Czytam ją pawie co roku w okolicy świąt, dla mnie pozycja obowiązkowa na równi z "Opowieścią wigilijną"

Czytam ją pawie co roku w okolicy świąt, dla mnie pozycja obowiązkowa na równi z "Opowieścią wigilijną"

Nadal wciągająca lektura dla dużych i małych czytelników. Jeden dzień z wigilijnego życia kilku osób posuwa akcje powieści do przodu tak, że nie sposób odłożyć tej pozycji na bok. Polecam pomiędzy pieczeniem sernika a piernika.

Nadal wciągająca lektura dla dużych i małych czytelników. Jeden dzień z wigilijnego życia kilku osób posuwa akcje powieści do przodu tak, że nie sposób odłożyć tej pozycji na bok. Polecam pomiędzy pieczeniem sernika a piernika.

Ludzie czasami mają marzenie, aby zapomnieć przeczytaną książkę po to, aby móc przeczytać ją kolejny raz z tą samą pasją. Jeżeli chodzi o książki Pani Małgorzaty Musierowicz, to nie musicie się o to bać. Za każdym razem jak się je czyta, to są coraz lepsze (czytam Noelkę już 5 raz). Za każdym razem coś się z nich nowego wyciąga. ,,Noelka", to jest Vadamecum, które pozwoli wprowadzić człowieka w nastrój Świąteczny. Aczkolwiek nie zabraniam czytać jej w innym czasie niż w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Korzystając z okazji chciałbym polecić tą książkę, a także serdecznie pozdrowić Panią Małgosię.

Ludzie czasami mają marzenie, aby zapomnieć przeczytaną książkę po to, aby móc przeczytać ją kolejny raz z tą samą pasją. Jeżeli chodzi o książki Pani Małgorzaty Musierowicz, to nie musicie się o to bać. Za każdym razem jak się je czyta, to są coraz lepsze (czytam Noelkę już 5 raz). Za każdym razem coś się z nich nowego wyciąga. ,,Noelka", to jest Vadamecum, które pozwoli...

Śliczna, wzruszająca książka, kompletnie nie trzymająca realiów. Rozciągnięcie czasoprzestrzenne, sporo dydaktyki. Czyta się cudownie, ale jakby się, w drugim rzucie, zastanowić nad całą opowieścią, to czytelnik pozostaje z wrażeniem, że mu ze 2-3 dni opisano w jednym ;)

Śliczna, wzruszająca książka, kompletnie nie trzymająca realiów. Rozciągnięcie czasoprzestrzenne, sporo dydaktyki. Czyta się cudownie, ale jakby się, w drugim rzucie, zastanowić nad całą opowieścią, to czytelnik pozostaje z wrażeniem, że mu ze 2-3 dni opisano w jednym ;)

"De Mello mówi, że szczęście jest dla człowieka stanem naturalnym. Żeby zdobyć szczęście, nie trzeba robić niczego, bo przecież nie można zdobyć czegoś, co się już posiada.
- Ha! - powiedziała Elka. - No to faktycznie. To dlaczego my sobie życzymy szczęścia?
- Może musimy sobie przypomnieć, że je mamy od urodzenia. Tylko... żeby poczuć to, że je mamy, musimy coś odrzucić. Złudzenia. I etykietki. W tym domu... oni to umieją."

"De Mello mówi, że szczęście jest dla człowieka stanem naturalnym. Żeby zdobyć szczęście, nie trzeba robić niczego, bo przecież nie można zdobyć czegoś, co się już posiada.
- Ha! - powiedziała Elka. - No to faktycznie. To dlaczego my sobie życzymy szczęścia?
- Może musimy sobie przypomnieć, że je mamy od urodzenia. Tylko... żeby poczuć to, że je mamy, musimy coś odrzucić....

Bardzo przyjemna świąteczna powieść. Razem z Elką Strybą odwiedzamy wszystkich dotychczas znanych nam bohaterów Jeżycjady. Zaglądamy do Ogorzałków, Żaków, Lewandowskich, Lelujków, Borejków (nawet kilka razy) – szczególnie tam dużo się dzieje, bo Ida wychodzi za mąż. I cóż może pójść nie tak? (podpowiem: wszystko! Od butów począwszy, a na welonie skończywszy).

Tomasz Kowalik, znany nam jako niesforne mamerciątko, teraz już jest dorosły i w oczach swojego ojca-chirurga zupełnie niepoważny. Bo kto to widział przebierać się za Gwiazdora i latać po całej dzielnicy, żeby rozdawać prezenty? Elka, która trafia do Tomka przypadkiem i tylko po to, żeby wydostać od niego adres Baltony, w którym się zakochała, pakuje się w niezłą przygodę. Jako Aniołek odwiedza różne rodziny, często borykające się z trudnościami, ale też sama musi zmierzyć się z nowymi wyzwaniami. Bo właśnie teraz świat trzech jej opiekunów (ojca, dziadka i stryjecznego dziadka) przestał kręcić się wokół niej. Ojciec znalazł sobie nową kobietę, z którą chciałby się ożenić, a dziadek ze swoim bratem odnajdują swoją dawną miłość – Terpentulę. Elka początkowo buntuje się, chciałoby się powiedzieć, że tupie ze złością nogą jak kilkuletnia rozpieszczona dziewczynka, ale dzięki doświadczeniom tej wigilijnej nocy przechodzi przemianę, której sama by się po sobie nie spodziewała.

Polecam na świąteczny czas, bo pasuje do pierniczków, cynamonowej herbatki i zapachu choinki.

Bardzo przyjemna świąteczna powieść. Razem z Elką Strybą odwiedzamy wszystkich dotychczas znanych nam bohaterów Jeżycjady. Zaglądamy do Ogorzałków, Żaków, Lewandowskich, Lelujków, Borejków (nawet kilka razy) – szczególnie tam dużo się dzieje, bo Ida wychodzi za mąż. I cóż może pójść nie tak? (podpowiem: wszystko! Od butów począwszy, a na welonie skończywszy).

Tomasz...

Ale cudownie się tę książkę czytało. Niesamowite jest to, że pani Musierowicz ujęła jeden wieczór w książce na prawie 200 stron. Klimat domu Borejków jak zawsze urzekający. I powróć Tomcia i Bobka. Bardzo fajne były w tej książce powroty d wcześniejszych bohaterów i sprecyzowanie co teraz dzieje się w ich życiu- wspomnieni Bitnerowie, Aniela Kowalik, Tomcio i Romcia Kowalikowie, Borejkowie, Bernad Żeromski, Żakowie, Ogorzałkowie, profesor Dmuchawiec czy chociażby pan Karolek.

Ale cudownie się tę książkę czytało. Niesamowite jest to, że pani Musierowicz ujęła jeden wieczór w książce na prawie 200 stron. Klimat domu Borejków jak zawsze urzekający. I powróć Tomcia i Bobka. Bardzo fajne były w tej książce powroty d wcześniejszych bohaterów i sprecyzowanie co teraz dzieje się w ich życiu- wspomnieni Bitnerowie, Aniela Kowalik, Tomcio i Romcia...

Kolejna pozycja na poprawienie humoru. Początek lat 90- tych pokrywa się z czasem mojej młodości, więc tło historyczne i opisy miejsc, mentalności ludzi, są mi jeszcze bliższe. Przeczytane z przyjemnością i uśmiechem na twarzy.

Kolejna pozycja na poprawienie humoru. Początek lat 90- tych pokrywa się z czasem mojej młodości, więc tło historyczne i opisy miejsc, mentalności ludzi, są mi jeszcze bliższe. Przeczytane z przyjemnością i uśmiechem na twarzy.

Dałabym gwiazdkę więcej, bo książka mega wzruszająca, ale tak mnie ta Elka denerwuje, że aż mną trzęsie ;)

Dałabym gwiazdkę więcej, bo książka mega wzruszająca, ale tak mnie ta Elka denerwuje, że aż mną trzęsie ;)

Akcja całej powieści mieści się w ciągu jednego dnia. Tym dniem był 24 grudnia 1991 roku, a więc jest to pierwszy tom, którego akcja dzieje się już po przemianie ustrojowej. Ludzie jeszcze trochę nieprzyzwyczajeni, trochę zadziwieni, że w sklepach pełno towaru. No i nagle w książce mamy wysyp komputerów, kompletnie nieobecnych w poprzednich tomach. Nowa epoka.
Ten tom całkiem mi się podobał, przyjemnie się go czytało. Kluczową sceną była ta, w której główna bohaterka Elka wpada w złość i chamsko odzywa się do staruszki Terpentuli - aż mi się przykro zrobiło podczas czytania, uwierała mnie ta scena przez całą książkę, ale o to chyba autorce właśnie chodziło. Było to trochę przesadne - ja rozumiem, że nastolatki bywają głupie i impulsywne, ale żeby aż tak? No, ale potem w sumie ten wątek został dość w porządku rozwiązany i zakończony. Wątek z dwiema cygańskimi dziewczynkami też z początku był dla mnie dziwny - w sumie z jakiej paki Gabrysia zgodziła się zabrać ze sobą dwójkę obcych dzieci, nie troszcząc się o to, że w pobliżu nie ma ich rodziny i nikt nie będzie wiedział, gdzie dzieci się podziały? Trochę to było takie naciągane, ale miałam wrażenie, że sama autorka zreflektowała się podczas pisania i potem jakoś z tego w sumie nieźle wybrnęła. Spodobało mi się nawet to, że ustami bohaterów postawiła pytania o sens takiego chwilowego pomagania komuś, przedstawiła różne racje, koniec końców ten wątek też został w miarę spoko rozwiązany i zakończony.
Przyjemnym zaskoczeniem było odkrycie, kim (znanym z dawnych czasów) był Baltona :D
Ogólnie w tym tomie mamy trochę taką prezentację, co słychać u różnych postaci znanych z poprzednich książek, dzięki temu, że Elka wraz z Tomciem wędrują od mieszkania do mieszkania, w charakterze Gwiazdora i Aniołka. Oczywiście wszystkie zawiązane wcześniej związki są już dzieciate - taki niespodziewany spoiler, hehe.

************************
"2023: Powroty do młodości na 40. " - książki z tym oznaczeniem w moim profilu to książki, które czytałam w czasach szkoły podstawowej, średniej i w czasie studiów. W roku 2023, w którym kończę 40 lat, postanowiłam wrócić do lektur z tamtych lat i skonfrontować się z nimi na nowo :)

Akcja całej powieści mieści się w ciągu jednego dnia. Tym dniem był 24 grudnia 1991 roku, a więc jest to pierwszy tom, którego akcja dzieje się już po przemianie ustrojowej. Ludzie jeszcze trochę nieprzyzwyczajeni, trochę zadziwieni, że w sklepach pełno towaru. No i nagle w książce mamy wysyp komputerów, kompletnie nieobecnych w poprzednich tomach. Nowa epoka.
Ten tom...