'Miasto ślepców' to bardzo tajemnicza książka. Akcja dzieje się w nieznanym mieście a bohaterowie nie mają imion. Albo - nie tyle co nie mają, lecz nie są one ujawnione. Autor ogranicza się do takich określeń jak 'Żona lekarza' czy 'Dziewczyna w ciemnych okularach'. Ponadto w książce nie występują powszechnie stosowane przez innych autorów dialogi tylko pojedyncze zdania oddzielone przecinkiem. Jak się dowiedziałam jest to typowe zastosowanie tej formy przez pisarza. Dla mnie to całkowita nowość, nie powiem żeby mi się nie podobało aczkolwiek łatwo się w tym pogubić.

Były momenty gdy ta historia przypominała mi nieco swoją treścią 'Dżumę' Alberta Camusa. Zarówno oba motywy są do siebie bardzo podobne. 'Miasto slepców' jest lekturą przejmującą i przerażającą. Wielu ludzi traci wzrok, zostają więc przetransportowani do nieczynnego szpitala psychiatrycznego. Z niewinnej utopii powoli przeradza się to w coś potwornego. Po raz kolejny miałam okazję czytać do czego zdolni są ludzie w obliczu tragedii.
Książkę czyta się szybko pomimo tego, że na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że są tam 'same opisy'.
Straszna, straszna i jeszcze raz straszna. Ale przy tym jakże wspaniała i niezwykła.

'Miasto ślepców' to bardzo tajemnicza książka. Akcja dzieje się w nieznanym mieście a bohaterowie nie mają imion. Albo - nie tyle co nie mają, lecz nie są one ujawnione. Autor ogranicza się do takich określeń jak 'Żona lekarza' czy 'Dziewczyna w ciemnych okularach'. Ponadto w książce nie występują powszechnie stosowane przez innych autorów dialogi tylko pojedyncze zdania...