Nie wiedziałem, że rewolucjonista to zawód:)

Nie wiedziałem, że rewolucjonista to zawód:)

Brał za to pieniądze od Niemców? Brał.

Swoją drogą, nie tylko pieniądze decydują o tym czy coś jest zawodem. Tajemnicą poliszynela jest, że wiele ekstremistycznych organizacji ma swoje bojówki gdzie szkoli się ludzi mających sabotować działania rządów czy po prostu psuć krew jakimś organizacjom. Mudżahedini - ludzie szkoleni i opłacani przez CIA do walki z Sowietami w Afganistanie, ale jeszcze lepszy przykład w 2011 w dolinie Susy doszło do starć przeciwników Korytarza 5 z policją, akcje bojowników były zbyt dobrze skoordynowane stosowali klasyczne metody walki partyzanckiej nie jest niczym nowym fakt, że pod egidą włoskiej lewicy grzeją się różne bojówki, które są przedłużeniem metod walki politycznej ci ludzie żyją w komunach są finansowanie z różnych grantów i dotacji lewicowych fundacji i tak ciągnie się ten biznes. Czyż zawodowymi rewolucjonistami nie była Frakcja Czerwonej Armii(po cichu wspierana przez NRD czy ZSRS)? Ileż mamy południowoamerykańskich organizacji, które za pieniądze robią za 5 kolumnę u swoich sąsiadów? Z krajów europejskich najgorzej jest we Włoszech.

Prawdę powiedziawszy to właśnie Marks i Lenin zapoczątkowali zmianę w postrzeganiu rewolucji i rewolucjonistów.

Brał za to pieniądze od Niemców? Brał.

Swoją drogą, nie tylko pieniądze decydują o tym czy coś jest zawodem. Tajemnicą poliszynela jest, że wiele ekstremistycznych organizacji ma swoje bojówki gdzie szkoli się ludzi mających sabotować działania rządów czy po prostu psuć krew jakimś organizacjom. Mudżahedini - ludzie szkoleni i opłacani przez CIA do walki z Sowietami w...

Nie da się utrzymać jakiejkolwiek organizacji bez finansowania. Moim zdaniem nie czyni to zawodu dla jej członków.
Zawód to zajęcie które pozwala na zarobek i jest akceptowalne w ogólnie przyjętych normach społecznych i prawnych.
Nikt przecież nie wpisze w rubryce zawód terrorysta, złodziej, rabuś, oszust. Czy też rewolucjonista:)

Nie da się utrzymać jakiejkolwiek organizacji bez finansowania. Moim zdaniem nie czyni to zawodu dla jej członków.
Zawód to zajęcie które pozwala na zarobek i jest akceptowalne w ogólnie przyjętych normach społecznych i prawnych.
Nikt przecież nie wpisze w rubryce zawód terrorysta, złodziej, rabuś, oszust. Czy też rewolucjonista:)

No i co z tego, że nie da się utrzymać ich bez finansowania? Ktoś kto działa w fundacji charytatywnej nazywany (nawet w papierach) jest działaczem społecznym czy aktywistą, ktoś kto działa w bojówkach czy grupach rewolucyjnych jest bojówkarzem, najemnikiem czy rewolucjonistą.
Jeszcze 20 lat temu (nie wiem jak dziś), w amerykańskich raportach policyjnych w rubryczce occupation oprócz takich pozycji jak broker, teacher, journalist figurowały takie pozycje jak np. shoplifter, burglar, forger, fraud etc.

Dochodzimy do pytania czym są te ogólnie przyjęte normy społeczne i prawne? W Daesh funkcjonuje handlarz niewolników, płaci państwu podatki, posiada zezwolenia etc. czy można powiedzieć, że wykonuje on zawód handlarza niewolnikami? Jeśli odpowiemy przecząco to oznacza, że owe normy o których mówimy nie są ogólne a tylko jednostkowe zawężone do danej cywilizacji, społeczeństwa państwa czy zbiorowości(np. państw wolnego świata, demokratycznych, cywilizowanych etc.) najogólniej mówiąc. Jeśli odpowiedziałbyś, że Daesh to jest tylko mniejszość, która nie obala ogółu ludzi, to odpowiem, że islam jako taki nie zabrania(a to, że wiele krajów islamskich nie wprowadziło na nowo niewolnictwa jest efektem obecnej dominacji porządku liberalno-demokratycznego, zaś same normy społeczne tamtych społeczeństw nie piętnują niewolnictwa) niewolnictwa tak więc podważanie Daesh jako elementu ogółu ludzkości to podważanie całej cywilizacji islamskiej. Tylko ostrzegam powoływanie się na ONZ(wraz z rezolucjami o niewolnictwie) czy ducha prawa międzynarodowego nie są żadnymi argumentami ponieważ to narzędzia do szerzenia demoliberalnego porządku świata. Jeszcze ciekawiej będzie jak odpowiemy twierdząco trzeba tedy zadać pytanie jakie są te nasze normy, na czym się opierają etc.

Jeśli z kolei rozważyć dokładnie istotę normy społecznej i prawnej to okaże się, że wiele z nich jest zmiennych i uzależnionych od: 1.prawa Boga/boga/bogów, prawa natury paradygmatów kulturowych czy cywilizacyjnych - czyli czynników a czasowych gdzie może zmienić się interpretacja, ale rdzeń pozostanie ten sam, a jego usunięcie będzie równoznaczne z upadkiem danego społeczeństwa/cywilizacji. 2. czynników stricte czasowych jak położenie geograficzne, struktura ludności, wyzwania, problemy etc. Prowadzi nas to do konstatacji, że normy społeczne i prawne zależą od miejsca w czasoprzestrzeni. Konkludując, historycznie zawód rewolucjonisty istniał chociażby w w latach 20 XX wieku w Rosji Radzieckiej gdzie międzynarodówka utrzymywała pozycje na listach płac zwaną "rewolucjonista"(których wysyłano do krajów burżuazyjnych aby organizowali partie komunistyczne lub służyli pomocą już istniejącym partiom. W aktualnie w ujęciu funkcjonalnym być może rewolucjonista jako zawód nie istnieje (ale jak pisałem, mam inne zdanie), ale określając Lenina używałem ujęcia historycznego, niepopełniając żadnego błędu. Takie jest moje zdanie i uważam naszą rozmowę za skończoną spisaniem protokołu rozbieżności.

No i co z tego, że nie da się utrzymać ich bez finansowania? Ktoś kto działa w fundacji charytatywnej nazywany (nawet w papierach) jest działaczem społecznym czy aktywistą, ktoś kto działa w bojówkach czy grupach rewolucyjnych jest bojówkarzem, najemnikiem czy rewolucjonistą.
Jeszcze 20 lat temu (nie wiem jak dziś), w amerykańskich raportach policyjnych w rubryczce...

I w składzie makulatury, dzięki czemu możemy czytać "Zbyt głośną samotność".

I w składzie makulatury, dzięki czemu możemy czytać "Zbyt głośną samotność".

Że najlepsza to się zgadzam, ale o pracy tam przecież chyba nic nie było - dzieciństwo, szkoła, studia i koniec.

Że najlepsza to się zgadzam, ale o pracy tam przecież chyba nic nie było - dzieciństwo, szkoła, studia i koniec.

Sporo przemyśleń i refleksji związanych z tą pracą można znaleźć w ciekawej i zabawnej książce Bukowskiego, zatytułowanej, jakże by inaczej, Listonosz[bookLink]21376|Listonosz[/bookLink].

Sporo przemyśleń i refleksji związanych z tą pracą można znaleźć w ciekawej i zabawnej książce Bukowskiego, zatytułowanej, jakże by inaczej, Listonosz[bookLink]21376|Listonosz[/bookLink].

I przede wszystkim Faktotum[bookLink]38460|Faktotum[/bookLink]

I przede wszystkim Faktotum[bookLink]38460|Faktotum[/bookLink]