Podobała mi się, nawet trochę bardziej od poprzedniczki, "Wielkich zasług". Czego to te dzieciaki nie wymyślą... :)

Podobała mi się, nawet trochę bardziej od poprzedniczki, "Wielkich zasług". Czego to te dzieciaki nie wymyślą... :)

Piekielne trio powraca w ostatniej części.
Trzecia część cyklu przygód Janeczki, Pawełka i psa Chabra jest podobnie zabawna I zakręcona jak poprzednie tomy. Akcja dzieje się w Algierii, dokąd przedsiębiorcze dzieci wysłały ojca na kontrakt. Po skarby, a jakże by inaczej 🤪
Odstresowywacz wielokrotnego użytku.

Piekielne trio powraca w ostatniej części.
Trzecia część cyklu przygód Janeczki, Pawełka i psa Chabra jest podobnie zabawna I zakręcona jak poprzednie tomy. Akcja dzieje się w Algierii, dokąd przedsiębiorcze dzieci wysłały ojca na kontrakt. Po skarby, a jakże by inaczej 🤪
Odstresowywacz wielokrotnego użytku.

Bardzo przyjemna książka - intrygująca fabuła, momenty zarówno zabawne, jak i niebezpieczne, świetny plot twist. Zdecydowanie miło było wybrać się z Chabrowiczami w podróż do Algierii.

Bardzo przyjemna książka - intrygująca fabuła, momenty zarówno zabawne, jak i niebezpieczne, świetny plot twist. Zdecydowanie miło było wybrać się z Chabrowiczami w podróż do Algierii.

Przyjemne wspomnienia młodych lat, aczkolwiek wymęczone,a koniec to już mocno nużący

Przyjemne wspomnienia młodych lat, aczkolwiek wymęczone,a koniec to już mocno nużący

"Upiorne" ;-) dzieciaki. Na kartach książki-sama przyjemność.

"Upiorne" ;-) dzieciaki. Na kartach książki-sama przyjemność.

"Upiorne" ;-) dzieciaki. Na kartach książki-sama przyjemność.

"Upiorne" ;-) dzieciaki. Na kartach książki-sama przyjemność.

Bardzo się cieszę, że miałam możliwość przeczytać kolejny raz książkę Joanny Chmielewskiej o sprytnych dzieciakach i równie sprytnym psie.
Tym razem Janeczka i Pawełek wysyłają własnego ojca do Algierii, ponieważ ze znalezionego kawałka listu wynikało, że są tam skarby, które należy odkryć.
Dzieci i Chaber przeżywają mnóstwo przygód i świetnie przystosowują się do obcego państwa i obcej kultury.
Uwielbiam czytać książki pani Joanny, które są pełne humoru, satyry i zagadek.

Bardzo się cieszę, że miałam możliwość przeczytać kolejny raz książkę Joanny Chmielewskiej o sprytnych dzieciakach i równie sprytnym psie.
Tym razem Janeczka i Pawełek wysyłają własnego ojca do Algierii, ponieważ ze znalezionego kawałka listu wynikało, że są tam skarby, które należy odkryć.
Dzieci i Chaber przeżywają mnóstwo przygód i świetnie przystosowują się do obcego...

Świetna. Wiadomo, jest do książka dla dzieci i młodzieży, więc pewne rzeczy wychodzą Janeczce i Pawełkowi bez żadnego problemu, jest trochę naiwne. Trzeba jednak pamiętać, kto tutaj jest odbiorcą i przymknąć na to oko, a wtedy na pewno można się książką zachwycić. Jest egzotyczna, ciekawa, z dawką humoru i strasznie pozytywna. Uwielbiam te dzieci i ten cykl.

Świetna. Wiadomo, jest do książka dla dzieci i młodzieży, więc pewne rzeczy wychodzą Janeczce i Pawełkowi bez żadnego problemu, jest trochę naiwne. Trzeba jednak pamiętać, kto tutaj jest odbiorcą i przymknąć na to oko, a wtedy na pewno można się książką zachwycić. Jest egzotyczna, ciekawa, z dawką humoru i strasznie pozytywna. Uwielbiam te dzieci i ten cykl.

Bystre, by nie rzec przebiegłe, dzieciaki dają sobie radę nawet w egzotycznej Algierii. Tak, bo one są wyjątkowo pomysłowe i przedsiębiorcze, a to intrygujące tło stwarza wspaniałą przestrzeń dla wyobraźni Autorki. Nieokiełznanej, przyznaję.
Przypuszczam, że ten rozmach sprawił Pani Joannie dużo przyjemności i satysfakcji.
Ja bawiłam się świetnie, pod koniec znów płakałam ze śmiechu.
A genialny Chaber, ach... Oprócz wielu wyjątkowych cech posiadł jeszcze jedną umiejętność. Niejeden właściciel byłby przeszczęśliwy, gdyby jego pies tak potrafił. Z pewnością ten (właściciel),który odpowiada za stan podłóg w domu. :)

Bystre, by nie rzec przebiegłe, dzieciaki dają sobie radę nawet w egzotycznej Algierii. Tak, bo one są wyjątkowo pomysłowe i przedsiębiorcze, a to intrygujące tło stwarza wspaniałą przestrzeń dla wyobraźni Autorki. Nieokiełznanej, przyznaję.
Przypuszczam, że ten rozmach sprawił Pani Joannie dużo przyjemności i satysfakcji.
Ja bawiłam się świetnie, pod koniec znów płakałam...

Jak chyba za każdym razem miałam tu zgrzyt czasowy. Otóż: Nawiedzony dom zaczyna się we wrześniu (Janeczka czyta wypracowanie o ostatnich dniach wakacji) i mijają jakieś dwa tygodnie zanim się przeprowadzą i adoptują psa czyli mamy drugą połowę września. W Skarbach natomiast jest napisane że Chaber jest z nimi już 1,5 roku, czyli wychodziłby marzec, a niedługo potem Pawełek zapewnia matkę że do listopada się pozbędą makulatury, a miał 10 dni na jej zebranie czyli październik.
Oczywiście nie jest to jakiś straszliwy błąd, i ja nie wiem czemu zawsze zwracam na to uwagę, no ale mi przeszkadza 🙈

Jak chyba za każdym razem miałam tu zgrzyt czasowy. Otóż: Nawiedzony dom zaczyna się we wrześniu (Janeczka czyta wypracowanie o ostatnich dniach wakacji) i mijają jakieś dwa tygodnie zanim się przeprowadzą i adoptują psa czyli mamy drugą połowę września. W Skarbach natomiast jest napisane że Chaber jest z nimi już 1,5 roku, czyli wychodziłby marzec, a niedługo potem Pawełek...