Świetnie napisana historia zamaskowanego bohatera odbierającego bogatym i dającego biednym dobra wszelakie i nadzieję. Wersja legendy, o tej postaci stworzona przez tą autorke, bardzo przypadła mi do gustu. To zabawna historia o niepokornym i obdarzonym poczuciem humoru młodym arystokracie, który walczy o sprawiedliwość i gdzieś po drodze szuka miłości. Oba wcielenia bohatera mają swoje wady i zalety i dzięki temu można dwa razy go polubić. Pomieszanie różnych wątków, urocze postacie i warta akcja to wielkie zalety tej pozycji. Świetnie się bawiłam czytając tą historię.

Świetnie napisana historia zamaskowanego bohatera odbierającego bogatym i dającego biednym dobra wszelakie i nadzieję. Wersja legendy, o tej postaci stworzona przez tą autorke, bardzo przypadła mi do gustu. To zabawna historia o niepokornym i obdarzonym poczuciem humoru młodym arystokracie, który walczy o sprawiedliwość i gdzieś po drodze szuka miłości. Oba wcielenia...

Allende w przepiękny sposób opowiedziała historię słynnego bohatera w masce - ZORRO. Odkryła jego różne oblicza - nie tylko te najlepsze i wzorowe.
Nie wyróżniała zamaskowanego bohatera spośród innych członków społeczeństwa. Oczywiście jest on postacią, który zdobywa szacunek wśród ludzi i jest im szczególnie bliska, ale dowiadujemy się o niej równolegle faktów niepochlebnych i niepoprawnych. Poznajemy go jako zwykłego śmiertelnika, któremu także zdarza się popełnić błąd (w jego przypadku nie tak znowu mało błędów).
Isabel spisała historię Zorro od samych narodzin. Dzięki takiemu zabiegowi, jesteśmy w stanie poznać całą, szczegółową drogę kształtowania się jego charakteru i zdobywania doświadczenia. Poznajemy także najbliższą rodzinę Zorro i atmosferę, w której przyszedł na świat i się wychował.
W tle możemy poznać wiele wydarzeń o charakterze politycznym, jak i historycznym.
Rozbudowane opisy pomagają nam wyobrazić sobie czasy, w których toczy się akcja. Czasami miałam wrażenie, że nigdy się nie skończą. Jednakże po przeczytaniu całego utworu nabrałam szacunku do takiego postawienia rzeczywistości i poświęceniu czasu na ich przeczytanie, bo dzięki nim realia ówczesnego życia nabierają większego znaczenia.
Całość sprawia ogromnie pozytywne wrażenie u czytelnika. Ja osobiście jestem usatysfakcjonowania wyborem tej pozycji, a w szczególności, że wybór ten padł przez czysty przypadek.
Gorąco polecam po sięgnięcie po historię narodzin legendy, gdyż ukazuje ona zupełnie inne aspekty życia niż popularne telewizyjne filmy :)

Allende w przepiękny sposób opowiedziała historię słynnego bohatera w masce - ZORRO. Odkryła jego różne oblicza - nie tylko te najlepsze i wzorowe.
Nie wyróżniała zamaskowanego bohatera spośród innych członków społeczeństwa. Oczywiście jest on postacią, który zdobywa szacunek wśród ludzi i jest im szczególnie bliska, ale dowiadujemy się o niej równolegle faktów...

Isabel Allende już od dawna widniała na liście pisarzy, których książki chciałam przeczytać. Co prawda miałam raczej na oko inne jej powieści, ale kiedy w moje ręce wpadł "Zorro" postanowiłam, że od niego zacznę. Od razu zachwyciłam się stylem autorki. Powieść czytało się niezwykle przyjemnie. Nie sądziłam, że z historii, tak dobrze mi znanej z różnych filmów czy seriali, uda się stworzyć naprawdę intrygującą lekturę. Zorro przede wszystkim kojarzył mi się z tym serialowym z lat chyba 50. Od teraz młody Lis to będzie chyba już zawsze ten wykreowany przez Allende. Problem mam natomiast z Bernardem, ponieważ ten serialowy różni się kompletnie od tego książkowego. Uwielbiam jednak ich tak samo.

Isabel Allende już od dawna widniała na liście pisarzy, których książki chciałam przeczytać. Co prawda miałam raczej na oko inne jej powieści, ale kiedy w moje ręce wpadł "Zorro" postanowiłam, że od niego zacznę. Od razu zachwyciłam się stylem autorki. Powieść czytało się niezwykle przyjemnie. Nie sądziłam, że z historii, tak dobrze mi znanej z różnych filmów czy seriali,...

W porównaniu do filmu czy serialu to takie Zorro bez typowego Zorro. Do momentu wuuuudu srudu zajebiaszcze fabularnie. Taki Jack London i Łowcy Złota Corwooda w jednym. Aż by się chciało wiecej i wiecej tej autorki. Dom Dusz (film wspaniały) i inne. No ale potem to taka sieczka naiwnie niemiłosierna. Duchy, wizje, jedno zombie - naiwność goni naiwność.

W porównaniu do filmu czy serialu to takie Zorro bez typowego Zorro. Do momentu wuuuudu srudu zajebiaszcze fabularnie. Taki Jack London i Łowcy Złota Corwooda w jednym. Aż by się chciało wiecej i wiecej tej autorki. Dom Dusz (film wspaniały) i inne. No ale potem to taka sieczka naiwnie niemiłosierna. Duchy, wizje, jedno zombie - naiwność goni naiwność.

Świetna książka, czyta się jednym tchem. Pełna uroku i magicznego nastroju.

Świetna książka, czyta się jednym tchem. Pełna uroku i magicznego nastroju.

Jak zwykle u Allende duży plus za styl. Jednak nie jest to pozycja na długo pozostająca w pamięci. Dobra rozrywka na kilka wieczorów.

Jak zwykle u Allende duży plus za styl. Jednak nie jest to pozycja na długo pozostająca w pamięci. Dobra rozrywka na kilka wieczorów.

Odbiór książki zależy od podejścia przed czytaniem. Uwielbiałam serial produkcji Disneya z lat 50. (zawsze oglądałam przygody "lisa" z wypiekami na twarzy). Trochę o coś takiego mi chodziło, gdy zaczynałam lekturę, jednak musiałam nieco się przestawić. Opisany jest przede wszystkim zbieg różnych okoliczności, który sprawił, że Zorro był jaki był - dobrze władał szpadą, znał sztuczki, był szarmancki, itp. Jeśli patrzy się na to właśnie w ten sposób, to lektura będzie przyjemnością. Jeśli jednak zakłada się, że będzie to coś podobnego jak w serialu, czyli jak on już był tym Zorro w Kalifornii, to cóż... jest to właściwie na ostatnich 60-70 stronach. Polecam, bo książka jest napisana bardzo dobrze i ciekawie, ale z tym zastrzeżeniem, że trzeba wiedzieć, czego należy, a raczej czego nie należy się spodziewać.

Odbiór książki zależy od podejścia przed czytaniem. Uwielbiałam serial produkcji Disneya z lat 50. (zawsze oglądałam przygody "lisa" z wypiekami na twarzy). Trochę o coś takiego mi chodziło, gdy zaczynałam lekturę, jednak musiałam nieco się przestawić. Opisany jest przede wszystkim zbieg różnych okoliczności, który sprawił, że Zorro był jaki był - dobrze władał szpadą, znał...

Książka ukazuje pierwsze dwadzieścia lat życia Diego de la Vegi, młodego szlachcica, którego znamy pod postacią Zorro. Co ciekawe autorka podejmuje się opisania, bodaj jako pierwsza, początków kariery tego bohatera. Wszyscy znamy jego przygody chociażby z seriali telewizyjnych czy tez filmów z Banderasem, natomiast mało który twórca pokusił się o tak dokładne zaprezentowanie jego młodości.
Akcja toczy się zarówno w słonecznej Kaliforni, jak i w Hiszpanii. Na swojej drodze Diego spotyka wiele zapadających w pamięć osób, które wywierają na nim swoje piętno i które go kształtują jako późniejszego obrońcę uciśnionych i zniewolonych.
Książka napisana jest językiem przyjemnym w odbiorze, nie nudzi i jest dobrze spożytkowanym czasem. Polecam.

Książka ukazuje pierwsze dwadzieścia lat życia Diego de la Vegi, młodego szlachcica, którego znamy pod postacią Zorro. Co ciekawe autorka podejmuje się opisania, bodaj jako pierwsza, początków kariery tego bohatera. Wszyscy znamy jego przygody chociażby z seriali telewizyjnych czy tez filmów z Banderasem, natomiast mało który twórca pokusił się o tak dokładne...

Natknęłam się na tą książkę zupełnie przypadkiem i od razu postanowiłam ją kupić i przeczytać, a to dlatego, że zawsze uwielbiałam Zorro i byłam ciekawa jak to się wszystko zaczęło. Powieść spełniła wszystkie moje oczekiwania. Autorka opisała historię Diega i jego alter ego od momentu, w którym poznali się jego rodzice, aż do momentu, w którym wrócił z Hiszpanii i uratował swego ojca z niewoli. Z książki dowiadujemy się, gdzie Diego nauczył się wszystkich swoich umiejętności, bo przecież Zorro to nie tylko świetny szermierz, ale również akrobata. Swoich umiejętności uczył się od wszystkich napotkanych ludzi - czy to byli marynarze czy Cyganie, od każdego nauczył się czegoś, co było mu przydatne w walce o sprawiedliwość. Jedyne co mi się nie podobało, to stosunki Diega z jego ojcem - były bardzo oficjalne, wyglądało to tak, jakby służący rozmawiał ze swoim panem.

Natknęłam się na tą książkę zupełnie przypadkiem i od razu postanowiłam ją kupić i przeczytać, a to dlatego, że zawsze uwielbiałam Zorro i byłam ciekawa jak to się wszystko zaczęło. Powieść spełniła wszystkie moje oczekiwania. Autorka opisała historię Diega i jego alter ego od momentu, w którym poznali się jego rodzice, aż do momentu, w którym wrócił z Hiszpanii i uratował...

Nie tego oczekiwałam. Co ja mogę więcej powiedzieć? Od dziecka kochałam wizerunek Zorra, który został stworzony przez Disneya. Tutaj znalazłam właściwie nic czym można było się zachwycić. Tylko jedna historia mi przypadła do gustu, ale głównym bohaterem nie był Diego Delavega, a szkoda. Wielka szkoda. Właściwie żałuję, że kupiłam tę książkę. Niestety, a mogło być tak pięknie :(

Nie tego oczekiwałam. Co ja mogę więcej powiedzieć? Od dziecka kochałam wizerunek Zorra, który został stworzony przez Disneya. Tutaj znalazłam właściwie nic czym można było się zachwycić. Tylko jedna historia mi przypadła do gustu, ale głównym bohaterem nie był Diego Delavega, a szkoda. Wielka szkoda. Właściwie żałuję, że kupiłam tę książkę. Niestety, a mogło być tak pięknie :(