Niewyobrażalna tragedia po której został tylko ból, cierpienie i tęsknota. Czy po stracie wszystkiego, co było w życiu ważne można rozpocząć nowe życie? To wydaje się niemożliwe...

Mallory Keswick miała wszystko. Kochającą się rodzinę, wymarzony dom, ukochanego pieska, była szczęśliwą kobietą. W jednej chwili to wszystko straciła. Tragedia jak się wydarzyła pogrążyła ją w żałobie i odebrała chęć do życia. Nic nie jest w stanie ukoić jej bólu. Cała radość i szczęście uleciało z niej w jednej chwili. Jednak życie toczy się dalej... Z biegiem czasu Mallory zaczyna układać swoje życie na nowo. Wie, że nie może się poddać. Czy uda jej się uporać ze stratą? Czy ma szanse na normalne życie?

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Powiedziałabym nawet, że się rozczarowałam. Na początku poznajemy rodzinę Mallory, ich relacje, silną więź jaka ich łączy i ogromną miłość. Niestety było to dla mnie nużące. Opisy niektórych miejsc i pomieszczeń wydawały mi się niepotrzebne, nudziły mnie. Kilkukrotnie odniosłam wrażenie, że niektóre zdania się powtarzają. Dopiero druga połowa książki wywołała u mnie emocje. Wiadomość o tragedii jaka się wydarzyła doprowadziła mnie do łez. Żałoba, to nie jest łatwy i przyjemny temat. Ciężko jest wyrazić słowami co naprawdę się czuje. Jednak autorce udało się przelać na papier uczucia, jakie zazwyczaj towarzyszą nam w takiej sytuacji. I to by było na tyle jeśli chodzi o mój zachwyt nad tą książką. Kiedy po kilkunastu tygodniach Mallory postanawia z dnia na dzień wrócić do domu z gotowym planem na przyszłość i przekonaniem, że wszystko się uda, odniosłam wrażenie, że popada ze skrajności w skrajność. Zakończenie było dla mnie nijakie, jakby nagle zabrakło autorce pomysłu na historię bohaterki. Zdecydowanie brakowało mi czegoś więcej.
Mimo, że mnie ta książka nie porwała, uważam, że warto ją przeczytać choćby po to, aby przypomnieć sobie jak kruche i przewrotne bywa życie.

Niewyobrażalna tragedia po której został tylko ból, cierpienie i tęsknota. Czy po stracie wszystkiego, co było w życiu ważne można rozpocząć nowe życie? To wydaje się niemożliwe...

Mallory Keswick miała wszystko. Kochającą się rodzinę, wymarzony dom, ukochanego pieska, była szczęśliwą kobietą. W jednej chwili to wszystko straciła. Tragedia jak się wydarzyła pogrążyła ją w...

Przeczytałam do końca chociaż od momentu kiedy to Mallory wprost '' cudownie '' zaczęło się wszystko udawać i wychodzić ,czegokolwiek się nie tknęła , kiedy nastąpiły dłuuuuugie (zdecydowanie za długie , moim zdaniem) opisy wszystkich sklepów , kawiarni i interesów jakie zaczęła prowadzić , mnie zaczęła ta książka nużyć . Taka dawka amerykańskiego patosu w angielskiej flegmatyczności . Jakoś , mimo nieźle oddanej psychologii postaci samej Mallory , nie poczułam jej smutku i żalu po stracie rodziny . Czyżbym była gruboskórna ? :)

Przeczytałam do końca chociaż od momentu kiedy to Mallory wprost '' cudownie '' zaczęło się wszystko udawać i wychodzić ,czegokolwiek się nie tknęła , kiedy nastąpiły dłuuuuugie (zdecydowanie za długie , moim zdaniem) opisy wszystkich sklepów , kawiarni i interesów jakie zaczęła prowadzić , mnie zaczęła ta książka nużyć . Taka dawka amerykańskiego patosu w angielskiej...

Na początku mojej przygody z Barbarą Taylor Bradford byłam nią oczarowana. Uważałam, że jej książki są cudowne. Cóż w pewnym sensie tak jest, ale tylko wtedy gdy się przeczyta jedna, góra dwie książki, bo później wyraźnie już widać, że autorka pisze na jedno kopyto. Zawsze głównymi bohaterkami są kobiety. Zawsze są piękne i bogate. Zawsze mają talent artystyczny (malowanie) oraz zamiłowanie do sztuki i talent do dekorawania mieszkań, zawsze ich ukochany meżczyzna jest ideałem. I ostatnie zawsze: kobiety te kochają Anglię (głównie York),Paryż i Nowy York. Zbrzydło mi już czytanie ciągle tego samego. Strasznie się rozczarowałam.
Co do to tej książki, to jedyne co w niej było INNEGO to ogromne cierpienie głównej bohatetki. Nie mogłam przestać płakać, od kąd dowiedziała się o śmierci dzieci i meża. Do końca książki płakałam jak bóbr. Czytając czytelnik wczuwa się, przeżywa emocje bohaterki. I to było straszne. Czułam się jakby to mi odebrano moje skarby. Wątek mimo całej tej tragedii i okrucieństwa, o ironio - jest cudowny. Oczywiście nie ma w nim nic pięknęgo, chodzi o to, że człowiek ma szanse sobie uświadomić jak kruche jest życie, że w jednej chwili posiadamy wszystko a za chwlilę nie mamy już nic. Bohaterka na brak pieniędzy nie narzekała, ale nie uchroniło jej to przed stratą. Ponieważ każdy musi nieść swój krzyż. Dzieki tej książce na nowo uświadomiłam sobie jak strasznie powinniśmy dziękować, że mamy naszych bliskich przy sobie. I to, że człowiek zaczyna myśleć przy tej książce, jest właśnie cudowne.
Wciągająca: 1-6: 4,5
Przyjemnność czytania: 1-6: 4,5
Fabuła: 1-6: 5

Na początku mojej przygody z Barbarą Taylor Bradford byłam nią oczarowana. Uważałam, że jej książki są cudowne. Cóż w pewnym sensie tak jest, ale tylko wtedy gdy się przeczyta jedna, góra dwie książki, bo później wyraźnie już widać, że autorka pisze na jedno kopyto. Zawsze głównymi bohaterkami są kobiety. Zawsze są piękne i bogate. Zawsze mają talent artystyczny (malowanie)...

nie ujeła mnie ta książka...przeczytałam do połowy z zaciekawieniem a potem to juz tka po łebkach,że tak powiem:)

nie ujeła mnie ta książka...przeczytałam do połowy z zaciekawieniem a potem to juz tka po łebkach,że tak powiem:)

Mallory miała wszystko, co potrzebne jest do szczęścia, i w jednej chwili to utraciła. Od tamtego dnia towarzyszył jej ból trudny do zniesienia. Jednak przetrwała, żyła dalej. Wydostała się z głębin rozpaczy, choć potrzebowała wiele czasu, by uwierzyć, że mimo tragedii, mimo śmierci najbliższych, ma przed sobą życie...

Mallory miała wszystko, co potrzebne jest do szczęścia, i w jednej chwili to utraciła. Od tamtego dnia towarzyszył jej ból trudny do zniesienia. Jednak przetrwała, żyła dalej. Wydostała się z głębin rozpaczy, choć potrzebowała wiele czasu, by uwierzyć, że mimo tragedii, mimo śmierci najbliższych, ma przed sobą życie...

Dziwaczny sposób pochowania rodziny.

Dziwaczny sposób pochowania rodziny.

Super :)

Super :)