Pewne pomylenie. Mało kto zarzuca HP i innym, że uczą magii. Zarzutem jest to, że mówią o magii jakby istniała jednocześnie jej nie potępiając. A to może (nie musi) być początkiem zainteresowania okultyzmem. A czytając odpowiednie strony w necie łatwo przejść do satanizmu. To że Ty i Ty i Ty i jeszcze parę osób po przeczytaniu HP nie macie takich ciągot o niczym nie świadczy, bo czytelników (i widzów) są grube miliony i paru, parudziesięciu czy parę tysięcy z nich mogło wkroczyć na ZŁĄ ŚCIEŻKĘ (te duże/wielki litery mają oddawać odpowiedni głos, jak Śmierci u Pratchetta).

Tak jak "Domowe laboratorium chemiczne" (książka) może doprowadzić do oparzeń kwasem, pożarów w domu lub pójścia na Wydział Chemiczny jakiegoś uniwerku.

A są środowiska i osoby, które w to wierzą i korzystając z prawa do wolności religijnej protestują przeciw nazwaniu restauracji "Diabelski młyn".

I są, owszem, osoby które robią z tego show. Trudno powiedzieć, do których należy ojciec tych dziewcząt.

Pewne pomylenie. Mało kto zarzuca HP i innym, że uczą magii. Zarzutem jest to, że mówią o magii jakby istniała jednocześnie jej nie potępiając. A to może (nie musi) być początkiem zainteresowania okultyzmem. A czytając odpowiednie strony w necie łatwo przejść do satanizmu. To że Ty i Ty i Ty i jeszcze parę osób po przeczytaniu HP nie macie takich ciągot o niczym nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

no cóż, ja też potrafię wszystko spłycić do ironii, ale taka dyskusja nadaje się na onet. Odpowiesz poważnie? Czekam, bo w Ciebie wierzę, wierzę, że potrafisz dobrze dobrać argumenty.

Odpowiedz także od razu, czemu ma służyć podobieństwo Harry'ego i Voldemorta? Dlaczego bohater na wskroś dobry ma w sobie cząstkę zła? Jaka jest jego prawdziwa natura?

no cóż, ja też potrafię wszystko spłycić do ironii, ale taka dyskusja nadaje się na onet. Odpowiesz poważnie? Czekam, bo w Ciebie wierzę, wierzę, że potrafisz dobrze dobrać argumenty.

Odpowiedz także od razu, czemu ma służyć podobieństwo Harry'ego i Voldemorta? Dlaczego bohater na wskroś dobry ma w sobie cząstkę zła? Jaka jest jego prawdziwa natura?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@Paskuda

"Krzewienie okultyzmu" nie jest raczej zarzucane, raczej: otwieranie na okultuzm. Sprawa dotyczy jedynie dzieci.

Ad Chassefierre

Nie ma przecież zastrzeżenia, że pisarze piszący dla dzieci, prostym językiem są z gruntu gorsi niż Ci dorośli. Przecież Jan Brzechwa[authorLink]6418|Jan Brzechwa[/authorLink] pisał dla dzieci, prosto, jednak należy uznać Go za pisarza znakomitego. Podobnie chybiony jest argument o "niszy w rynku". Rowling miała znakomity pomysł, świetnie stopniuje napięcie, prowadzi fabułę, wymyśliła cały świat alternatywny, spędziła nad tym pewnie niejęden tydzień. Ma niezwykły talent pisarski i podparty jest on mrówczą pracą. Nie zgodzę się także, że nie zdaje sobie sprawy z powiązań HP z mistykami, z różnymi teoriami. To miesci się w kwestii budowania świata powieści, jej otoczki, nastroju kontrowersji, tajemnicy. Masoni i luminaci mają tu swój udział - Rowling dokładnie zapoznała się z ich strukturami, wykorzystała niektóre elementy. Teraz wszyscy mogą być mądrzy - Rowling tylko "wykorzystała niszę". Fakty sa takie, że ową nisze sama stworzyła. Napisała świetna książkę. Promowaną dla zysku i (być może) celów tzw. podprogowych. Promowaną także w coraz bardziej bezmyślnej, bezideowej i komercyjnej polskiej szkole.

@Paskuda

"Krzewienie okultyzmu" nie jest raczej zarzucane, raczej: otwieranie na okultuzm. Sprawa dotyczy jedynie dzieci.

Ad Chassefierre

Nie ma przecież zastrzeżenia, że pisarze piszący dla dzieci, prostym językiem są z gruntu gorsi niż Ci dorośli. Przecież Jan Brzechwa[authorLink]6418|Jan Brzechwa[/authorLink] pisał dla dzieci, prosto, jednak należy uznać Go za pisarza...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jeśli chodzi o Freuda, to nazywanie go "ojcem psychoanalizy" nie oznacza, że był nieomylny, a że stworzył podwaliny do czegoś nowego, czego skuteczność została zwiększana wraz z badaniami. Od tego czasu Wiele teorii Freuda zostało utwierdzonych, wiele obalonych.

,,Opowieści z Narnii'' moim zdaniem czytać można w każdym wieku, ciekawie podczas upływu czasu zmienia się nasz punkt widzenia i sposób postrzegania tej historii:)
Faktem jest jednak, że Potter jest lepszą opcją dla najmłodszych, bo w prostych słowach również pokazuje te "potrzebne" wartości, które już w tym temacie zostały wymienione miliony razy i myślę, że to zależy od preferencji dziecka. Ja w podstawówce czytałam raczej sagi typu "Szkoła przy cmentarzu" czy "Krąg ciemności" a wcześniej wszystkie "Koszmarne Karolki" i całą masę baśni, a Potter okazał się bardzo przyjemnym odkryciem :)

Jeśli chodzi o Freuda, to nazywanie go "ojcem psychoanalizy" nie oznacza, że był nieomylny, a że stworzył podwaliny do czegoś nowego, czego skuteczność została zwiększana wraz z badaniami. Od tego czasu Wiele teorii Freuda zostało utwierdzonych, wiele obalonych.

,,Opowieści z Narnii'' moim zdaniem czytać można w każdym wieku, ciekawie podczas upływu czasu zmienia się nasz...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Podobnie z wywoływaniem demonów (zakładając, że ruszą tą swoją dupę z piekła), bo potem powstają filmy oparte na - podobno - prawdziwych historiach, jak ,,Obecność'' w których biedne amerykanki zdjęte uczuciem litości dla demona-podszywa pozwalają zamieszkać mu w lalce i dlatego wołają egzorcystów.

Sceptycznie do tego podchodzę. Opętania i nawiedzenia to grząski temat, bo nasz punkt widzenia zależy od stopnia religijności (nie móię tu o jakiejkolwiek religii, tylko ogólnie) oraz wiary. Powiedziałabym raczej, że takie rzeczy robią krzywdę psychiczną. W końcu od najmłodszych lat jesteśmy straszeni Szatanem czyhającym na każdy nasz krok.
Co do filmów "na faktach" to radzę poczytać trochę o historii każdego z nich. Weźmy taką "Teksańską Masakrę Piłą Mechaniczną" - kiedy remake kilka lat temu wchodził do kin, w różnych kręgach wrzało, że to horror na faktach, a w rzeczywistości film miał z prawdą tyle wspólnego, że żył kiedyś w Stanach facet o imieniu Ed Gein - rabował on groby z części ciała, i zupełnie jak główny bohater ww filmu lubił nakładać na siebie ludzką skórę oraz obijać nią fotele.
Co do Warrenów to oni fakt, istnieli - ale byli oszustami. Nie byli żadnymi egzorcystami ani demonologami, zarabiali poprzez zwykłe sztuczki. Tak btw.
Krzykliwe napisy "historia oparta na faktach" przyciągają tłumy widzów, dlatego ten zabieg jest tak często powtarzany.
Opętanie faktycznie istnieje jako jednostka chorobowa w psychiatrii i w psychologii. Polecam ten artykuł: http://3dno.pl/opetana-psychologia/

Zgadzam się z tym, że Rowling swoim cyklem wpisała się w niszę. Pamiętajmy jednak, że dzieci to wymagający czytelnik (mam młodszego brata, któremu przynoszę co miesiąc książki, to wiem) i musiała ona wykazać się dużym sprytem i talentem, żeby tylu tych czytelników zdobyć:)
Prawdą jest, że do czasów Rowling jedyna popularniejsza i skierowana w stronę dzieci seria, to Opowieści z Narnii, ale nie była ona tak "reklamowana", w związku z tym trafiała ona zwykle tylko do tych dzieci, które poznały ją ze względu na starszych członków swojej rodziny - także czytających, oczywiście.
Teraz mamy wysyp literatury młodzieżowej zahaczającej lub będącej fantasy, ale pomimo takiego dobrobytu dzieci do tego Pottera wracają, nie zapomnijmy o tym ;)

Podobnie z wywoływaniem demonów (zakładając, że ruszą tą swoją dupę z piekła), bo potem powstają filmy oparte na - podobno - prawdziwych historiach, jak ,,Obecność'' w których biedne amerykanki zdjęte uczuciem litości dla demona-podszywa pozwalają zamieszkać mu w lalce i dlatego wołają egzorcystów.

Sceptycznie do tego podchodzę. Opętania i nawiedzenia to grząski temat, bo...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@Chassefierre
Nie sądzę, żeby "szamani z plemienia Amazonii" z powodu braku pewności siebie zajmowali się tym, czym się zajmują, bo w takim razie w ich plemionach każdy "niepewny siebie" człowiek mógłby chcieć owym szamanem zostać. To jest kwestia uwarunkowania kulturowego. W Europie ludzie potrzebujący duchowego wsparcia udają się do księdza/pastora dlatego, że od pokoleń żyją w takiej, a nie innej religii. W małych plemionach Afryki czy wspomnianej Amazonii "duchowość" wyznaje się poprzez inne kulty i czynności religijne a także ma się inne autorytety. W takim miejscu autorytetem jest właśnie szaman, którego wybiera się na podstawie jakichś predyspozycji czy powiązań genetycznych. Pewne rzeczy w różnych kulturach żądzą się swoimi prawami, a ta kwestia zależy od wielu czynników, jednak nie wydaje mi się że jest nim pewność siebie.
W naszej kulturze "magia" i cała jej otoczka jest czymś, co ludzi w pewnym wieku mniej lub bardziej fascynuje i to od stopnia tego zafascynowania zależy, jak daleko się posuniemy i w jaki sposób wpłynie to na naszą psychikę. Wiadomo, że w młodym wieku mamy różne nietypowe pomysły, nastolatki na koloniach czasem wywołują duchy. Robią to dla zabawy. Ale jeśli po takim seansie wmówię sobie, że nawiedza mnie duch Beethovena i zacznę ze swoim wyimaginowanym "kolegą" rozmawiać a potem podporządkowywać swoje życie do jego "słów" - można tu już mówić o potrzebie udania się do specjalisty. Współczesna psychiatria dysponuje całym wachlarzem diagnoz powiązanych z tym tematem, od zaburzeń schizotypowych po różne psychozy. Jest nawet taki termin jak "myślenie magiczne", które w niewielkim stopniu dotyka większości populacji (wszelkie gusła i przesądy typu "nie kładź chleba odwrotnie, bo będzie kłótnia" czy "czarny kot przynosi pecha") - w większym stopniu są one niebezpieczne dla zdrowia psychicznego. Znajoma na przykład uważa, że niepowodzenia są spowodowane złymi fluidami wysyłanymi przez zazdrosne osoby. W tym momencie możemy sobie wmówić, że nielubiany sąsiad rzucił na nas "klątwę" i dlatego nie udaje nam się coś, na czym nam zależy. Im większe staje się nasze idee fixe, tym bardziej komplikuje ono życie, a jeśli coraz bardziej wierzymy w ezoteryczne teorie, tym większe nasza zlękniona wyobraźnia ma pole do popisu. Przykładów można mnożyć, czasem zwykłe wydarzenia przypisujemy sile wyższej - i o ile robimy to w granicach rozsądku ("wstałem z łóżka lewą nogą") to nie jest to bardzo szkodliwe.

Dlaczego o tym mówię? Jak już wspominałam, magia w Harrym Potterze jest wyssana z palca i jest bardzo prosta - zaklęcia w niej są jednoznaczne (rzucone w konkretnym celu i z od razu uzyskanym efektem), z kolei wszelakie pisma ezoteryczne zawierają mnóstwo teorii podpartej "czymśtam" (powołującej się na różne źródła "historyczne", podpartej autorytetami) rozciągających działanie "magii" w czasie oraz dając niejednoznaczne skutki. Jest to doskonałe pole do popisu dla naszej wyobraźni. Jako że okultystyczne gazetki dla małych dziewczynek, zawierających szereg amuletów, wahadełek "kart tarota" i całego tego śmiecia - rozbudza to właśnie myślenie magiczne od najmłodszych lat. Mam tylko nadzieję, że takie dzieci mają mądrych rodziców, bo to już połowa sukcesu.
Harry Potter nie szkodzi w sensie "krzewienia okultyzmu". Na pierwszy rzut oka widać, że jest fantastyką.

Co do Rowling, to uważam ją za bardzo dobrą pisarkę dla młodzieży (nie czytałam innych jej książek) a argument "Pisze raczej prostym, niewysublimowanym językiem, fabułę ma przewidywalną" mogę odeprzeć jedynie tym, że 12-latkowi nie chce czytać się wysublimowanych słów, których nie rozumie.

@Chassefierre
Nie sądzę, żeby "szamani z plemienia Amazonii" z powodu braku pewności siebie zajmowali się tym, czym się zajmują, bo w takim razie w ich plemionach każdy "niepewny siebie" człowiek mógłby chcieć owym szamanem zostać. To jest kwestia uwarunkowania kulturowego. W Europie ludzie potrzebujący duchowego wsparcia udają się do księdza/pastora dlatego, że od pokoleń...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@Chassefierre

czyli szaman plemienia z Amazonii także cierpi na brak pewności siebie? Druga sprawa, raczej niedyskusyjna - jak to możliwe, by Rowling nie była diabelsko dobrą pisarką, kiedy sprzedała miliony egzemplarzy? Wybacz, ale jest znakomitą pisarką, skoro udało jej się osiągnąć taki sukces. Aha, no i to, że Ty nie posądzasz jej o coś, nie znaczy, że to nie istnieje.

@Paskuda
"Hubert, nie praktykuję żadnej religii, ale powiedzmy, że różnica polega na tym, że religie nie wmawiają ludziom, że Ci mają wpływ na coś, na co w zasadzie nie mają."

- podpisuję się pod tym zdaniem.

@Chassefierre

czyli szaman plemienia z Amazonii także cierpi na brak pewności siebie? Druga sprawa, raczej niedyskusyjna - jak to możliwe, by Rowling nie była diabelsko dobrą pisarką, kiedy sprzedała miliony egzemplarzy? Wybacz, ale jest znakomitą pisarką, skoro udało jej się osiągnąć taki sukces. Aha, no i to, że Ty nie posądzasz jej o coś, nie znaczy, że to nie istnieje.
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Hubert, nie praktykuję żadnej religii, ale powiedzmy, że różnica polega na tym, że religie nie wmawiają ludziom, że Ci mają wpływ na coś, na co w zasadzie nie mają. Z kolei spotkałam się już z historiami, że osoby którym się zdawało, że "uprawiają magię" kończyły w ośrodkach dla nerwowo chorych.
Jeśli zaś chodzi o samą przydatność, to osobiście nie zastanawiałam się nad tym nigdy, bo jak już mówiłam, trochę nie moja bajka. Myślę, że nie ma sensu walczyć na forum internetowym o "korzyści" wyciągnięte z religii, ani o to "czy Bóg/bogowie istnieje/ą", bo to temat rzeka, a na dodatek tak niewdzięczny, że zaraz wszyscy rzucą się sobie do gardeł. Wpis na tym forum dotyczy trzecg nastoletnich "egzorcystek" oraz paranoi okołopotterowej, a nie religii samych w sobie, więc po co wszczynać kolejną wojnę?

Mój post odnośnie gazetek ezoterycznych dla małych dziewczynek był przykładem, a nie kolejną krucjatą.

Hubert, nie praktykuję żadnej religii, ale powiedzmy, że różnica polega na tym, że religie nie wmawiają ludziom, że Ci mają wpływ na coś, na co w zasadzie nie mają. Z kolei spotkałam się już z historiami, że osoby którym się zdawało, że "uprawiają magię" kończyły w ośrodkach dla nerwowo chorych.
Jeśli zaś chodzi o samą przydatność, to osobiście nie zastanawiałam się nad tym...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Paskuda: Abstrahując już od dyskusji religijno-filozoficznych na temat "czy magia istnieje?", właśnie w ten sposób przekonuje się nasze pociechy do zajmowania się rzeczami kompletnie nieprzydatnymi i nie do końca zdrowymi.

Zatem opowiedz mi o przydatności równie głupich rytuałów w mainstreamowych religiach.

Paskuda: Abstrahując już od dyskusji religijno-filozoficznych na temat "czy magia istnieje?", właśnie w ten sposób przekonuje się nasze pociechy do zajmowania się rzeczami kompletnie nieprzydatnymi i nie do końca zdrowymi.

Zatem opowiedz mi o przydatności równie głupich rytuałów w mainstreamowych religiach.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

ja widziałam apel dyrekcji Polskiego Zespołu Szkół (głównie chodzi o podstawówkę) aby zabronić dzieciakom nosić wszelkie symbole okultyzmu jakimi są: Monster High, Hello Kitty, oraz kucyk Pony. moim zdaniem związek wyznaniowy jakim jest kościół katolicki doprowadza do absurdalnych sytuacji. jako dziecko zakochana byłam w Alicji z Krainy Czarów. wypozyczałam ją non stop. chociaż jak jestem dorosła to wierzę, że Autor musiał coś wziąć. i to dużo. ale czy wpadłam w narkomanię.

o czarodziejach, czarownicach i wróżkach była cała masa bajek dla dzieci i nastolatków. wspomnieć należy Witch oraz Sabrinę te chyba są najpopularniejsze. moim zdaniem HP jest bajką dla dzieci jakiś cała masa. w jako dziecko ją przeczytałam (no wczesna nastolatka). wtedy trafiła w mój gust. ale w trakcie pojawiania się kolejnych części miałam wrażenie, że wyrastałam z niej i coraz mniej przemawiał do mnie ten świat. ostatnia część jest po prostu do bani, ale to swoja drogą. i tyle.

nie wiem, czy katoliccy duchowni wiedzą, że tylko nakręcają rynek na HP (moje to jest spisek mający polepszyć sprzedaż tych książek). ludzie sięgają po nią oczekując mrocznej strony - praktyk okultystycznych, zaklęć, voodoo. a tu nic. nawet koszmarów w nocy.

tutaj napiszę też o innej sprawie, poruszonej przez Chassefierre: "trafiła na niszę rynkową". ja mam wrażenie, że dzieciaki są nieco zaniedbywane przez autorów. bajki dla dzieci w zasadzie nowe nie powstają. częściej są przeróbki starych. ale... jak są są już te bajki i baśnie to dla najmłodszych max do 6-10 lat. potem są wszelkie pierwsze romanse i fantazoromanse. dziewczynkom myślę że się podobają , ale co z chłopcami. rynek fantasy i przygód dla dzieci kuleje od zawsze. ja się ratowałam indianami i westernami, ale nie są one typowe dla dzieci. i taką książką własnie jest HP. mnóstwo przygód, świat poruszający wyobrażnię (która u dzieci jest bardzo bogata). o dzieciach dla dzieci. oczywiście potem bohaterzy dorastają, więc i charakter książki się zmienia.
oczywiście nie twierdzę że książek przygodowych i fantasy dla dzieci nie ma, ale ubogo jest bardzo. i szczerze mówiąc niewiele nowości.

ja widziałam apel dyrekcji Polskiego Zespołu Szkół (głównie chodzi o podstawówkę) aby zabronić dzieciakom nosić wszelkie symbole okultyzmu jakimi są: Monster High, Hello Kitty, oraz kucyk Pony. moim zdaniem związek wyznaniowy jakim jest kościół katolicki doprowadza do absurdalnych sytuacji. jako dziecko zakochana byłam w Alicji z Krainy Czarów. wypozyczałam ją non stop....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej