Ta książka była dla mnie powrotem do przygód Tomka po dość długiej przerwie, nie był to niestety powrót miodny.

Książka zaczyna się w Australii, skąd nasi bohaterowie wyruszają na północ, w kierunku Nowej Gwinei. Jako, że po przygodach poprzedniego tomu nie śmierdzą groszem, przyjmują dość nietypowe jak na nich zlecenie - normalnego polowania na ptaki i zbierania kwiatów. Tym samym tracą wszystkie moralne punkty zdobyte we wcześniejszych tomach, gdzie starali się łapać żywe zwierzęta do ogrodów zoologicznych, aby ludzie w europie mogli podziwiać ich piękno. W tym tomie mamy zwykłe usankcjonowane kłusownictwo.

Poważnym problemem tej powieści jest niechęć Szklarskiego do pozostawienia kogokolwiek w Australii. W efekcie na oceanie wyrusza cała gromada bohaterów, ale większość dostaje mniej niż 10 linijek tekstu przez całą książkę. To nadal jest historia wielkiej trójki, czyli Nowickiego, Smugi i Tomka.

Kolejną, niestety nie do uniknięcia wadą tej powieści jest straszne tchnienie starością. W efekcie wszyscy są przez całą prawie książkę niesamowicie grzeczni i posłuszni, mili i uprzejmi aż do przesady.
Najgorzej w tym względzie wypadły natomiast kobiety. Szklarski nawet nie pomyślał o tym, aby dać im broń do rąk i to nawet w sytuacjach jak najbardziej do tego usprawiedliwiających. A myślałby kto, że Sally, córka ranczerów w nawiedzanych przez bandytów bezdrożach Australii, która ma za sobą kilka porwań, nie wspominając o niebezpiecznych zwierzętach w okolicy, będzie umiała posłużyć się rewolwerem. Nie wspominając już o Nataszy, którą wyciągnęli z syberyjskiej głuszy, tym bardziej że jest sanitariuszką, więc na pewno nie zemdleje na widok krwi...

Jednak, co muszę powieści oddać, to to, że to nadal pan Alfred, więc co zwykle jest u niego dobre, tu nadal jest dobre. Mamy więc wiele zgrabnie umieszczonych informacji historycznych, krajoznawczych i botanicznych. Miejscami akcja też potrafi porwać, ale mniej niż w innych jego powieściach.

Tym samym gdyby nie wpływ jaki ta powieść ma na sytuację samego Tomka, uznałbym że jest to tom, który śmiało można pominąć.
Miejmy nadzieję, że to tylko chwilowy spadek formy i kolejny tom będzie znów równie ciekawy.

Ta książka była dla mnie powrotem do przygód Tomka po dość długiej przerwie, nie był to niestety powrót miodny.

Książka zaczyna się w Australii, skąd nasi bohaterowie wyruszają na północ, w kierunku Nowej Gwinei. Jako, że po przygodach poprzedniego tomu nie śmierdzą groszem, przyjmują dość nietypowe jak na nich zlecenie - normalnego polowania na ptaki i zbierania kwiatów....