Kocham tę powieść! Wspaniały retelling historii o Helenie i Parysie obsadzony na małej wyspie. Zabawny, żywy i niesamowicie obmyślony! Wszystko super się łączy. Kreatywne i ciekawe moce.

Kocham tę powieść! Wspaniały retelling historii o Helenie i Parysie obsadzony na małej wyspie. Zabawny, żywy i niesamowicie obmyślony! Wszystko super się łączy. Kreatywne i ciekawe moce.

Gdy „Spętani przez bogów” zostali pierwszy raz wydani w 2011 roku byłam książką absolutnie zachwycona, a poleciła mi ją kuzynka. Niestety jakoś tak wyszło, że nigdy nie udało mi się przeczytać drugiego i trzeciego tomu, więc przez lata polowałam na całą trylogię – bezskutecznie. Niedawno udało mi się ją dorwać na Vinted. Muszę przyznać, że byłam niesamowicie ciekawa, czy ponad dekadę później, będę tak samo zachwycona jak za pierwszym razem gdy ją czytałam.

16-letnia Helena Hamilton zawsze wyróżniała się spośród swoich rówieśników, ale starała się to ukryć. Gdy na wyspie zamieszkali oszałamiający Delosowie, Helena zdała sobie sprawę z tego, że są tacy jak ona. Tylko, że spokojna i łagodna dziewczyna odczuwała do nich jedynie obezwładniającą nienawiść i żądzę mordu.

„Spętani przez bogów” to młodzieżówka, ale jest absolutnie fenomenalna. Siedemnastoletni bohaterowie nie kłują w oczy swoją głupotą. Są potomkami greckich bogów, skazanymi na powtarzanie schematu sprzed tysiącleci. Od skrajnej nienawiści i chęci zamordowania się nawzajem do nieskończonej i zakazanej miłości przeczącej wszelkiej logice – Helena i Lucas zabierają nas na szalony emocjonalny roller coaster. A wszystko to na tle nadprzyrodzonych mocy, urzekającej rodzinki, oddanych przyjaciół i mętnych przepowiedni – ciekawie i z humorem. Końcówka jest rozdzierająca i sprawia, że ma się ochotę natychmiast złapać za kolejną część trylogii.

Tym razem posiadam komplet książek, nawet jeśli używanych, więc będę mogła się natychmiast zabrać za kolejne części i w końcu, po ponad dekadzie od kiedy pierwszy raz poznałam tę historię, będzie mi dane dowiedzieć się jak się kończy!

W lipcu 2023 seria doczekała się wznowienia od wydawnictwa Amber. Wyszła pierwsza część pod oryginalnym tytułem „Starcrossed”. Mam wrażenie, że premiera odbyła się całkowicie bez echa, bo pomimo tego, że miałam już wtedy social media, to jej nie zauważyłam. O tym, że została ponownie wydana dowiedziałam się zupełnym przypadkiem, gdy zaczęłam podpytywać czy ktoś ma do sprzedania pierwotne wydanie. Nowa okładka, przynajmniej dla mnie, nie jest tak zachwycająca jak ta, którą pokochałam w 2011 i fakt że tytuł został po angielsku też mi przeszkadza, ale to już mocno indywidualna opinia. Tak czy inaczej, uważam że seria zasługuje na o wiele większy rozgłos, bo sama pierwsza część jest mega wciągająca, a historia ma wielki potencjał.

Gdy „Spętani przez bogów” zostali pierwszy raz wydani w 2011 roku byłam książką absolutnie zachwycona, a poleciła mi ją kuzynka. Niestety jakoś tak wyszło, że nigdy nie udało mi się przeczytać drugiego i trzeciego tomu, więc przez lata polowałam na całą trylogię – bezskutecznie. Niedawno udało mi się ją dorwać na Vinted. Muszę przyznać, że byłam niesamowicie ciekawa, czy...

"Spętani przez bogów" Josephine Angelini - Miłość Wplątana w Przeznaczenie

W kręgach mitologii i niewytłumaczalnych pragnień Josephine Angelini układa układankę miłości i przeznaczenia w swojej powieści "Spętani przez bogów." Wprowadza nas w świat starożytnej nienawiści i wiecznej miłości, gdzie los i bóstwa rządzą bohaterami. Chociaż pomysł jest oryginalny, wykonanie pozostawia pewien niedosyt. Oceniam tę książkę na 5/10, zważywszy na zawirowania mitologiczne i pewne ograniczenia narracyjne.

Helena Hamilton, główna bohaterka, otacza się aurą tajemnicy i inności, co w pewien sposób przyciąga czytelnika. Jednakże, chociaż budowanie jej charakteru jest dobrze zarysowane, jej zachowanie wobec Lucasa, drugiego z głównych bohaterów, wydaje się być niekonsekwentne i momentami irytujące. Początkowo szaleńcza nienawiść, którą Helena odczuwa wobec Lucasa, może być trudna do zaakceptowania, a sposób, w jaki ta nienawiść się zmienia, również pozostawia pewien niedosyt.

Mitologia grecka stanowi podstawę tej opowieści, co bez wątpienia dodaje jej oryginalności. Angelini wprowadza greckie boginie zemsty w kontekst współczesnego świata, co tworzy ciekawy kontrast. Wplątanie mitologicznych wątków w życie codzienne bohaterów to z pewnością silna strona tej powieści.

Niestety, mimo obiecującego konceptu, tempo narracji może sprawiać trudności. Opisy i dialogi w wielu miejscach wydają się zbyt rozbudowane, a akcja czasami staje się ociężała. To może utrudnić czytelnikowi utrzymanie zainteresowania i emocji na odpowiednim poziomie.

Miłość, która rozwija się między Heleną a Lucasem, stanowi kluczowy element tej opowieści. Chociaż ich związek ma pewne momenty wzruszenia i napięcia, czasami brakuje mu głębi i rozwoju. Ich uczucia zdają się zmieniać szybko i bez pełnego uzasadnienia.

Podsumowując, "Spętani przez bogów" Josephine Angelini to opowieść, która próbuje wplatać mitologię grecką w świat współczesny i miłość przeznaczoną. Pomysł jest interesujący, ale wykonanie pozostawia pewne pytania. Oceniam tę książkę na 5/10 - to wciągająca próba połączenia miłości i mitologii, ale również opowieść z pewnymi ograniczeniami, które utrudniają pełne zanurzenie się w świecie bohaterów.

"Spętani przez bogów" Josephine Angelini - Miłość Wplątana w Przeznaczenie

W kręgach mitologii i niewytłumaczalnych pragnień Josephine Angelini układa układankę miłości i przeznaczenia w swojej powieści "Spętani przez bogów." Wprowadza nas w świat starożytnej nienawiści i wiecznej miłości, gdzie los i bóstwa rządzą bohaterami. Chociaż pomysł jest oryginalny, wykonanie...

Historia o mitologii greckiej i nieosiągalnej miłości.

Historia o mitologii greckiej i nieosiągalnej miłości.

Zauważyłam ją na półce w bibliotece i z braku laku chwyciłam i zabrałam do domu. Później czytając opinie myślałam, że niepotrzebnie ją wypożyczałam. Jednak nie! Okazuje się, że ta historia jest bardzo ciekawa, ten cały pomysł niesamowicie mi przypadł do gustu. Owszem, fabuła była przytłaczająco przewidywalna (poza paroma fajnymi zwrotami akcji),ale bardzo podobały mi się relacje pomiędzy bohaterami. Muszę przyznać, że bardzo przyjemnie mi się ją czytało i z chęcią sięgnę po kolejny tom.

Zauważyłam ją na półce w bibliotece i z braku laku chwyciłam i zabrałam do domu. Później czytając opinie myślałam, że niepotrzebnie ją wypożyczałam. Jednak nie! Okazuje się, że ta historia jest bardzo ciekawa, ten cały pomysł niesamowicie mi przypadł do gustu. Owszem, fabuła była przytłaczająco przewidywalna (poza paroma fajnymi zwrotami akcji),ale bardzo podobały mi się...

Nie jestem wielką fanką mitologii, ale lubię czasem przeczytać jakaś dobrą książkę w tym temacie i myślę, że tą historię mogę do tego zaliczyć.

Pierwszy tom był dla mnie z początku odrobinę specyficzny, ta książka ma nieco inny styl pisania niż typowe książki, więc początkowo ciężko się ją czytało, ale potem przyzwyczaiłam się do stylu pisania autorki i było dobrze, choć początek był dla mnie odrobinę trudny. 

Akcja całej trylogii ogólnie rzecz ujmując, była ciekawa i z zainteresowaniem czytałam te książki. Chwilami nie do końca zrozumiałam o co chodziło, były takie niejasne i nie miałam pojęcia co się dzieje. Było dużo jakiś powiązań genealogicznych, nazw bogów i nie miała pojęcia kto jest kim, trochę się to wszystko mieszało, ale nie na tyle by nie dało się czytać dalej.

Drugi tom mnie trochę nudził i grzęzłam przez niego chwilami jak po błocie, był najsłabszy z całego tomu, ale mimo tego i tak ogólnikowo mi się podobał. Spokojnie mogę powiedzieć, że te książki mi się podobały, a jak ktoś lubi mitologię, to tym bardziej powinny mu podejść.

Nie jestem wielką fanką mitologii, ale lubię czasem przeczytać jakaś dobrą książkę w tym temacie i myślę, że tą historię mogę do tego zaliczyć.

Pierwszy tom był dla mnie z początku odrobinę specyficzny, ta książka ma nieco inny styl pisania niż typowe książki, więc początkowo ciężko się ją czytało, ale potem przyzwyczaiłam się do stylu pisania autorki i było dobrze, choć...

Okładka przedstawia kobietę w długiej sukni, pod nią bezkresne morze... Niebo jest pochmurne, jakby zapowiadało się na burze... Mam w dłoniach wydanie z roku 2011! Ma już dwanaście lat! Świadczą o tym pożółkła okładka, stronice i... ten specyficzny zapach starej książki.
Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytamy opis książki, na drugim kilka słów o autorce. Stronice są kremowe, a przynajmniej chyba były, teraz są pożółkłe. Czcionka wystarczająca dla oka. Rozdziały nie są nanoszone na nowych stronach, tylko ciągiem w tekście. Troszkę mnie to drażniło, może kiedyś tak się robiło częściej, ja jednak wolę każdy rozdział zaczynać na nowej stronie. Jedne z nich są krótsze, jedne dłuższe... Do każdego z nich mamy wstawkę - jest nią postać z okładki.

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką. Nie miałam pojęcia czego się po niej spodziewać... Nie wiedziałam, czy przypadnie mi do gustu, wszak książki młodzieżowe, fantasy czytałam tylko trochę będąc w gimnazjum... Ale jednak przyjaciółka tak zachwalała, więc co w tym musiało być. Czytało się w miarę szybko, dosyć przyjemnie i bez jakichkolwiek blokad. Mamy tutaj wydarzenia nierealne, które jak sądziłam, niezbytnio przypadną mi do gustu. A ja? Czytałam z ogromną ciekawością, pisarce udało się mnie wciągnąć do świata bohaterów i chwilami otwierać usta ze zdziwienia. Moje wrażenia chwilami były takie: "Cooooo?!", "Wow", "O nie!!!". Dałam się wkręcić maksymalnie. Początkowo po kilku rozdziałach myślałam, że jest zwyczajna, że nie zrobi na mnie wrażenia i prawdopodobnie oddam tę część i nie będę chciała czytać kolejnych dwóch tomów. I co? Autorka tak zręcznie poprowadziła narrację i wydarzenia, że nie mogę nie zapoznać się z kolejnymi tomami. To wręcz niewykonalne! Ale ciesze się, bo czytam coś, co nie jest modne, a coś, co może się komuś spodobać.

Mamy tutaj głównych dwóch bohaterów, Lucasa i Helenę. Chociaż postaci w tej książce absolutnie nie brakuje, momentami idzie się pogubić, bo tyle ich się pojawia nagle. Wszyscy są dobrze wykreowani, mamy dobrych i złych bohaterów. Nie wszyscy przypadną Wam do gustu... Ogólnie to Helena była dziwna i miałam co do niej mieszane uczucia. Lucas tak samo. Chyba nikt do końca nie zaskarbił sobie mojej sympatii. Powiedziałabym bardziej, że każdy po trochu - ale nikt tak naprawdę mocno nie przypadł mi do gustu. Czy to źle, czy dobrze? Ocenić musicie sami, bo mnie to nie przeszkadzało. Taki układ był w porządku, bo też nie przywiązałam się do nich zbyt bardzo.

Jak za fantastyką nie jestem, to akurat ta historia przypadła mi do gustu. Były fajne wydarzenia, które swoimi nierealnymi momentami mnie zaciekawiły do tego stopnia, że przewracałam strona za stroną, by móc doczytać do finału, by móc już dowiedzieć się, jak to się skończy? Co jeszcze się wydarzy?! Nawiązuje również do mitologii, co może wiele osób zaciekawić, jeśli obracacie się w tych tematach. Helena Trojańska, i inne bóstwa, które w mitologii greckiej odegrały dosyć ważne role.
Dla mnie to troszeczkę było jak powrót do przeszłości, czasów szkolnych gdzie uczyłam się o bogach i dosyć lubiłam tę tematykę. Kasia, tak bardzo ci dziękuję, za pożyczenie tej historii! Cofnęłam się w czasie i pozwoliłam dać się prowadzić fantastyce. Ja, FANTASTYCE! Mało prawdopodobne, ale jednak. Miałam epizody z tym gatunkiem, mam ulubione serie, ale nie jest ich wiele. Zdecydowanie częściej sięgam po powieści obyczajowe i thrillery. To jest to, co lubię najbardziej, chociaż jak widzicie, nie gardzę innymi gatunkami.

Akcja w książce ma odpowiednie tempo, raz spowalnia, a jak przyspieszy, to ciężko nadążyć, tyle się w niej dzieje. Wiele zwrotów akcji, niespodziewanych zresztą na tyle, że momentami czułam się tak, jakby szczęka opadła mi na ziemię. Emocje były, ale nie odczuwałam ich jakoś szczególnie. Ciekawiły mnie te relacje, ale były one zakazane, widać dystans i pragnienie, przyciąganie i odpychanie, to było interesujące. Skrzyło, ale nie odczułam tego na własnej skórze. Nie ma co za dużo chcieć, jak już samo fantasy mi podeszło... ;)

Reasumując uważam, że sama jestem zaskoczona moim powrotem do fantastyki i tego, że mi się ta przygoda podobała i chcę zapoznać się z kolejnymi dwoma tomami trylogii. Myślę, że dużo bardziej spodobać się może fanom tego gatunku czy młodszym czytelnikom, którzy lubią lekką i niezobowiązującą lekturę. Ja w wieku gimnazjalnym chyba bym pokochała trylogię całym sercem. Teraz trochę inaczej patrzę na wszystko, czegoś innego wymagam od książek. Przygoda ze Spętanymi była przyjemna, dlatego chcę ją kontynuować. :)
Polecam fanom fantastyki w szczególności.

Okładka przedstawia kobietę w długiej sukni, pod nią bezkresne morze... Niebo jest pochmurne, jakby zapowiadało się na burze... Mam w dłoniach wydanie z roku 2011! Ma już dwanaście lat! Świadczą o tym pożółkła okładka, stronice i... ten specyficzny zapach starej książki.
Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich...

Cudowna książka

Cudowna książka

Po raz pierwszy książkę przeczytałam, jak byłam nastolatką. Wspominałam ją dobrze, jeszcze wtedy panował szał na opowiadania a la Zmierzch, a z połączeniem mitologii greckiej, czułam się jak w domu.
Książka jest nawet przyjemna, w sumie z interesującym pomysłem, ale z gorszą egzekucją. Niewiele się w niej dzieje, wszystko krąży wokół głównej bohaterki, która jest IDEALNA. A na sam koniec autorka dowala nam WIELKĄ MIŁOŚCIĄ, która wyrosła w cudowny sposób jak róża w grządkach ziemniaków :(
Raczej na tym zakończę, ale jakbym była z 10 lat młodsza to bym się jarała (poczułam się staro...)

Po raz pierwszy książkę przeczytałam, jak byłam nastolatką. Wspominałam ją dobrze, jeszcze wtedy panował szał na opowiadania a la Zmierzch, a z połączeniem mitologii greckiej, czułam się jak w domu.
Książka jest nawet przyjemna, w sumie z interesującym pomysłem, ale z gorszą egzekucją. Niewiele się w niej dzieje, wszystko krąży wokół głównej bohaterki, która jest IDEALNA. A...

Wróciłam do czasów nastoletnich i się nie zawiodłam.

Wróciłam do czasów nastoletnich i się nie zawiodłam.