Istnieją takie książki, których największym atutem jest mała liczba stron. I "Jutro 2. W pułapce nocy" należy do tego typu książek... Po marnym pierwszym tomie liczyłam na poprawę, nawet malutką. Niestety spotkałam się z tymi samymi wadami co w pierwszej części cyklu.

Po pierwsze - emocji podczas czytanie odczuwała tyle, co podczas wysłuchiwania bożonarodzeniowego orędzie prezydenta. Nie twierdzę, że emocjo tam nie ma - bo są. Czasem nawet dobrze opisane. Ale żadna z nich nie dotarła do mnie, nie odczuwałam ich. Przez to znów odniosłam wrażenie, że książkę pożarł jakiś olbrzym, przeżył i wypluł połykając wcześniej nawet najmniejsze wrażenie emocjonalne.

Po drugie - głupota bohaterów mnie przeraża. Z jednej strony powodują pożary i eksplozje, mordują z zimną krwią i dobijają rannych, na każdym kroku widzą śmierć, a z drugiej strony wciąż zachowują się jakby mieli po dwanaście lat i zgubili się w lesie. Brakuje jeszcze opisu jak wszyscy razem śpiewają harcerskie piosenki siedząc przy ognisku.

Trzecia uwaga, właściwie jest konsekwencją drugiej. Mianowicie, bohaterów nie da się polubić. Nawet jednej, jedynej osoby. Każda z postaci wydaję mi się tak samo głupiutka i niewiarygodna.

Po czwarte - to był naprawdę dobry pomysł. Wojna. Partyzanci. Śmierć. Niby było, ale takie sposób spojrzenia daje wrażenie świeżości i oryginalności. Ale nawet najlepszy pomysł na najlepszą fabułę można zabić fatalnym stylem. A narracja pierwszoosobowa jest gwoździem do trumny. Miało to zapewne sprawić, że czytelnik bardziej wczuje się w sytuację Ellie i jej przyjaciół, a wyszło drętwo.

A po piąte przez dziesiąte - miałam wrażenie, że akcja rozwija się identycznie jak w pierwszej części. Tak jakby autor przyjął schemat według którego opisuje kolejne przeżycia bohaterów. Najbardziej ukuło mnie, że tak jak w pierwszym tomie tak i tu powieść kończy się spektakularną akcją partyzancką. W dodatku całkiem podobną do akcji z pierwszej części...

Czy polecam? Tak, jeśli ktoś planuje podróż pociągiem relacji Szczecin-Przemyśl przez Poznań. Zapewne nawet ta książka jest lepsza niż wielogodzinne wyglądanie przez okno pociągu. Jednak w innym wypadku czytanie tej książki to właściwie strata czasu. Jeśli macie do wyboru inną książkę do czytania zabierzcie się za tamtą!

Istnieją takie książki, których największym atutem jest mała liczba stron. I "Jutro 2. W pułapce nocy" należy do tego typu książek... Po marnym pierwszym tomie liczyłam na poprawę, nawet malutką. Niestety spotkałam się z tymi samymi wadami co w pierwszej części cyklu.

Po pierwsze - emocji podczas czytanie odczuwała tyle, co podczas wysłuchiwania bożonarodzeniowego orędzie...