T-shirty, Alice sukienki spódniczki. Jedna grzeczna, spokojna, druga hałaśliwa i nieznośna.

Jest to książka o prawdziwej przyjaźni. Autorka pokazuje czytelnikowi, jak to powinno wyglądać. Dziewczyny są zupełnie inne. Co sprawia, że się uzupełniają. Chylę czoła pani Jacqueline w jednej książce zawarła esencje prawdziwej przyjaźni.

Jest to powieść trochę w idealizowana. No bo czy każdy z nas znalazł prawdziwego, oddanego przyjaciela? Pomimo, że każdy o tym marzy nie zawsze tak się zdarza. Czasami trzeba trochę poczekać, a niekiedy osoba, którą mamy za przyjaciela wcale nią nie jest. Główne bohaterki miały to szczęście i zostały przyjaciółkami już od kołyski. Jednak ich więź zostaje wystawiona na wielką próbę. Otóż rodzice Alice postanawiają przeprowadzić się do Szkocji. Dziewczynki są zrozpaczone. Próbują uciec, ale rodzice zdążają je odnaleźć. Zbieg różnych okoliczności i postępowanie Gemmy sprawia, że mama jej przyjaciółki zakazuje im kontaktu z sobą.

Autorka bardzo mocno skupiłam się na opisaniu uczuć i zachowania młodych bohaterek. Cała sytuacja przerasta wszystkich w nią zaplątanych. Obie rodziny przeżywają w swój własny sposób. Gorsze zachowanie przez to wszystko ma Gemma - jest obrażona na cały świat. kłóci się z kolegami z klasy, nie słucha na lekcji, a tęsknota nie pozwala spojrzeć na innych troszkę przychylnym okiem. Alice z pozoru radzi sobie lepiej dalej uczęszcza na balet, nie stroni się od poznawania nowych ludzi i poznaje tam jakąś dziewczynkę, ku niezadowoleniu swojej starej towarzyszki zabaw.

Mogłabym tutaj przytaczać wiele zabawnych sytuacji z których powinno wyciągnąć wnioski. Jednak nie o to chodzi. Książka pokazuje jaka powinna być przyjaźń. I jak silna więź może stworzyć się między dwojgiem dzieci. Co najważniejsze pokazuje, że przyjaźń jest niezniszczalna i potrzebna każdemu człowiekowi.

Kiedyś zaczytywałam się w powieściach pani Wilson. Po jakimś czasie trochę mi przeszło. Ostatnio, gdy szłam po dywanie w bibliotece mój wzrok wylądował na półce z której niegdyś ciągle zabierałam książki do domu. Ta półka dla mnie już zapomniana stała się dla mnie przypływem wielu wspomnień. Z takim uczuciem zabrałam tą pozycję do domu.

Na samym początku...

Przezabawna książka ,którą szybko się czyta.

Przezabawna książka ,którą szybko się czyta.

Bardzo ciekawa książka

Bardzo ciekawa książka

Powiem wprost - jestem/byłam oczarowana książką! Już nie mogę się doczekać przeczytania kolejnych książek autorki. :D

Powiem wprost - jestem/byłam oczarowana książką! Już nie mogę się doczekać przeczytania kolejnych książek autorki. :D