Nie wiem jak pani Collier to zrobiła, że powieść obyczajowa w której jest mało akcji i mało się dzieje tak bardzo wciąga i tyle w niej emocji.
A tak właśnie jest w powieści "Córka Magdy".
Na pewno sprawiła to tajemnica sprzed lat, która jest tak szokująca, że matka Heleny woli zabrać ją do grobu, niż powiedzieć o niej córce.
Gdyby Helena wiedziała, że jej dotychczasowy świat wywróci się do góry nogami, na pewno nie zdecydowała by się zawieść prochów matki do Polski, skąd pochodziła Magda. I nie jest to wina ustroju jaki panuje w Polsce lat 60-siątych, ani chłodne a nawet wrogie przyjęcie jej przez rodzinę matki i mieszkańców wioski, ale napis, który zobaczyła na grobie ojca.
Bardzo mnie ta książka poruszyła, wzbudziła emocje i długo o niej myślałam, bo takie sytuacje w jakich znalazła się Helena, było w Polsce po wojnie bardzo dużo.
Trochę denerwowała mnie Helena, jej postawa, jej emocje, jej brak zdecydowania ale na szczęście wszystko dobrze się skończyło.
Warto przeczytać tą książkę i zadać sobie pytanie czy trzeba za każdą cenę poznać bolesną prawdę, czy lepiej żyć w kłamstwie i nie cierpieć.

Nie wiem jak pani Collier to zrobiła, że powieść obyczajowa w której jest mało akcji i mało się dzieje tak bardzo wciąga i tyle w niej emocji.
A tak właśnie jest w powieści "Córka Magdy".
Na pewno sprawiła to tajemnica sprzed lat, która jest tak szokująca, że matka Heleny woli zabrać ją do grobu, niż powiedzieć o niej córce.
Gdyby Helena wiedziała, że jej dotychczasowy...