Po książkę p. Stanisława Janickiego "W starym kinie" sięgnęłam niedawno, ponieważ dopiero w lipcu poznałam piękny świat kinematografii II RP. i nie żałuję. Książkę przeczytałam w jeden dzień z dwóch przyczyn, pierwsza z nich to niesamowity styl p. Janickiego. Fenomenalnie opowiada czasy przedwojennego kina w taki sposób, że człowiek czytając tą książkę powraca do tamtych lat i nie chce przestać czytać, a drugą przyczyną jest jej grubość ok. 183 stron, która sprzyja szybkiemu czytaniu i niestety szybkiemu skończeniu tejże książki. Mam wielką nadzieję, że jakieś wydawnictwo skusi się o reedycję tej książki, może w nowszej oprawie graficznej i liczącą więcej zdjęć galerii, choć i w tej edycji z 1983 (?) nie możemy narzekać na brak fotografii z tamtych lat. Na plus także jest to, że p. Janicki poświęcił po jednym rozdziale p. Smosarskiej, gromadząc tworzone w tamtych latach na jej cześć wierszyki, fragmenty wywiadów, wspomnień czy recenzji filmów, w których grała oraz p. Eugeniuszowi Bodo. W tymże rozdziale przytacza cytaty listów zawierających wspomnienia dotyczące tego wspaniałego aktora, przysyłanych na prośbę autora przez ludzi, którzy go znali, spotkali go.
Szczerze polecam wszystkim miłośnikom przedwojennego kina.

Po książkę p. Stanisława Janickiego "W starym kinie" sięgnęłam niedawno, ponieważ dopiero w lipcu poznałam piękny świat kinematografii II RP. i nie żałuję. Książkę przeczytałam w jeden dzień z dwóch przyczyn, pierwsza z nich to niesamowity styl p. Janickiego. Fenomenalnie opowiada czasy przedwojennego kina w taki sposób, że człowiek czytając tą książkę powraca do tamtych...