Zabierając się za pisanie tej recenzji zaznaczam że będzie ona o całej powieści czyli około tysiąca stron.
Po raz pierwszy nie wiem jaką ocenić gwiazdkami to co przeczytałam. Z jednej strony książkę czyta się ciężko, temat też jest prozaiczny, a z drugiej strony nie można oprzeć się wrażeniu że nie doczytawszy do końca coś ważnego nam umknie.
Powieść napisana pod koniec XIX w. jest dzieckiem owej epoki romansu i właśnie on jest tematem głównym, jednak uważny czytelnik znajdzie w "Regentce" coś bardziej głębokiego niż namiętność i scenerię dziewiętnastowiecznego miasta prowincjonalnego w Hiszpanii. Mnie najbardziej poruszyła głęboka analiza istoty bohaterów i uderzył fakt jak niektóre prawa moralne oraz mentalność ludzi nie zmieniła się na przestrzeni półtora wieku. Autor wprowadza do powieści wątki nadal aktualne do tego stopnia iż w niektóre postacie to nomen omen ludzie których znam, a moralność mieszkańców Starego Grodu jest nam wszystkim znana z obserwacji własnego środowiska.
Książka tak jak już wspomniałam nie należy do najłatwiejszych w odbiorze. Zmusza do uważnego czytania, niektórych fragmentów nawet ponownie. Autor używa też wielu retrospekcji tak że trudno potem wrócić do głównego nurtu wydarzeń.
Nie jest to na pewno lektura dla relaksu, dlatego polecam tylko tym ,którzy wolą coś cięższego.

Zabierając się za pisanie tej recenzji zaznaczam że będzie ona o całej powieści czyli około tysiąca stron.
Po raz pierwszy nie wiem jaką ocenić gwiazdkami to co przeczytałam. Z jednej strony książkę czyta się ciężko, temat też jest prozaiczny, a z drugiej strony nie można oprzeć się wrażeniu że nie doczytawszy do końca coś ważnego nam umknie.
Powieść napisana pod koniec XIX...