Po raz pierwszy sięgnąłem po pozycję napisaną przez Strugackich i się nie zawiodłem. Jak na science-fiction, jest tutaj bardzo mało science-fiction, ale być może w tym właśnie tkwi urok tej historii, dziejącej się zarówno w świecie przyszłości, jak i przeszłości. Fabuła wciąga, dialogi są ciężkie i bardzo głębokie, w finale wiele rzeczy skłania do gorzkich refleksji. Momentami trzeba przymykać oko na marksistowskie wtręty, będące tym jednym elementem przedstawionej rzeczywistości, który zdążył się już zdezaktualizować - nie przeszkadza to jednak zbytnio w lekturze.

Problemem jest tymczasem tempo, szczególnie na początku książki. Intryga rozwija się na tyle wolno, że przez pierwsze 40 stron (stanowiące jedną piątą całości) zupełnie nie wiadomo, o co chodzi. Potem pojawiają się zaś raz po raz nieco dłuższe przestoje, nierozbudowujące - jak się wydaje - ani fabuły, ani przesłania. Ich obecność również nie przeszkadza jednak aż tak bardzo, jeśli już dobrnie się do końca i spojrzy wstecz na pełen obraz.

Po raz pierwszy sięgnąłem po pozycję napisaną przez Strugackich i się nie zawiodłem. Jak na science-fiction, jest tutaj bardzo mało science-fiction, ale być może w tym właśnie tkwi urok tej historii, dziejącej się zarówno w świecie przyszłości, jak i przeszłości. Fabuła wciąga, dialogi są ciężkie i bardzo głębokie, w finale wiele rzeczy skłania do gorzkich refleksji....

Nie porwało, wolę sci-fi nie kamuflowane fantasy.

Nie porwało, wolę sci-fi nie kamuflowane fantasy.

Pomysł i tematyka super ale napisane w taki sposób, że naprawdę trudno było mi się wciągnąć i wczuć w wydarzenia. Mimo, że były naprawdę fajne momenty to większość książki musiałem przemęczyć często trochę się gubiąc. Na jakiś czas odstawiam na bok Strugackich, może po prostu muszę od nich odpocząć i jak za jakiś czas wrócę to inne ich książki lepiej się przyjmą. Ogólnie rzecz biorąc to polecam jak ktoś dużo czyta bo jest to książka krótka z bardzo ciekawym motywem ale dla osoby czytającej 2-3 książki rocznie może to być nietrafiony strzał bo nie jest to napisane prostym i łatwym do śledzenia językiem

Pomysł i tematyka super ale napisane w taki sposób, że naprawdę trudno było mi się wciągnąć i wczuć w wydarzenia. Mimo, że były naprawdę fajne momenty to większość książki musiałem przemęczyć często trochę się gubiąc. Na jakiś czas odstawiam na bok Strugackich, może po prostu muszę od nich odpocząć i jak za jakiś czas wrócę to inne ich książki lepiej się przyjmą. Ogólnie...

Rozprawa z aparatem władzy za pomocą fantastyki.

Za krainę posłużył braciom Arkanar, w którym panuje średniowieczna mentalność. Metody także są jak z tamtej epoki. Najciężej mają jednak ludzie kierujący się rozumem, na których zostaje wydany dekret unicestwienia.

A kim w tym wszystkim jest don Rumata, bohater tej powieści...

Wyróżniony fragment, strona 178:

„Człowiek - mówił Budach, jedząc powoli - jest stworzeniem obdarzonym zadziwiającą zdolnością przywykania do wszelkich warunków. Nie istnieje w przyrodzie nic, z czym by się nie oswoił. Koń, pies czy mysz tak nie potrafią. Widocznie Bóg, stwarzając człowieka, wiedział, na jakie męki go skazuje, dał mu więc ogromny zapas sił i cierpliwości. Trudno orzec, dobrze to czy źle. Gdyby człowiek nie miał takiej cierpliwości i wytrzymałości, wszyscy dobrzy ludzie dawno by już wyginęli, na świecie zostaliby sami źli i bezduszni. Z drugiej strony nawyk cierpliwości i przystosowywania się zamienia ludzi w nieme bydlęta, które już niczym oprócz anatomii nie różnią się od zwierząt, a nawet są od nich bardziej bezbronne. I każdy dzień rodzi nowy koszmar zła i przemocy...”.

Rozprawa z aparatem władzy za pomocą fantastyki.

Za krainę posłużył braciom Arkanar, w którym panuje średniowieczna mentalność. Metody także są jak z tamtej epoki. Najciężej mają jednak ludzie kierujący się rozumem, na których zostaje wydany dekret unicestwienia.

A kim w tym wszystkim jest don Rumata, bohater tej powieści...

Wyróżniony fragment, strona 178:

„Człowiek -...

Baśniowe science fiction, wow. Cudowne to, jestem całkowicie oczarowany 🥰

Baśniowe science fiction, wow. Cudowne to, jestem całkowicie oczarowany 🥰

Czytelnik spodziewający się SF faktycznie może być zawiedziony. Więcej tu filozofii niż jakiegokolwiek rodzaju fantastyki.
Co powiedziałbyś osiemnastowiecznym chłopom? A jak przekonał średniowiecznych inkwizytorów? Nawet mając szczególną charyzmę, odporność, leki? Czy coś byś zdziałał?

Czytelnik spodziewający się SF faktycznie może być zawiedziony. Więcej tu filozofii niż jakiegokolwiek rodzaju fantastyki.
Co powiedziałbyś osiemnastowiecznym chłopom? A jak przekonał średniowiecznych inkwizytorów? Nawet mając szczególną charyzmę, odporność, leki? Czy coś byś zdziałał?

trudno sie czytało

trudno sie czytało

Fantastyka? Pochwalona przeze mnie? Świat się kończy, wyszłam poza swoją bańkę, nie żałuję.

Fantastyka? Pochwalona przeze mnie? Świat się kończy, wyszłam poza swoją bańkę, nie żałuję.

Mimo iż kocham fantastykę naukową, to tą książką niestety oczarowany nie byłem. Ale z chęcią będę sięgał po więcej, bo osobiście uwielbiam ten gatunek. W ostatnich latach zacząłem się też interesować astronomią. Fajnie, że twórcy zauważyli, że w zakresie kolonizowania kolejnych planet i galaktyk oraz kontaktów z cywilizacjami pozaziemskimi panuje, jeśli chodzi o mieszkańców Ziemi średniowiecze. Nie chcą o tym słyszeć, nie interesują się tym. Nawet próbowałem rozmawiać ze znajomymi o science-fiction. Mało kto niestety chce ze mną poruszyć ten temat. Ale w sumie dobrze, bo głupsi lepiej śpią, nie myślą za dużo, nie czytają prawie wcale książek, tylko paski informacyjne na informacyjnych kanałach telewizyjnych. Tym niemniej - myślącym ludziom mogę polecić książkę. Specyficzna, ale dla mnie niezła.

Mimo iż kocham fantastykę naukową, to tą książką niestety oczarowany nie byłem. Ale z chęcią będę sięgał po więcej, bo osobiście uwielbiam ten gatunek. W ostatnich latach zacząłem się też interesować astronomią. Fajnie, że twórcy zauważyli, że w zakresie kolonizowania kolejnych planet i galaktyk oraz kontaktów z cywilizacjami pozaziemskimi panuje, jeśli chodzi o mieszkańców...

Ani odkrywcze, ani ciekawe, w dodatku nużące. Strugackich stać na więcej. Sama koncepcja bogowania innym fajnie była przedstawiona w Bobiverse w wątku Deltan - jeśli ktoś odczuwa niedosyt po tej lekturze polecam

Ani odkrywcze, ani ciekawe, w dodatku nużące. Strugackich stać na więcej. Sama koncepcja bogowania innym fajnie była przedstawiona w Bobiverse w wątku Deltan - jeśli ktoś odczuwa niedosyt po tej lekturze polecam