Bardzo się rozczarowałam. Początek nawet niezły, ciekawy. Ale mniej niż pół książki i dosłownie męczyłam się czytając ją. Mimo, że jest cieniutka czytałam ją bardzo długo. I jestem zrozpaczona, że to wygląda jak wygląda. Czternastoletni Holmes wydawałby się być jakimś młodym geniuszem, a tu nawet lekko głupi, tylko dobry w szybkich rachunkach. To bardzo krzywi obraz prawdziwego Sherolcka, dzieła Doyle'a. Wszystko jest dla mnie jakieś nijakie, wcale nie tajemnicze. W dodatku książka jest bardziej dla dzieci, niż nawet dla młodzieży, a ktoś jeszcze starszy może się tu wręcz zanudzić. Powala mnie też jakby rozdwojenie jaźni w treści - najpierw mowa o równaniach różniczkowych (co się ma o nich jakieś pojęcie w szkole średniej), a zaraz tłumaczenie czym jest pszczeli pyłek, co raczej wiedzą już pięcioletnie dzieci. Brak jakiegoś unormowania poziomu wiedzy czytelnika. Czasem naprawdę tłumaczone dość rozlegle były takie bzdety, jakbym czytała bajkę. W dodatku, książka została wydrukowana za zgodną spadkobierców dorobku Doyla - mi osobiście wstyd za tych, którzy to zatwierdzili. Niestety ta książka bardzo skrzywiła mi wyobrażenie genialności Holmesa, raczej zwykłe dziecko które nauczyło się patrzeć - nie, z czymś takim trzeba się urodzić, a tu nie ma czegoś takiego. Chciałam przeczytać kolejne części, ale nie zamierzam, bo wystarczy mi ta. Jak dla mnie bardzo słabe. Gdy się powołuje na klasyk, trzeba podołać temu, jak np. "Jedwabny dom" Horowitza. Tu nie wyszło.

Bardzo się rozczarowałam. Początek nawet niezły, ciekawy. Ale mniej niż pół książki i dosłownie męczyłam się czytając ją. Mimo, że jest cieniutka czytałam ją bardzo długo. I jestem zrozpaczona, że to wygląda jak wygląda. Czternastoletni Holmes wydawałby się być jakimś młodym geniuszem, a tu nawet lekko głupi, tylko dobry w szybkich rachunkach. To bardzo krzywi obraz...