"Niesamowicie rzeczowo przeprowadzona analiza najpopularniejszych argumentów, które „pozwalają” człowiekowi traktować się jako gatunek wyższy. Rozważania nad moralnością w oparciu o różne konteksty kulturowe, z odwołaniem do popularnych filozofii, religii i poglądów, przyczyniających się w dużym stopniu do naszego bezmyślnego podejścia do świata jako całości. To przemyślenia nad definicjami zła, bólu i preferencji w ogóle. Wykraczające daleko poza sfery traktowania zwierząt, ale tyczą się nade wszystko innych ludzi: upośledzonych umysłowo, niechcianych noworodków, osób odmiennego koloru skóry czy płci. To wywody na temat wolności i smutku. Zdolności ich odczuwania, które u każdej istoty myślącej, bez względu na wyznanie i doświadczania, z pewnością obudzą refleksję. Jest bowiem tak, jak zaznacza sam autor: „Ruch w obronie praw zwierząt jest często parodiowany przez tych, którzy albo umyślnie przedstawiają go fałszywie, albo nie rozumieją jego znaczenia. Dlatego (…) warto powiedzieć o tym, czego odrzucenie szowinizmu gatunkowego nie oznacza. Nie oznacza, że zwierzęta mają takie same prawa jak ty i ja. (…) Z racji tych różnic nie miałoby żadnego sensu wyposażenie zwierząt nieczłowieczych w prawa, takie jak prawo głosowania, wolność słowa czy swoboda wyznaniowa. Ale zarazem bezsensem jest nadawanie tych praw ludzkim dwulatkom. Nie oznacza to, że powinniśmy lekceważyć to, co faktycznie jest w interesie dwulatków, jak ich karmienie, utrzymanie w cieple, dbałość o ich wygodę, otaczanie miłością”.

Eseje rozprawiają się też z innymi popularnymi kontrargumentami jak: obowiązek ochraniania własnego gatunku, przedkładanie interesów ludzkości w celu przetrwania, nakaz „panowania” dany nam przez siły wyższe, niezdolność zwierząt do wzajemności czy identycznego jak u człowieka percypowania rzeczywistości. Wiele z przedstawionych w tekście sformułowań sama również używałam za wartościowe argumenty i – z niemałą przyjemnością – odkryłam, jak wielkie zmiany zaszły w moim myśleniu.

Wreszcie, druga warta uwagi część, dotyczy wskazówek czysto praktycznych. Omawia bowiem kwestie naszego świadomego poprawiania sytuacji zwierząt. Tego, co tak naprawdę możemy zrobić (we własnym zakresie) bez narzucania sobie surowych rygorów, których i tak, z różnych powodów, nie uda nam się przestrzegać. Nie każdy w życiu zostanie aktywistą, nie wszyscy mamy naturę bojowników, wszyscy jednak uważamy się za istoty myślące i czujące – posiadamy więc wystarczające narzędzia, by dodać od siebie coś wartościowego i dokonać zmiany bez żadnego poświecenia i gwałtownych rewolucji.

„W obronie zwierząt” wywalczyło sobie honorowe miejsce na mojej półce i w życiu. Pracę tych autorów polecam najzagorzalszym przeciwnikom „zwierzęcych terrorystów”, miłośnikom ekologii i – nade wszystkim – przeciętnym czytelnikom, takim jak ja. Gwarantuję bowiem, że zrobi piorunujące wrażenie. Jeśli jeszcze jej nie znacie, to czas najwyższy sięgnąć po tak odmienną lekturę."
Całość mojej recenzji na: qfant.pl

"Niesamowicie rzeczowo przeprowadzona analiza najpopularniejszych argumentów, które „pozwalają” człowiekowi traktować się jako gatunek wyższy. Rozważania nad moralnością w oparciu o różne konteksty kulturowe, z odwołaniem do popularnych filozofii, religii i poglądów, przyczyniających się w dużym stopniu do naszego bezmyślnego podejścia do świata jako całości. To...