Jeśli jest nudna, męcząca albo zwyczajnie nie w moim guście.
Choć staram się czytać do końca wszystko co zaczynam :)
Powód 15, naprawdę można się tak stresować? Ja czytasz 50 twarzy i się wstydzisz to podaj tytuł innej przeczytanej ostatnio książki i po kłopocie.

Jeśli jest nudna, męcząca albo zwyczajnie nie w moim guście.
Choć staram się czytać do końca wszystko co zaczynam :)
Powód 15, naprawdę można się tak stresować? Ja czytasz 50 twarzy i się wstydzisz to podaj tytuł innej przeczytanej ostatnio książki i po kłopocie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

przyjęłam zasadę mojego nauczyciela historii ze szkoły średniej, jeżeli przeczytam 100 stron i nie pojawi się w głowie pytanie, co dalej? odkładam książkę bez większych wyrzutów sumienia

przyjęłam zasadę mojego nauczyciela historii ze szkoły średniej, jeżeli przeczytam 100 stron i nie pojawi się w głowie pytanie, co dalej? odkładam książkę bez większych wyrzutów sumienia

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mam ten problem, że zwykle próbuję na siłę przemordować się z książką do końca. Generalnie, to jeśli dochodzę do wniosku, że wolałbym mieć odbite nerki, albo grypę żołądkową, niż dobrnąć do końca takiego czy innego dzieła, to jest to wyraźny sygnał, że trzeba tym ciepnąć w kąt.
Zdarzyło się tak może ze trzy- cztery razy.

Mam ten problem, że zwykle próbuję na siłę przemordować się z książką do końca. Generalnie, to jeśli dochodzę do wniosku, że wolałbym mieć odbite nerki, albo grypę żołądkową, niż dobrnąć do końca takiego czy innego dzieła, to jest to wyraźny sygnał, że trzeba tym ciepnąć w kąt.
Zdarzyło się tak może ze trzy- cztery razy.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Mam złotą zasadę: 30 stron. Jeśli do tego momentu lektura mnie nie wciągnie, to biorę się za inną. Odstępstwa oczywiście bywają od tej reguły. I mniej ważna jest treść, czy się akcja odpowiednio rozwija czy nie, dla mnie ważny jest styl pisania. Potrafię delektować się pojedynczymi zdaniami jak łykiem 20 letniego, dobrego wina, smakując każdy jego odcień, bukiet. Jeśli autor potrafi mnie zachwycić swoim stylem, przeczytam go do końca i wrócę do niego jeszcze wiele razy, nawet, jeśli w książce nic się nie dzieje.

Mam złotą zasadę: 30 stron. Jeśli do tego momentu lektura mnie nie wciągnie, to biorę się za inną. Odstępstwa oczywiście bywają od tej reguły. I mniej ważna jest treść, czy się akcja odpowiednio rozwija czy nie, dla mnie ważny jest styl pisania. Potrafię delektować się pojedynczymi zdaniami jak łykiem 20 letniego, dobrego wina, smakując każdy jego odcień, bukiet. Jeśli...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mam podobnie. Widzę książkę w półce; okładka zachęcająca, tytuł intrygujący, recenzje świetne, fragment niczego sobie. Kupuję. I co się potem okazuje? Nie mogę przebić się prze pierwszy rozdział. Ale jak już wydałam na nią tyle to a tyle pieniędzy, zepnę się w sobie i przeczytam. I czasem zdarza się tak, że pozycja zaskoczy mnie pozytywnie i cierpienie moje podczas czytania maleją. Najczęściej jednak na koniec pozostawi niesmak. Ale przynajmniej wiem wtedy, czego NIE POLECAĆ i od jakich książek trzymać się na przyszłość z daleka.

Mam podobnie. Widzę książkę w półce; okładka zachęcająca, tytuł intrygujący, recenzje świetne, fragment niczego sobie. Kupuję. I co się potem okazuje? Nie mogę przebić się prze pierwszy rozdział. Ale jak już wydałam na nią tyle to a tyle pieniędzy, zepnę się w sobie i przeczytam. I czasem zdarza się tak, że pozycja zaskoczy mnie pozytywnie i cierpienie moje podczas czytania...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja rezygnuję z lektury, jeżeli zaczynam się męczyć. Zanim jednak odłożę ją definitywnie, daję sobie szansę... jeszcze jeden rozdział i jeszcze jeden, i jeszcze ten ostatni, jak po nim nie poczuję chemii to już koniec. Czasem dręczą mnie przy tym wyrzuty sumienia, że znowu wydałam pieniądze na coś, czego nie jestem w stanie doczytać. Ostatnio jednak mam tak mało czasu na lekturę, że szkoda mi go marnotrawić na książki, których "nie czuję".

Ja rezygnuję z lektury, jeżeli zaczynam się męczyć. Zanim jednak odłożę ją definitywnie, daję sobie szansę... jeszcze jeden rozdział i jeszcze jeden, i jeszcze ten ostatni, jak po nim nie poczuję chemii to już koniec. Czasem dręczą mnie przy tym wyrzuty sumienia, że znowu wydałam pieniądze na coś, czego nie jestem w stanie doczytać. Ostatnio jednak mam tak mało czasu na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeśli czuję, że tracę czas czytając książkę, to ją po prostu odkładam i sięgam po inną. Nie dążę do bycia czytelniczym masochistą, już nie. Książka mnie nie zachwyca, nie ciekawi, wręcz nudzi? To wypad! Czytanie ma mi sprawić przyjemność lub zrelaksować, a nie męczyć czy stresować. Dlaczego stresować? Bo nie ma nic gorszego niż sranie się z terminami w bibliotece. Dostałam nauczkę i teraz będę wypożyczać mniej, ale jeździć częściej niż robić durne zapasy na ileś tam miesięcy, które później oddaje jako nieprzeczytane...

Wiem, co za problemy życiowe. Stresować się tym czymś takim błahym, czysta głupota. Tylko że... czasem naprawdę szkoda oddawać coś, co się chciało cholernie przeczytać, ale po prostu zabrakło czasu. :/

Jeśli czuję, że tracę czas czytając książkę, to ją po prostu odkładam i sięgam po inną. Nie dążę do bycia czytelniczym masochistą, już nie. Książka mnie nie zachwyca, nie ciekawi, wręcz nudzi? To wypad! Czytanie ma mi sprawić przyjemność lub zrelaksować, a nie męczyć czy stresować. Dlaczego stresować? Bo nie ma nic gorszego niż sranie się z terminami w bibliotece. Dostałam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wszystko mogę przeczytać, jeśli język i styl są zjadliwe. Gdy książka napisana jest topornie, zdania są wyłącznie niezłożone, proste a myśli urywane, to niestety czuję, że sytuacja mnie przerasta. Zdarzyło mi się to przy "Gwiazdozbioru psa", straszne uczucie.

Wszystko mogę przeczytać, jeśli język i styl są zjadliwe. Gdy książka napisana jest topornie, zdania są wyłącznie niezłożone, proste a myśli urywane, to niestety czuję, że sytuacja mnie przerasta. Zdarzyło mi się to przy "Gwiazdozbioru psa", straszne uczucie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nigdy nie rozumiałam kończenia książki "na siłę". Jasne, czasami są takie pozycje, które co prawda nie wciągają nas jakoś specjalnie i trochę trzeba się zmuszać, by je kontynuować, ale "coś" sprawia, że brniemy przez nie dalej. Ale czym innym są pozycje, które nas wyraźnie męczą i czytamy jest do końca "dla zasady". Na szczęście nie mam problemów z porzucaniem lektur, z którymi jest mi nie po drodze - zdecydowanie zbyt wiele dobrych książek na mnie czeka, bym marnowała czas na te, które mnie nie kręcą^^

Nigdy nie rozumiałam kończenia książki "na siłę". Jasne, czasami są takie pozycje, które co prawda nie wciągają nas jakoś specjalnie i trochę trzeba się zmuszać, by je kontynuować, ale "coś" sprawia, że brniemy przez nie dalej. Ale czym innym są pozycje, które nas wyraźnie męczą i czytamy jest do końca "dla zasady". Na szczęście nie mam problemów z porzucaniem lektur, z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

no cóż u mnie chyba zwycięża babska ciekawość...

no cóż u mnie chyba zwycięża babska ciekawość...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post