wydaje mi się, że dla takich dzieciaków to dziennik cwaniaczka, koszmarny karolek, albo najnowsza książka, która ma się ukazać za tydzień - nie ze mną takie tere-fere? to muszą być książki typowo dziecięce, pisane ich językiem, o ich życiu.
ja wiem, że mikołajek jest rewelacyjny ale dzisiejsze dzieciaki trzeba podejść sposobem.;d mikołajka to jak się wciągnie w czytanie - tu trzeba większe literki i troche grafiki

wydaje mi się, że dla takich dzieciaków to dziennik cwaniaczka, koszmarny karolek, albo najnowsza książka, która ma się ukazać za tydzień - nie ze mną takie tere-fere? to muszą być książki typowo dziecięce, pisane ich językiem, o ich życiu.
ja wiem, że mikołajek jest rewelacyjny ale dzisiejsze dzieciaki trzeba podejść sposobem.;d mikołajka to jak się wciągnie w czytanie -...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pierwsza sprawa: nie czyta, bo nie interesują go opisane historie, czy dlatego, że męczy go składanie literek i wydobywanie z nich zrozumiałej treści? Czy Ty albo ktokolwiek inny z rodziny czytacie mu książki i czy one mu się podobają i problemem jest tylko czytanie samodzielne, czy może w ogóle nie jest książkami zainteresowany?

Jeśli głównym problemem (sama tak miałam w tym wieku) jest czas poświęcany na wydobywanie czegoś ciekawego z nudnych literek, to najlepszym pomysłem powinny być właśnie komiksy i może jeszcze powieści graficzne - spora część opowieści przedstawiona jest łatwiejszymi w odbiorze obrazami, a tekst przekazuje tylko to, czego rysunkiem nie da się wyrazić - jest na tyle niezbędny, że trzeba go przeczytać, aby zrozumieć całość, ale jednocześnie jest go na tyle mało, że nie spowalnia tempa akcji i jeśli tylko fabuła się spodoba, to dziecko nie zdąży się znudzić. Dopiero kiedy zacznie czytać szybko i płynnie, przyjdzie czas na ambitniejszą literaturę z większą ilością słów.

Jeśli natomiast nie ma problemów z czytaniem, a tylko treść proponowanych książek mu się nie podoba, to może warto rozejrzeć się za pozycjami powiązanymi jakoś w ulubionymi grami? Albo jeśli do jego gier nie ma książek, to poszukać ciekawej i trafiającej w jego gust gry z dołączoną książką, najlepiej jeśli gra będzie trudna i znajomość treści książki znacznie ją ułatwi - to może być wystarczająco silna motywacja.

I następna istotna sprawa - czy przez cały dzień (poza godzinami spędzanymi w szkole) tylko gra na komputerze, czy spędza też czas w jakiś inny sposób? Czy ma jakieś inne zainteresowania?

Jeśli interesuje go jeszcze cokolwiek poza grami, to sposobem na przyzwyczajenie go do czytania nie musi być beletrystyka - w niektórych przypadkach lepiej może sprawdzić się książka powiązana z jego hobby, szczególnie jeśli podziela je z jakimiś przyjaciółmi i z książki będzie mógł czerpać niedostępną im wiedzę, którą potem będzie mógł się chwalić - czasem bywa to uciążliwe dla otoczenia, bo jeden znany mi zbieracz smoków i dinozaurów potrafił każdego dostępnego słuchacza zanudzać szczegółami anatomicznymi i zwyczajami swoich ulubionych figurek, ale czasami działa.

Jeśli natomiast żyje tylko i wyłącznie grami i nie ma żadnych innych rozrywek ani sposobów na spędzanie wolnego czasu, to dobrym pierwszym krokiem może być ograniczenie dostępu do komputera. W zależności od sytuacji można albo wytłumaczyć, że oczy się psują i odgórnie wyznaczyć dozwolony czas grania, albo stwierdzić że komp jest też potrzebny innym domownikom lub musi od czasu do czasu przejść jakieś prace konserwacyjne (włączamy skanowanie antywirusem, defragmentator dysków, jakąś instalację albo cokolwiek podobnego, co odpowiednio zamuli kompa, a najlepiej jeszcze wypisze ostrzeżenie, że w tym czasie nie powinno się komputera używać). Albo szybko znajdzie sobie inną rozrywkę (trzeba tylko zadbać, żeby nie było to granie na kompie u kolegi), albo będzie łaził po domu i marudził, że mu się nudzi - wtedy można pokazać książki lub komiksy, najlepiej w towarzystwie jakichś rozrywek jeszcze nudniejszych (żeby miał poczucie możliwości wyboru) i czekać na efekty - może zadziała. Ale w tej metodzie bardzo ważne jest to, że to nie może być przymus czytania - to ma być ograniczenie grania na kompie i czytanie (lub co innego, jeśli on tak zdecyduje) jako sposób na wypełnienie powstałego dzięki temu wolnego czasu.

No i jeśli nikt mu już bajek na dobranoc nie czyta, to może warto do tego wrócić? Tylko dobierać pozycje odpowiednie do wieku lub nawet dla starszych chłopców, żadnych zbyt dziecinnych, żadnych bajek, bo do tego w tym wieku to pewnie nawet bałby się przyznać kolegom, ale raczej powieści całkiem poważne - przygodowe, fantasy, coś z gatunków możliwie bliskich jego grom, ulubionym filmom, może innym zainteresowaniom. I czytać co wieczór w odcinkach na tyle długich, żeby zdążył się zainteresować, i na tyle krótkich, żeby nie zdążył się znudzić - najlepiej przerywać w najbardziej dramatycznych momentach i nie dawać się namawiać na kontynuowanie (mamusia jest zmęczona lub musi się zająć czymś innym) - jeśli jest ciekawy dalszego ciągu, to może poczekać do jutra albo sam sobie doczytać do rozwiązania danej sytuacji (ważne żeby zostawiać zakładkę i żeby on o tym wiedział. I nie czepiać się jeśli ją wyjmie - może sobie książkę brać kiedy chce i do woli ją czytać lub oglądać - dla siebie mama musi jakoś inaczej zapamiętywać miejsce, gdzie skończyła). I jeśli sam przeczyta jakiś fragment, to zapytać odkąd czytać dalej - żeby nie powtarzać i żeby się nie znudził. Warto też codziennie przed czytaniem powtórzyć krótko co było ostatnio i na czym się skończyło - i dobrze jeśli przynajmniej częściowo to dzieciak strzeszcza dotychczasową akcję - w ten sposób lepiej zapamiętuje, bardziej utożsamia się z bohaterami, a mama ma szansę na podstawie tych rozmów odgadnąć co podobało się najbardziej i jakich tematów poszukiwać w następnych książkach.


To teraz konkretne tytuły:

Z komiksów oprócz wymienionych polecałabym jeszcze “Asteriksa” - mi gdzieś w tym wieku podobały się na równi z “Kajkiem i Kokoszem” i znacznie bardziej od “Tytusa”. A wszelkie “Batmany” i inne amerykańskie produkcje o superbohaterach może i nie są celowane na ten wiek, ale to tylko dodatkowa zachęta - dla mnie jeszcze do lat -nastu były prawie zakazane, więc tym bardziej starałam się do nich przy każdej okazji dobrać - może warto mieć je w domu i czytać samemu, a małemu pozwolić, ale wcześniej odradzać jako zbyt trudne, brutalne i dla starszych a nawet dorosłych - to zwykle nieźle działa.

Związane z grami dobrać oczywiście wg zawartości komputera, ale gdyby grywał w coś z Forgotten Realms albo ogólnie D&D (nie wiem czy nie jest na to za młody, te gry mogą być jeszcze za trudne, ale widziałam już małolatów dobierających się do nich na kompach starszego rodzeństwa, więc niektórzy na pewno sobie radzą), to z tego uniwersum polecam przede wszystkim “Legendę Drizzta” - można dać do czytania samodzielnie, ale można też przeczytać początek na głos - tak na zachętę.

Niebeletrystykę - wg zainteresowań - jak lubi psy lub ma jakiekolwiek inne zwierzątko, to o tym zwierzątku, jego zwyczajach na wolności i opiece nad nim w domu, jak zbiera dinozaury, kamienie, kapsle od butelek, cokolwiek innego - to o obiektach z kolekcji lub o samym kolekcjonerstwie, jak próbuje z kolegami grać w karty na przerwach, to o grach karcianych. Jeśli ma własny komputer lub w najbliższym czasie ma taki dostać, to może być nawet coś prostego o komputerach, jakieś porady dotyczące gier, innych niż mysz i klawiatura urządzeń uprzyjemniających granie, kart graficznych i dźwiękowych - w tym wieku może już zacząć się tym interesować, a ważne żeby czytał cokolwiek, żeby nabierał wprawy i przyzwyczajał się, że czytanie nie boli, może być fajne i w miarę praktyki robi się coraz szybsze i łatwiejsze.

Do czytania na głos mogą być w zasadzie dowolne powieści fantasy, byle nie nazbyt krwawe, ale trochę krwi na pewno nie zaszkodzi. Sama gdzieś w tym wieku poznawałam Tolkiena i Le Guin i miałam kupę frajdy, na “Pottera” jestem trochę za stara, ale też by się nadał.

Do czytania samodzielnie musi być coś pisanego łatwym językiem (“Potter” powinien pasować) i być może lepiej żeby były to utwory krótkie, takie które szybko się rozkręcają - może jakieś fajne opowiadania?

Pierwsza sprawa: nie czyta, bo nie interesują go opisane historie, czy dlatego, że męczy go składanie literek i wydobywanie z nich zrozumiałej treści? Czy Ty albo ktokolwiek inny z rodziny czytacie mu książki i czy one mu się podobają i problemem jest tylko czytanie samodzielne, czy może w ogóle nie jest książkami zainteresowany?

Jeśli głównym problemem (sama tak miałam w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Chcę zachecić mojego 9 letnego syna do czytania. Co moglibyscie mi polecić.Próbowałam z Harrym Potterem-nie udało sie.Mikołajek tez nie zadziałał.Przeraza mnie,że głównym jego zainteresowaniem stają się gry komputerowe.

Chcę zachecić mojego 9 letnego syna do czytania. Co moglibyscie mi polecić.Próbowałam z Harrym Potterem-nie udało sie.Mikołajek tez nie zadziałał.Przeraza mnie,że głównym jego zainteresowaniem stają się gry komputerowe.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post