Będąc w "podstawówce" dużo czytałam. Na przerwach najczęściej skakałam w gumę albo siedziałam na podłodze korytarza i czytałam.
Książki wypożyczałam w szkolnej bibliotece.
Najczęściej na chybił trafił więc różnie się trafiało. Najgorzej kiedy zdarzyło mi się wziąć coś z polecenia pani bibliotekarki - chyba nie miała pojęcia, że swoimi wyborami robi czarny PR czytelnictwu wśród dzieciaków.
Kiedyś w desperacji, kiedy cierpiałam na duży głód dobrej książki, zapytałam mojego Tatę co by tu przeczytać. Dodam, że w całym moim wówczas około 13-letnim życiu nie widziałam Taty z książką w ręku.
A wtedy mój wszechwiedzący (tak myślałam) Tato powiedział bez namysłu: wypożycz "Piętnastoletniego kapitana" i tu podał jeszcze autora.
Wtedy - luzik, normalka, wiedziałam, że jak TATO poleca to będzie hit.
Dziś - wciąż się nad tym zastanawiam, skąd on to wiedział ;)
Po Kapitanie poszły oczywiście wszystkie kolejne książki Verne.

Będąc w "podstawówce" dużo czytałam. Na przerwach najczęściej skakałam w gumę albo siedziałam na podłodze korytarza i czytałam.
Książki wypożyczałam w szkolnej bibliotece.
Najczęściej na chybił trafił więc różnie się trafiało. Najgorzej kiedy zdarzyło mi się wziąć coś z polecenia pani bibliotekarki - chyba nie miała pojęcia, że swoimi wyborami robi czarny PR czytelnictwu...