Awatar
- Kategoria:
- horror
- Seria:
- Fantastyka i Groza
- Tytuł oryginału:
- Avatar
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 1976-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1976-01-01
- Liczba stron:
- 105
- Czas czytania
- 1 godz. 45 min.
- Język:
- polski
- Tłumacz:
- Zofia Jachimecka
- Tagi:
- powieść francuska fantastyka
Oktawiusz de Saville, młodzieniec nieszczęśliwie zakochany w żonie polskiego hrabiego - Litwince Praskowii Łabińskiej. Niestety hrabina nie odwzajemnia jego uczuć. Oktawiusz popada w melancholię. Któregoś dnia w życiu młodzieńca pojawia się doktor Baltazar Cherbonneau, który proponuje mu "przeszczep" duszy Oktawiusza do ciała hrabiego i odwrotnie. Czy przyniesie to ukojenie młodemu Oktawiuszowi, który od teraz jest w ciele hrabiego przy ukochanej?
[il. Marek Pietrzak ; posł. Jan Prokop]
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 135
- 95
- 36
- 4
- 2
- 2
- 2
- 2
- 2
- 1
Cytaty
Radosny zgiełk życia przerażał go, chociaż czasami czynił wysiłki, aby się weń wmieszać; mimo to wracał jeszcze bardziej ponury z maskarad, ...
RozwińZdaje mi się, jak gdyby moje ciało stało się przepuszczalne, moje ja uciekało z niego tak jak woda przez sito. Czuję, że się roztapiam we ws...
Rozwiń
OPINIE i DYSKUSJE
Dlaczego sięgam po starych, niekiedy wpółzapomnianych mistrzów pióra? Aby poczuć Literaturę: gęstą prozę, pełną niuansów i znaczeń, bogatą w szczegóły, w odniesienia kulturowe, prozę dopracowaną, wysublimowaną. Chociaż rozumiem współczesne uwarunkowania społeczne i kulturowe, gonitwę, nawet współczesnych pisarzy i „pisarzy”, to szczerze współczuję tym, którzy wychowani tylko na płaskich tekstach, polegających na fabule i opowiadactwie, nie są w stanie takich tekstów po prostu zrozumieć. Wszystko pojmują dosłownie… Przypominam sobie pewien wieczór literacki, z udziałem pisarza dość znanego i krytyczki (jeszcze bardziej znanej),który uprzytomnił mi zgrozę współczesnej krytyki – okazuje się, że pani krytyk (czy też lepiej: pretendująca do tej nazwy) Morsztyna nie czytała (nie zrozumiała pewnej aluzji),Tadeusz Nowak – niewiele jej to nie mówiło, padło nazwisko Gautier – pani krytyk zrobiła kwadratowe oczy…
A scena z tego wieczoru sprzed pięciu laty dlatego przyszła mi na myśl, bo sięgnąłem sobie znowu po „Avatara” Théophile’a Gautier. Aby poczuć ten wyrafinowany smak prozy, bo Gautier, jak to parnasista, cyzelował każde zdanie.
Oczywiście, rozmowę o „Avatarze”, przezabawnej powieści fantastycznej, można zacząć od współczesności, od „Avatara” – filmu Jamesa Camerona, aby powiedzieć, że 150 lat przed kanadyjskim reżyserem Gautier wyobraził sobie i opisał transmigrację dusz z jednego ciała do drugiego. Zupełnie jak Na'vis. Zamiana ciał i dusz dokonuje się u Gautiera za sprawą doktora Baltazara Cherbonneau.
Lecz takie odczytanie, chociaż w pełni uzasadnione, byłoby dalece niepełne, a przez to mylące. Bo nawet ten potworny w dramatycznych skutkach eksperyment można odczytać jako przestrogę przed niejednoznacznymi rezultatami braku ograniczeń w rozwoju nowych technik. Problem podobny do tego, z którym mierzymy się dzisiaj, dyskutując o AI – sztucznej inteligencji.
„Avatar” Théophile’a Gautier, przy całym humorze, niekiedy grotesce nawet, jest dywagacją autora nad wielkimi mitami, eksploatowanymi w literaturze (i w kinie, i w teatrze) do dzisiaj: mit nieosiągalnej kobiety (czyli o granicach iluzji),mit szalonego naukowca (czyli o niebezpieczeństwie zabaw z eksperymentami nad człowiekiem),mit sobowtóra (czyli o poszukiwaniu tożsamości i zatracaniu się w wielu jaźniach).
Więc ta opowieść nie jest taka prościutka i banalna.
Tylko, drodzy czytelnicy, na Boga pamiętajcie: Jeśli dzieło pretenduje do miana literatury, jest wielowarstwowe, wieloznaczeniowe, zatem nie można go rozumieć dosłownie. Jeśli zaś ma tylko jeden wymiar (z rodzaju: Zabili go i uciekł) dajcie sobie spokój z taką „literaturą”. Jest tyle rzeczy do przeczytania...
Dlaczego sięgam po starych, niekiedy wpółzapomnianych mistrzów pióra? Aby poczuć Literaturę: gęstą prozę, pełną niuansów i znaczeń, bogatą w szczegóły, w odniesienia kulturowe, prozę dopracowaną, wysublimowaną. Chociaż rozumiem współczesne uwarunkowania społeczne i kulturowe, gonitwę, nawet współczesnych pisarzy i „pisarzy”, to szczerze współczuję tym, którzy wychowani...
więcej Pokaż mimo toZapraszam na recenzję na blogu:
https://cosinnegorecenzje.blogspot.com/2023/05/gdybym-by-kims-innym-czyli-dusza-ciao-w.html?m=1
Zapraszam na recenzję na blogu:
Pokaż mimo tohttps://cosinnegorecenzje.blogspot.com/2023/05/gdybym-by-kims-innym-czyli-dusza-ciao-w.html?m=1
Pomysł na książkę fajny, widać, że nie brakowało fantazji autorowi, a jednak czuję niedosyt.
Mam wrażenie, że Gautier zwyczajnie się ograniczał "dla dobra czytelnika".
To ograniczenie sprawiło, że książkę czyta niewielu i niestety prawdopodobnie zostanie zapomniana.
Pomysł na książkę fajny, widać, że nie brakowało fantazji autorowi, a jednak czuję niedosyt.
Pokaż mimo toMam wrażenie, że Gautier zwyczajnie się ograniczał "dla dobra czytelnika".
To ograniczenie sprawiło, że książkę czyta niewielu i niestety prawdopodobnie zostanie zapomniana.
"Awatar" Teofila Gautier jest dość prostym opowiadaniem, raczej obszerną nowelą, niż w pełni rozwiniętą powieścią, opartą na klarownym koncepcie i kilku, zarysowanych dosłownie w paru kreskach, postaci. Dzieło to jest bardzo typowe dla ówczesnej doby. Autor nie sili się w nim nawet na jakąś szczególną oryginalność, wyraźnie wskazując na występujące w "Awatarze" liczne zapożyczenia z literatury zagranicznej, zwłaszcza niemieckiej. Wszyscy niemal bohaterowie noweli nieustannie nawiązują do najważniejszych autorów romantycznych - Oktawiusz de Saville przywołuje Piotra Schlemila Chamisso i opowieści fantastyczne Hoffmanna, hrabia Olaf Lubiański czyni porównania do Achima Arnima i Klemensa Brentany, a jego żona rozczytuje się w Novalisie. Wśród licznego grona nazwisk nie raz pada i nazwisko Mickiewicza.
Na uwagę zasługuje plastyczny język autora, obfitujący w typowe dla romantyzmu rozbudowane opisy, pełne niezwykłości i malarstwa, choć miejscami prowadzi on do przesytu i dla dzisiejszej wrażliwości może wydać się nieco kiczowaty.
Książkę czyta się szybko, ale też nie prowadzi ona do poważniejszych przemyśleń. Myślę, że nie będzie dla niej szkodą, gdy określi się ją trochę trywialnym tytułem "czytadła".
"Awatar" Teofila Gautier jest dość prostym opowiadaniem, raczej obszerną nowelą, niż w pełni rozwiniętą powieścią, opartą na klarownym koncepcie i kilku, zarysowanych dosłownie w paru kreskach, postaci. Dzieło to jest bardzo typowe dla ówczesnej doby. Autor nie sili się w nim nawet na jakąś szczególną oryginalność, wyraźnie wskazując na występujące w "Awatarze"...
więcej Pokaż mimo toPrzyjemna powiastka z zamierzchłych czasów wieku dziewiętnastego, historia tragicznej miłości z umiejętnie wplecionym wątkiem nadnaturalnym. Dobra rzecz jeżeli chce się nasiąknąć odrobiną kultury wyższej i/lub odpocząć od pulpowych czytadełek. Mnie osobiście - jako współczesnego czytelnika, przesiąkniętego cynizmem obecnego wieku - drażniło nagromadzenie ciągnących się w nieskończoność egzaltacji nad pięknem obiektu westchnień protagonisty ("skóra jej niczym śnieg na alpejskich turniach, wiśniowe usta niosące obietnice anielskiej rozkoszy" i tak całymi stronami) ale jakoś zdołałem to przełknąć. Zrekompensował mi to ogólny klimat powieści, bohaterowie i ich wewnętrzne konflikty, gdzie najwznioślejsze cnoty muszą konkurować z egoistycznymi żądzami.No i samo zakończenie, o koniec końców pozytywnym wydźwięku. Literacki archaizm ale jednak ma swój urok.
Przyjemna powiastka z zamierzchłych czasów wieku dziewiętnastego, historia tragicznej miłości z umiejętnie wplecionym wątkiem nadnaturalnym. Dobra rzecz jeżeli chce się nasiąknąć odrobiną kultury wyższej i/lub odpocząć od pulpowych czytadełek. Mnie osobiście - jako współczesnego czytelnika, przesiąkniętego cynizmem obecnego wieku - drażniło nagromadzenie ciągnących się w...
więcej Pokaż mimo toOktawiusz i Olaf mają zamienione dusze za sprawą doktora Balzaca.
Oktawiusz i Olaf mają zamienione dusze za sprawą doktora Balzaca.
Pokaż mimo toPretensjonalna opowiastka, napisana potwornie męczącym, ozdobnym językiem. Czyta się to z wielkim trudem, a fabuła jest wprost niedorzeczna.
Pretensjonalna opowiastka, napisana potwornie męczącym, ozdobnym językiem. Czyta się to z wielkim trudem, a fabuła jest wprost niedorzeczna.
Pokaż mimo to"Awatar" opowiada historię Oktawiusza de Saville nieszczęśliwie zakochanego w Litwince, hrabinie Praskowii Łabińskiej. Praskowia zakochana bez pamięci w swoim mężu nie odwzajemnia jego uczuć, co wpędza nieszczęsnego Oktawiusza w wyniszczającą go chorobę. Gdy wydaje się, że nikt nie potrafi mu ulżyć, w życiu Oktawiusza tajemniczy doktor Baltazar Cherbonneau. Cherbonneau oferuje pomoc polegającą na podmianie dusz w ciałach Oktawiusza i hrabiego Łabińskiego, aby młodzieniec mógł być blisko ukochanej bez jej wiedzy. Jak kończy się ta "operacja" niech pozostanie tajemnicą...
Spodobało mi się i chyba zacznę sięgać po podobne pozycje. Powieść jest tajemnicza i wciągająca, a bohaterowie wzbudzili moją sympatię. No, może z wyjątkiem Baltazara Cherbonneau, który swoimi tajemniczymi praktykami przywiezionymi z dalekiego wschodu wzbudzał we mnie lekki niepokój... Bo kim jest człowiek, który zgadza się.. ba! sam proponuje eksperymentowanie z ludzką duszą?
[ http://domizzz.blogspot.com ]
"Awatar" opowiada historię Oktawiusza de Saville nieszczęśliwie zakochanego w Litwince, hrabinie Praskowii Łabińskiej. Praskowia zakochana bez pamięci w swoim mężu nie odwzajemnia jego uczuć, co wpędza nieszczęsnego Oktawiusza w wyniszczającą go chorobę. Gdy wydaje się, że nikt nie potrafi mu ulżyć, w życiu Oktawiusza tajemniczy doktor Baltazar Cherbonneau. Cherbonneau...
więcej Pokaż mimo toLekko trąci myszką - dla wytrawnych - da się czytać.
Lekko trąci myszką - dla wytrawnych - da się czytać.
Pokaż mimo tociekawa i nietuzinkowa fabula, przeczytalem jednym tchem i jestem naprawde zdziwiony bo nie wiązalem z nia jakis szczegolnych oczekiwan a jednak ksiazka ma to cos .historia niby oklepana czyli niespelniona milosc lecz calosc ukazuje glebszy przekaz.polecam
ciekawa i nietuzinkowa fabula, przeczytalem jednym tchem i jestem naprawde zdziwiony bo nie wiązalem z nia jakis szczegolnych oczekiwan a jednak ksiazka ma to cos .historia niby oklepana czyli niespelniona milosc lecz calosc ukazuje glebszy przekaz.polecam
Pokaż mimo to