Ta książka budzi emocje, mnóstwo emocji. Trzyma też w napięciu, ciągłym i stale rosnącym napięciu. Masz w niej pasję, namiętność i miłość, okrucieństwo, ale i poświęcenie, strach, i odwagę. Można wymieniać bez końca. Czytając tak bardzo się angażujesz, że sama chcesz wymierzyć sprawiedliwość bezwzględnemu oprawcy. Ale to nie dzieje się tak szybko, jakbyś chciała. Bo masz przed sobą ponad 800 stron książki. Z jednej strony dobrze, bo szkoda by było tak szybko skończyć coś co cię wciąga z przemożną siłą. Ale z drugiej strony jesteś wyczerpana bezsilnością, kiedy widzisz jak bezwzględny tyran igra z ludzkim nieszczęściem.

Akcja książki jest niesamowita. Nawet kiedy czytasz o szczegółach sztuki budowlanej czujesz pasję i wcale cię to nie nudzi. W tym właśnie zasługa autora – widać jego kunszt pisarski w każdym zdaniu, w każdym słowie tej książki. Czytasz i nie chcesz skończyć. Zarywasz noc, czujesz piasek pod powiekami, ale uparcie czytasz dalej. Tak trudno się oderwać od akcji, od bohaterów. Jednych polubiłaś, drugich nienawidzisz. Do każdego czujesz coś, nie można przejść obok nich obojętnie.

A postacie wykreowane przez autora są bardzo wyraziste. Epoka w jakiej przyszło im żyć też ma wielkie znaczenie. Ciągłe wojny, konflikty, intrygi są świetnym tłem powieści.

Jak podsumować zatem tę książkę w dwóch słowach? Godna polecenia.

I jeszcze jedno. Panie Follett sprawił Pan czytelnikom ogromną frajdę pisząc tę książkę. Dziękuję.

Ta książka budzi emocje, mnóstwo emocji. Trzyma też w napięciu, ciągłym i stale rosnącym napięciu. Masz w niej pasję, namiętność i miłość, okrucieństwo, ale i poświęcenie, strach, i odwagę. Można wymieniać bez końca. Czytając tak bardzo się angażujesz, że sama chcesz wymierzyć sprawiedliwość bezwzględnemu oprawcy. Ale to nie dzieje się tak szybko, jakbyś chciała. Bo masz...