Wcześniej Kirsta znałem z "Fabryki oficerów". Było mi to potrzebne do matury z polskiego i wykorzystując książki wojenne pokazywałem bezsens wojny i takie tam. Miałem "Inny świat", "Paragraf 22" i "Rzeźnię numer pięć". Obok tego właśnie trafiła mi się "Fabryka oficerów", gdzie po raz pierwszy miałem okazję czytać TAKĄ książkę o hitlerowcach.

Teraz, pisząc magisterkę, która też zahacza o II Wojnę Światową postanowiłem przeczytać kolejną książkę Kirsta. Trafiło na "Bohatera w wieży".

Fabuła rozpoczyna się w miejscu, gdzie bardzo zniewieściały żołnierz nazwiskiem Schulz ginie wypadając przez okno. Ludzie widzieli, jak szybował, więc jest podejrzenie, że został wypchnięty lub popełnił samobójstwo. W każdym razie w trzeciej baterii artylerii przeciwlotniczej "rączka rączkę myje" i Schulz ginie podczas mycia okien. Przy okazji zaczynają dochodzić myśli, by wybudować burdel, ku pokrzepieniu niemieckich serc, a kapitan Hein poszukuje zastępcy za Schulza. Wybiera kolejnego zniewieściałego żołnierza - Schuberta.

Strasznie dużo się dzieje w fabule, ciekawe jest jednak podejście do takiej wojennej książki. Jest to bardziej kryminał napisany w postaci wywiadów. Na początku mamy normalną akcję, by pod koniec każdego rozdziału umieścić przeprowadzone wywiady, które sugerują, że coś się stało niedobrego. Klimat jest gęsty i szczerze powiedziawszy nie jest to jakaś specjalnie wybitna literatura. Jest to raczej jedna z obrzydliwszych historii, jakie czytałem, gdzie nie ma żadnego pozytywnego charakteru. Jakieś 90% treści to dialogi, więc bardzo łatwo przejść przez nią. Ogólnie, jest ok.


OPINIA PO DWÓCH MIESIĄCACH

Po takim czasie nadal uważam, że książka jest ok. Miałem trochę większe nadzieje po "Fabryce oficerów", ale z drugiej strony nie była to zła powieść. Gdybym miał fabułę przyrównać do czegoś, to powiedziałbym, że jest to bardzo nieśmieszna wersja M & M Enterprises - syndykatu Milo Minderbindera z "Paragrafu 22", jeżeli można o niej powiedzieć, że w ogóle była śmieszna.

Tytuł ten docenią fani Kirsta, cała reszta powinna zacząć od "Fabryki oficerów", jeżeli chcą się zapoznać z tym autorem. Największy plus "Bohatera w wieży" to taki, że po raz kolejny chciałbym poczytać o hitlerowskiej szkole dla podchorążych, którą tak świetnie opisał Kirst w "Fabryce..."

Wcześniej Kirsta znałem z "Fabryki oficerów". Było mi to potrzebne do matury z polskiego i wykorzystując książki wojenne pokazywałem bezsens wojny i takie tam. Miałem "Inny świat", "Paragraf 22" i "Rzeźnię numer pięć". Obok tego właśnie trafiła mi się "Fabryka oficerów", gdzie po raz pierwszy miałem okazję czytać TAKĄ książkę o hitlerowcach.

Teraz, pisząc magisterkę, która...