Zdarza się czasami, że tytuł powieści i frapujące pytanie co oznacza, towarzyszy mi przez całą powieść. Tak było w tym przypadku - czym są bowiem filary Ziemi?

Ponieważ wątek budowy katedry w Kingsbridge był jednym z tematów głównych – tytuł wydawał się wprost odwoływać do konkretnych filarów, konkretnej katedry.

Po przeczytaniu tej powieści, po zanurzeniu się w ciekawej epoce historycznej, po wciągnięciu się w losy bohaterów, po fascynującym towarzyszeniu im w marzeniach, doznaniach i dążeniach – mam przekonanie, że to ludzie są filarami Ziemi.

I tak jak filary w architekturze – tak niektórzy ludzie są prości, mocni i zdolni tworzyć i podtrzymywać świat. A niektórzy są wykoślawieni, pełni rys i pęknięć – przy czym, i jedni, i drudzy tworzą jeden świat, jedną budowlę.

Bardzo lubiłam w powieści Philipa – dla mnie to główny bohater powieści. Jego prawość, poczucie humoru i racjonalne, ale szczere podejście do spraw wiary bardzo mi się podobało:) A jego walka z biskupem Waleranem trzymała mnie w napięciu i niepewności. Budowa katedry i wszystkie kłopoty przez jakie przebrnęli Tom, Jack i Philip nakazywał mi szacunek dla ich umiejętności i dla ich marzeń i pasji.

Przyznaję także, że raziła mnie postać Williama, a także trochę Alieny. Z tym, że w przypadku Alieny – pewien rodzaj skrzywdzonej niewinności, która z uporem odzyskuje to, co straciła, jest do przyjęcia. Tak nie rozumiem karykatury w postaci Williama. William był przecież jedną z ważniejszych postaci. Poznajemy go jako zwykłego, popędliwego, gniewnego młodzieńca z dobrej rodziny, który zostaje poniżony. Jego przemiana w szalejącą furię zniszczenia, gwałtu i śmierci była tak nagła i nieuzasadniona, że, moim zdaniem, bardzo nieprawdziwa. Ludzie stają się źli i dokonują złych czynów, ale, naprawdę, trudno zrozumieć taką przemianę, po jedynym, może trochę niespodziewanym odrzuceniu przez dziewczynę.

Bardzo cenię autora za umieszczenie czasu powieściowego w ciekawym momencie historii Anglii, w tym okresie swoistej anarchii, wojny domowej i początkach panowania dynastii Plantagenetów. Jest dla mnie zawsze czymś wspaniałym, kiedy autor potrafi, przenikać świat postaci historycznych ze stworzonymi przez siebie bohaterami fikcyjnymi.

Czytałam tę powieść z przyjemnością i z każdą chwilą coraz bardziej przywiązywałam się do bohaterów. Początek powieści wymaga pewnego wysiłku, przyzwyczajenia się do opisów. A później powieść czyta się już jednym tchem.

PS. Muszę też dodać, że bardzo denerwowały mnie "przekleństwa" Ellen - tj. nie to, że je rzucała, ale to że się spełniały! W powieści realistycznej, takie zagranie jest bardzo naciągane:).

Zdarza się czasami, że tytuł powieści i frapujące pytanie co oznacza, towarzyszy mi przez całą powieść. Tak było w tym przypadku - czym są bowiem filary Ziemi?

Ponieważ wątek budowy katedry w Kingsbridge był jednym z tematów głównych – tytuł wydawał się wprost odwoływać do konkretnych filarów, konkretnej katedry.

Po przeczytaniu tej powieści, po zanurzeniu się w ciekawej...