W swojej książce Brat Moris zaprasza nas do odkrycia pragnienia modlitwy i kontemplacji. Nie jest to przywilej wybranych, jak sam pisze we wstępie: „Duch ofiaruje się nam w obfitości i o wiele więcej osób, niż możemy przypuszczać – i w dodatku żyjących w świecie – jest zaproszonych do tego w sercu”.

„Wiele spotkań i rozmów w różnych środowiskach utwierdzają mnie w tym przekonaniu: Kontemplacja przekroczyła klauzurę, wylała się na ulice i dotarła do fabryk”. Duchowość, którą prezentuje brat Moris i do której zaprasza to „duchowość Nazaretu”. Zainicjował ją brat Karol de Foucauld, a kontynuują ją w Kościele wspólnoty małych sióstr i małych braci Jezusa. O tej drodze mówił - jeszcze jako arcybiskup Monachium – Papież Benedykt XVI. „(…) W żywej medytacji na temat Jezusa, nowa droga otwiera się nawet dla Kościoła. Albowiem praca z pracującym Jezusem i zanurzanie się w „Nazarecie”, służy jako punkt wyjścia dla idei jako rzeczywistości księdza w pracy. Było to dla Kościoła ponownym odkryciem ubóstwa. Nazaret ma nieustanne przesłanie dla Kościoła. Nowe Przymierze nie zaczyna się w Świątyni, ani na Świętej Górze, ale w mieszkaniu Dziewicy, w domu robotnika, w jednym z zapomnianych miejsc „Galilei pogan”, skąd nikt nie oczekiwał niczego dobrego. To właśnie stamtąd Kościół będzie mógł wyruszyć na nowo i uzdrowić się. Nie będzie mógł nigdy udzielić prawdziwej odpowiedzi na bunt naszego wieku przeciwko władzy bogactwa, jeśli w swoim własnym łonie, Nazaret nie będzie przeżytą rzeczywistością...” (Arcybiskup Monachium, kardynał Józef Ratzinger, w „le Dieu de Jesus-Christ”, 1976)