Bardzo przeciętne czytadło. Przez ponad 100 stron nie się nic szczególnego, a akcja na dobre rozkręca się dopiero w połowie książki. I kiedy myślisz sobie, że zrobiło się całkiem ciekawie autorka serwuje najbanalniejsze, kompletnie oklepane zakończenie jakie tylko da się wymyślić. Trudno mi stwierdzić, czy Pani Haddock po prostu się nie chciało napisać tego lepiej czy raczej nie potrafiła wpaść na bardziej oryginalny pomysł (żadne dobrze nie świadczy o autorce).

Nie szczególnie spodobał mi się także wątek czarodzieja Cosmila i tajemniczej "Pustki"; czytelnik dostaje za mało informacji, nawet jak na wprowadzenie do następnego tomu, przez co nie wiadomo o co w ogóle chodzi i fragmenty te brzmią jak zwykle zapychacze. Zapewne miało to zaintrygować czytelnika i trzymać go w napięciu, ale efekt jest raczej odwrotny jeśli chodzi o mnie.

Co do rozwoju romansu pomiędzy Francescą i Saberem też mam pewne obiekcje. Zaczęło się całkiem nieźle; narratorka, ku mojej uldze, nie wspominała ciągle jaki on przystojny i jak bardzo jest na niego napalona, jak w wielu tego typu powieścidłach - wręcz przeciwnie, bohaterowie nie przepadali za sobą, docinali sobie, i to było w porządku. Niestety nagle, nie wiadomo jak i kiedy, uczucia bohaterów się zmieniły, a po pierwszym razie głównej bohaterki, z czego autorka nie zrobiła wielkiego halo i Saber nawet nie dowiedział się, że pozbawił pannę wianuszka, w ogóle robiło się sztampowo. Sama nie wiem, może za bardzo się czepiam, ale można było poprowadzić to znacznie lepiej.

Chociaż moja "recenzja" ma bardzo negatywny wydźwięk, w rzeczywistości nie jest wcale tak źle. Można się przy tej książce nie najgorzej bawić, o ile nie macie zbyt wygórowanych oczekiwań. Jeśli macie chętkę na coś baaardzo niewymagającego, żeby się zrelaksować to można przeczytać, aczkolwiek myślę, że nietrudno znaleźć do tego celu czegoś lepszego.
Miejmy nadzieję, że autorka rozkręci się i kolejny tom będzie znacznie lepiej dopracowany i oryginalniejszy, bo niestety debiut Pani Haddock tyłka nie urywa.

Bardzo przeciętne czytadło. Przez ponad 100 stron nie się nic szczególnego, a akcja na dobre rozkręca się dopiero w połowie książki. I kiedy myślisz sobie, że zrobiło się całkiem ciekawie autorka serwuje najbanalniejsze, kompletnie oklepane zakończenie jakie tylko da się wymyślić. Trudno mi stwierdzić, czy Pani Haddock po prostu się nie chciało napisać tego lepiej czy...