To opowieść o więziach łączących nas z bliskimi. O tym, że każda jest inna, z innej materii, innej grubości i innej trwałości. O tym, że te najbardziej magiczne mamy z dziadkami. Mój dziadek był drzewem czereśniowym (a Babcia gąską ☺️) to wzruszająca opowieść o odchodzeniu, która złapie każdego za serce. Książka praktycznie nie do przeczytania na głos, bo szloch i płynące łzy uniemożliwiają wydobywanie dźwięków. Polecam, ale uważajcie, bo to emocjonalny rolokoster.

To opowieść o więziach łączących nas z bliskimi. O tym, że każda jest inna, z innej materii, innej grubości i innej trwałości. O tym, że te najbardziej magiczne mamy z dziadkami. Mój dziadek był drzewem czereśniowym (a Babcia gąską ☺️) to wzruszająca opowieść o odchodzeniu, która złapie każdego za serce. Książka praktycznie nie do przeczytania na głos, bo szloch i płynące...

To była cudowna książka! Piękna i wzruszająca historia opowiedziana przez kilkuletniego chłopca skradła moje serce. Książka opowiada o radzeniu sobie z utratą bliskich, o problemach rodzinnych i samotności. Jest przepełniona smutkiem , a jednocześnie jest urocza i ciepła. W środku znajdują się prześliczne ilustracje. Polecam każdemu, nie tylko dzieciom.

To była cudowna książka! Piękna i wzruszająca historia opowiedziana przez kilkuletniego chłopca skradła moje serce. Książka opowiada o radzeniu sobie z utratą bliskich, o problemach rodzinnych i samotności. Jest przepełniona smutkiem , a jednocześnie jest urocza i ciepła. W środku znajdują się prześliczne ilustracje. Polecam każdemu, nie tylko dzieciom.

Główny bohater tej krótkiej książeczki to kilkuletni Antoś. Chłopiec często spotyka się ze swoimi dziadkami z miasta, których kocha, ale nie ma z nimi wielu wspólnych tematów i nie łączy go z nimi silna więź. Kilkulatek bardziej zżyty jest z tymi, z którymi rzadziej się spotyka, mieszkającymi na wsi. Uwielbia ich codzienne obowiązki, jakże inne od tych w mieście, samochód i poczucie humoru. Kiedy umiera babcia Antkowi jest bardzo ciężko, ale to właśnie wtedy więź łącząca go z dziadkiem Oktawianem jeszcze bardziej się umacnia. Chłopiec musi także zmierzyć się z kłótniami i problemami rodziców, a także brakiem przyjaciół i niezrozumieniem w szkole przez rówieśników.

Po śmierci babci Antoś na dłużej przyjeżdża do dziadka. To właśnie wtedy bliżej poznaje gęś, która okazuje się być babcią i Felicjana – ukochaną czereśnię. On za to jest po trochu Antkiem, mamą, a najwięcej dziadkiem. Dziecko często wspina się nawet na najwyższe gałęzie ukochanego drzewa i z nim rozmawia. To właśnie dzięki starszemu panu chłopiec wkracza w świat fantazji, rozmawia ze zwierzętami i przyjaźni się z Felicjanem chodząc po jego gałęziach.

Życie dziadka również w pewnym momencie się kończy. Dla Antka to jeszcze trudniejsza i bardziej bolesna strata. Chłopiec musi jakoś stawić czoło nowej rzeczywistości w której brakuje ukochanych dziadków i pogodzić się ze stratą.

Książka to piękna historia opowiedziana słowami kilkuletniego Antka. Krótka lektura traktuje o stracie, radzeniu sobie z odejściem najbliższych i problemach w rodzinie, czy z rówieśnikami.

Oprócz opowieści o stracie Angela Nanetti napisała książkę, która ukazuje w jak inny sposób dorośli i dzieci patrzą na świat i postrzegają problemy i trudne sprawy.

Powieść z jednej strony przypomina również jak ważnymi osobami w życiu dziecka są dziadkowie i jak silna więź łączy z nimi dziecko, z drugiej zaś pokazuje jak należy się nimi cieszyć póki są wśród nas i jak poradzić sobie ze smutkiem po ich odejściu.

Polecam tą krótką i piękną książkę nie tylko dzieciom, ale także dorosłym, którzy przecież też kiedyś byli dziećmi.

Główny bohater tej krótkiej książeczki to kilkuletni Antoś. Chłopiec często spotyka się ze swoimi dziadkami z miasta, których kocha, ale nie ma z nimi wielu wspólnych tematów i nie łączy go z nimi silna więź. Kilkulatek bardziej zżyty jest z tymi, z którymi rzadziej się spotyka, mieszkającymi na wsi. Uwielbia ich codzienne obowiązki, jakże inne od tych w mieście, samochód i...

Zakończenie zawodzi. Poza tym fantastyczna lektura:)

Zakończenie zawodzi. Poza tym fantastyczna lektura:)

Rewelacyjna książka do czytania z dzieckiem jak i tylko dla rodziców. Stosunki rodziców do dziadków widziane oczami dziecka. Polecam.

Rewelacyjna książka do czytania z dzieckiem jak i tylko dla rodziców. Stosunki rodziców do dziadków widziane oczami dziecka. Polecam.

Piękne ilustracje zupełnie przeciętnej treści. Nieprzyjemna rodzina, konflikty, niezrozumienie, w tle alkohol jako "lekarstwo na wszystko" - spodziewałam się czegoś kojącego, poetyckiego, jasnego lub choć dającego nadzieję, książka zupełnie taka nie jest. Szczerze nie polecam szczególnie do czytania dzieciom, może dorośli coś tam dla siebie wyłuskają, ale raczej jako przestrogę niż "sposób na."

Piękne ilustracje zupełnie przeciętnej treści. Nieprzyjemna rodzina, konflikty, niezrozumienie, w tle alkohol jako "lekarstwo na wszystko" - spodziewałam się czegoś kojącego, poetyckiego, jasnego lub choć dającego nadzieję, książka zupełnie taka nie jest. Szczerze nie polecam szczególnie do czytania dzieciom, może dorośli coś tam dla siebie wyłuskają, ale raczej jako...

Cudowna książka, idealnie ukazująca punkt widzenia dzieci na trudne sprawy, jak diametralnie różni się on od dorosłych. Jak zawiłe i skomplikowane potrafią być relacje międzyludzkie i jak bardzo potrafimy nie rozumieć się nawzajem. Historia bardzo wzrusza, wywołuje uśmiech na twarzy a czasami złości.
Tekst jest przeplatany fantastycznymi rysunkami, które idealnie uzupełniają całą historię.
Serdecznie polecam dużym i małym, każdy z niej coś wyciągnie dla siebie ;)

Cudowna książka, idealnie ukazująca punkt widzenia dzieci na trudne sprawy, jak diametralnie różni się on od dorosłych. Jak zawiłe i skomplikowane potrafią być relacje międzyludzkie i jak bardzo potrafimy nie rozumieć się nawzajem. Historia bardzo wzrusza, wywołuje uśmiech na twarzy a czasami złości.
Tekst jest przeplatany fantastycznymi rysunkami, które idealnie...

Fantastyczna (naprawdę są tu wątki fantastyczne!),wzruszająca (naprawdę można się popłakać!) i pięknie zilustrowana książka o miłości, zgodzie, kłótni i jeszcze raz miłości.

Narratorem jest kilkuletni chłopiec, który w typowy dziecięcy sposób, próbuje ubrać swój świat w słowa. Jest świadkiem kłótni, walki, niedowierzania, cierpienia i szaleństwa. A wszystkiemu winna czereśnia...

Polecam tę książkę wszystkim dzieciom, rodzicom i nauczycielom.

więcej na:
https://bookwszkole.blogspot.com/2020/11/moj-dziadek-by-drzewem-czeresniowym.html

Fantastyczna (naprawdę są tu wątki fantastyczne!),wzruszająca (naprawdę można się popłakać!) i pięknie zilustrowana książka o miłości, zgodzie, kłótni i jeszcze raz miłości.

Narratorem jest kilkuletni chłopiec, który w typowy dziecięcy sposób, próbuje ubrać swój świat w słowa. Jest świadkiem kłótni, walki, niedowierzania, cierpienia i szaleństwa. A wszystkiemu winna...

Kiedy widzi się okładkę i rysunki, aż ślinka cieknie. Z ogromnym apetytem zasiedliśmy do lektury tej książki. Jednak to, co w książce cenię najbardziej, kuleje. Sam pomysł, opowiedziana historia jest w miarę ciekawa, ale książkę zubaża język, jakim jest napisana. Pasowałoby tu więcej metafor, takiej prozy poetyckiej. Ogromnym minusem dla mnie jest próba przedstawienia jednych bohaterów jako wyłącznie białych, a drugich jako wyłącznie czarnych, kolejnym gigantycznym minusem jest wysuwanie na plan pierwszy konfliktu mamy bohatera (Antosia) z teściami oraz mężem i nieustanne podkreślanie negatywnych zachowań matki. Wchodząc w skórę głównego bohatera, nie czuliśmy się bezpiecznie. Bohaterowie wrzuceni w schemat, łatwo przewidzieć ich zachowania. Na pewno drugi raz nie kupiłabym tej książki, myślę, że przeglądnięcie jej w księgarni i zachwycenie się ilustracjami oraz piękną okładką to wystarczająca uczta - po której można odłożyć książkę, mając w sercu pozytywne odczucia.

Kiedy widzi się okładkę i rysunki, aż ślinka cieknie. Z ogromnym apetytem zasiedliśmy do lektury tej książki. Jednak to, co w książce cenię najbardziej, kuleje. Sam pomysł, opowiedziana historia jest w miarę ciekawa, ale książkę zubaża język, jakim jest napisana. Pasowałoby tu więcej metafor, takiej prozy poetyckiej. Ogromnym minusem dla mnie jest próba przedstawienia...

Piękna książka.Szczególnie docenią ją Ci,którzy byli blisko związani ze swoimi dziadkami.

Piękna książka.Szczególnie docenią ją Ci,którzy byli blisko związani ze swoimi dziadkami.