„Tajemnica panny Hamilton” autorstwa Candace Camp znalazła się w moich rękach głównie dlatego, iż owa książka została uznana powieścią historyczną. Zauważając, że pisarka akcję utworu umieściła w wiktoriańskiej Anglii, postanowiłam wyruszyć w wyprawę do czasów, które znałam jedynie powierzchownie. Przyznam, że okładka przesycona różową barwą do końca nie przypadła mi do gustu, sprawiając, że zaczęłam odbierać główną bohaterkę jako postać cukierkową. Jednak nic mylnego, bowiem Priscilla Hamilton nie jest typową damą, która marzy jedynie o miłości i rodzinnym cieple. Żądna przygód i namiętności kobieta doskonale wie, czego w życiu pragnie.


Priscilla Hamilton to kobieta z dobrego domu, która mieszka w wiktoriańskiej Anglii razem ze swoim ojcem – szalonym naukowcem oraz guwernantką, do końca nie potrafiącej czerpać uroków z życia. Dama na co dzień okazuje spokój i opanowanie, jednak tak naprawdę marzy o wielkiej przygodzie. Gdyby ktokolwiek dowiedział się o jej fascynacjach zapewne wybuchłby niemały skandal, zwłaszcza, iż Priscilla wydała swoją jedną awanturniczą powieść pod pseudonimem. Pod maską oddanej i kochającej córki kryje się szalona myśl i pragnienie wolności. Dotychczasowe ciche życie panny Hamilton zmienia się, kiedy pewnego dnia na progu domu znajduje rannego, warto wspomnieć również, że nagiego, mężczyznę, któremu postanawia pomóc. Razem ze swoją guwernantką i kucharką stara się odzyskać zdrowie przybysza, który, będąc otumaniony, narobił małego bałaganu. Budząc się w końcu ze snu, gość domu nie potrafi powiedzieć kim jest, skąd pochodzi ani też co sprowadza go do Anglii. Wie natomiast, że nieznani oprawcy próbowali go zabić. Pozbawiony przeszłości nieznajomy, który na pewien czas przyjmuje imię John, bardzo interesuje Priscille, która razem z nim postanawia rozwiązać zagadkę jego pochodzenia i napaści. Poszukując odpowiedzi na trudne pytania, odkrywają szokujące fakty z przeszłości, a zarazem zaczynają oddychać powietrzem przesyconym miłością, które pojawia się wokół ich osób.

„Tajemnica panny Hamilton” to powieść utrzymana w ciepłym i przyjemnym stylu. Czytając przygody i domysły głównej bohaterki nieraz na moich ustach pojawił się uśmiech, bowiem pomimo dworskiej powagi, Priscilla cechuje się wspaniałym poczuciem humoru i pewnego rodzaju lekką ironią. Obserwując poczynania bohaterów można zrelaksować się i odpłynąć kilka wieków wstecz, kiedy to dni tętniło życiem. Sama zaprezentowana historia niewątpliwie jest niezwykła i pokazuje, jak przypadek może zawojować czyimś losem i całkowicie go udoskonalić. Nieznający własnego nazwiska mężczyzna, pojawiając się w życiu kobiety z dobrego domu, sprawił, że martwe marzenia, które dotychczas istniały jedynie w głowie Priscilli, zaczęły stawać się rzeczywistością. Ciekawa intryga, niespodziewane zwroty akcji oraz klimat czasów wiktoriańskich niewątpliwie są elementami, które sprawiły, iż ciężko oderwać się od tej powieści, która trzyma w napięciu do samego końca, powodując narastający w duszy czytelnika optymizm. Pomysłowość Candace Camp nieraz bardzo mnie zaskoczyła, ponieważ trudno przewidzieć kolejne kroki postaci – w tej kwestii autorka jest nieobliczalna i nawet, gdy obserwatorowi uda się przewidzieć działania złoczyńców czy ludzi, pragnących poznać prawdę, to i też pozostaje pewnego rodzaju zdziwienie, że pisarka decydowała się na opisanie tychże zdarzeń w taki sposób. Do końca nie wiadomo, jak może zakończyć się ten utwór, a nawet, gdy poznamy większą część tajemnic, to i tak pozostają te nierozwiązane, zasługujące na jak najszybsze wyjaśnienie.

Candace Camp posiada lekki i miły dla czytelniczego oka styl. Niewątpliwie, swoimi tekstami oraz pomysłami potrafi sprawić, że niepozorna historia panny z dobrego domu przeradza się w fascynującą przygodę, o której ciężko zapomnieć. Dialogi spod pióra tej pisarki są bardzo swobodne i przede wszystkim – humorystyczne. Nawet dramatyczne momenty przepełniają się nutą radości, która sprawia, że czytając ten utwór trzeba kilkakrotnie się uśmiechnąć. Opisy przeżyć i działań bohaterów nie należą do najwspanialszych, jednakże jasno można zrozumieć ich przesłanie i wczuć się w sytuację ulubionych postaci. Ogromnym plusem „Tajemnicy panny Hamilton” są wspaniale wykreowani bohaterowie. Każdy z nich posiada swój własny charakter, działając według ściśle określonych zasad. Postać Priscilli jest bardzo wyjątkowa, głównie przez fakt, iż pani Camp nadała jej optymistyczne uosobienie, które niekiedy burzy się z delikatną kobietą, przejmującą się nieistotnymi błahostkami. Również John Wolfe, ranny mężczyzna, potrafi zaintrygować oraz przede wszystkim – zainteresować czytelników swoją nieznaną przeszłością, która okazuje się być fascynująca. Jednak najbardziej zapamiętam postać ojca Priscilli, który swoim wariactwem i szaleństwem potrafił na chwilę wybić mój pesymizm.

Odkładając tę książkę na półkę, zaczęłam zastanawiać się, skąd wziął się tytuł tego utworu. Niewątpliwie, autorka używając słowa „tajemnica” chciała podkreślić niezwykły talent pisarki Priscilli do tworzenia zakazanych powieści. Jednak, czy ta zdolność jest aż tak istotna, że należało umieścić ją w tytule? Cóż, pomimo wszystko „Tajemnica panny Hamilton” to utwór, który czyta się z ogromną przyjemnością. Candace Camp stworzyła ciekawy romans, w którym wydarzenia w tle spokojnych schadzek i burzliwych spotkań. Z góry jednak uprzedzam, iż zbyt wiele historii w tejże książce nie ma, lecz jest za to wiele innych elementów, które sprawiają, że posiadam dobre zdanie na temat tej powieści.

„Tajemnica panny Hamilton” autorstwa Candace Camp znalazła się w moich rękach głównie dlatego, iż owa książka została uznana powieścią historyczną. Zauważając, że pisarka akcję utworu umieściła w wiktoriańskiej Anglii, postanowiłam wyruszyć w wyprawę do czasów, które znałam jedynie powierzchownie. Przyznam, że okładka przesycona różową barwą do końca nie przypadła mi do...