Biedna ziemia! Nieledwie sama sobie jest postrachem. Nie matką nam ją zwać, grobowcem raczej, Gdzie uśmiech tylko tym ożywia usta, Co nic nie wiedzą; gdzie westchnienia, jęki, Krzyki i łkania w krąg sieką powietrze I przebrzmiewają nie słyszane; gdzie rozpacz Gminnym wydaje się szałem; gdzie kiedy Dzwon pogrzebowy zawyje żałośnie, Nikt nie zapyta nawet, komu dzwonią; Gdzie sprawiedliwy obumiera prędzej Niż kwiat zdobiący mu czapkę i kona Nie zdążywszy zachorować.

Biedna ziemia! Nieledwie sama sobie jest postrachem. Nie matką nam ją zwać, grobowcem raczej, Gdzie uśmiech tylko tym ożywia usta, Co nic ni...

Brocz się, brocz, biedny nasz kraju! Gruntuj spokojnie fundament bezprawia, Tyranio! cnota nie wstrząśnie już tobąn Puść wodze gwałtom! Prawomocność twoja Zyskała sankcję! Żegnam cię, o panie! Nie byłbym takim nędznikiem, jak sądzisz. Za wszystką przestrzeń, którą tyran dzierży, Za wszystkie skarby Wschodu.

Brocz się, brocz, biedny nasz kraju! Gruntuj spokojnie fundament bezprawia, Tyranio! cnota nie wstrząśnie już tobąn Puść wodze gwałtom! Praw...

Kto mówi, co się przed godziną stało, Ten prawi stare rzeczy: każda chwila Wylęga nową biedę, nową zgrozę.

Kto mówi, co się przed godziną stało, Ten prawi stare rzeczy: każda chwila Wylęga nową biedę, nową zgrozę.