Książka bliska o tyle, że napisana przez członka rodziny. Przez to zupełnie inaczej odbieram treści w niej zawarte. Czytałam kilka razy, bez bicia przyznaję się: skupiając na fragmentach dotyczących bardziej rodziny, niż działalności antyniemieckiej, którą autor uprawiał z racji pełnionych funkcji. Najbardziej lubię scenę, kiedy pod osłoną nocy Zygmunt z Aliną wybrali się do księdza, w celu udzielenia ślubu. Wiadomo: wojna, naziści, okupacja, głód, niezwykle ciężkie warunki. Oni oboje okutani w jakieś ubrania, wygodne, Alina w spodniach. Na co ksiądz (parafrazują, bo nie chce mi się teraz szukać odpowiedniego fragmentu): dzieci, wojną wojną, ale cóż to za pomysł, żeby dziewczyna w spodniach ślub brała? I Alina wyciągała z plecaka spódnicę i musiała się przebrać :)))

Książka bliska o tyle, że napisana przez członka rodziny. Przez to zupełnie inaczej odbieram treści w niej zawarte. Czytałam kilka razy, bez bicia przyznaję się: skupiając na fragmentach dotyczących bardziej rodziny, niż działalności antyniemieckiej, którą autor uprawiał z racji pełnionych funkcji. Najbardziej lubię scenę, kiedy pod osłoną nocy Zygmunt z Aliną wybrali się...