Igrzyska śmierci[bookLink]8546|Igrzyska śmierci[/bookLink]
W pierścieniu ognia[bookLink]47513|W pierścieniu ognia[/bookLink]
Kosogłos[bookLink]55229|Kosogłos[/bookLink]
Cała seria strasznie wciąga chociaż może się odrobinę ciągnąć na początku. Jest bardzo ładnie napisana. Autorka uchwyca wszystkie emocje bardzo realistycznie i dokładnie. Seria jest też strasznie wzruszająca. Zachęcam wszystkich do przeczytania ,bo książka powinna im przypaść do gustu .

Igrzyska śmierci[bookLink]8546|Igrzyska śmierci[/bookLink]
W pierścieniu ognia[bookLink]47513|W pierścieniu ognia[/bookLink]
Kosogłos[bookLink]55229|Kosogłos[/bookLink]
Cała seria strasznie wciąga chociaż może się odrobinę ciągnąć na początku. Jest bardzo ładnie napisana. Autorka uchwyca wszystkie emocje bardzo realistycznie i dokładnie. Seria jest też strasznie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Lilka[bookLink]137337|Lilka[/bookLink]
Świetna, bardzo życiowa książka. Nieprzewydywalne zwroty akcji. Polecam !!!

Lilka[bookLink]137337|Lilka[/bookLink]
Świetna, bardzo życiowa książka. Nieprzewydywalne zwroty akcji. Polecam !!!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Sprawiedliwość owiec. Filozoficzna powieść kryminalna[bookLink]35566|Sprawiedliwość owiec. Filozoficzna powieść kryminalna[/bookLink]

Od samego początku wciągająca. Nietuzinkowa. Z humorem. Dla mnie to nie tylko książka od której nie można się oderwać, ale przede wszystkim książka dzięki której można się oderwać od rzeczywistości.

Sprawiedliwość owiec. Filozoficzna powieść kryminalna[bookLink]35566|Sprawiedliwość owiec. Filozoficzna powieść kryminalna[/bookLink]

Od samego początku wciągająca. Nietuzinkowa. Z humorem. Dla mnie to nie tylko książka od której nie można się oderwać, ale przede wszystkim książka dzięki której można się oderwać od rzeczywistości.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Madame[bookLink]27794|Madame[/bookLink]

To bardzo prosta historia opowiedziana w cudowny sposób.To kolorowy opis szarych, nie oszukujmy się, czasów, które pobarwić odrobinę mogą tylko tacy ludzie jak Lubera. Być jak Madame i mieć chłopca jak młodziutki autor, choć to nie bohater to marzenie każdej czytającej; marzenie pokazane w słowach nie mieszczących się na końcu języka tylko gdzieś tam, w tyle głowy. Ta powieść mnie zmieniła, nadała inny wydźwięk moim myślom; zdecydowanie tak. Ta powieść mnie zachwyciła, a już najbardziej zakończenie - tak do bólu banalne, że aż niespodziewane. To książka po której przeczytaniu można spokojnie umrzeć. To książka od której nie można się oderwać.

Madame[bookLink]27794|Madame[/bookLink]

To bardzo prosta historia opowiedziana w cudowny sposób.To kolorowy opis szarych, nie oszukujmy się, czasów, które pobarwić odrobinę mogą tylko tacy ludzie jak Lubera. Być jak Madame i mieć chłopca jak młodziutki autor, choć to nie bohater to marzenie każdej czytającej; marzenie pokazane w słowach nie mieszczących się na końcu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Chuda[bookLink]22851|Chuda[/bookLink]
Kiedy czytam słowa 'książka, od której nie sposób się oderwać', zawsze przychodzi mi na myśl 'Chuda'. Może i nie do końca da się powiedzieć, że jej czytanie to sama przyjemność, w końcu porusza bardzo ważny problem - anoreksji, a książka o takiej tematyce teoretycznie przyjemną być nie może. Jednak nie trafiłam w swoim życiu (ani przed 'Chudą', ani po niej) na powieść, która wciągnęłaby mnie do tego stopnia. Od momentu, kiedy po nią sięgnęłam, żyłam jak w transie. Przyciągała mnie jak magnes. Czytałam ją przed pójściem spać, po przebudzeniu, na przerwach, luźniejszej lekcji, przystanku autobusowym, po dotarciu do domu... Z otwartymi ustami, wypadałoby dodać. Pochłaniałam (bo to słowo jest najbardziej adekwatne) ją, aż skończyłam, i mimo iż od tamtego czasu minęło ładnych kilka lat, pamiętam to, jakby było wczoraj. Wstrząsnęła mną i pogłębiła zainteresowanie tematem. Pozycja obowiązkowa dla każdej nastolatki - ku przestrodze!

Chuda[bookLink]22851|Chuda[/bookLink]
Kiedy czytam słowa 'książka, od której nie sposób się oderwać', zawsze przychodzi mi na myśl 'Chuda'. Może i nie do końca da się powiedzieć, że jej czytanie to sama przyjemność, w końcu porusza bardzo ważny problem - anoreksji, a książka o takiej tematyce teoretycznie przyjemną być nie może. Jednak nie trafiłam w swoim życiu (ani przed...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Poniedziałkowe dzieci[bookLink]143102|Poniedziałkowe dzieci[/bookLink]
Dla mnie książką, od której nie mogę się oderwać są "Poniedziałkowe dzieci" Patti Smith. Niektórym wybór ten może wydawać się dziwny. Ale dla mnie...
Kiedyś marzyłam o tym, aby urodzić się kilkadziesiąt lat wcześniej, w czasach barwnych kulturowo i muzycznie. Wiem, że to infantylne:)Ta książka to wehikuł czasu, która przenosi w czasy, kiedy w barze można było spotkać Janis Joplin, Boba Dylana, czy Hendrixa. To książka o kobiecie, rewolucjonistce z dobrego domu, matce chrzestnej punck rocka, a także o niezwykłej przyjaźni, która połączyła ją i prowokacyjnego artystę Roberta Mapplethorpa. To książka o dwójce dzieciaków, którzy na swój sposób się kochają i troszczą o siebie, obraz ich życia w czasie kiedy nierealne marzenia o sławie stają się rzeczywistością. Czytając tę książkę żyje na przełomie lat 60. i 70., w czasach kiedy każdy mógł być artystą, kiedy całe życie było sztuką.

Poniedziałkowe dzieci[bookLink]143102|Poniedziałkowe dzieci[/bookLink]
Dla mnie książką, od której nie mogę się oderwać są "Poniedziałkowe dzieci" Patti Smith. Niektórym wybór ten może wydawać się dziwny. Ale dla mnie...
Kiedyś marzyłam o tym, aby urodzić się kilkadziesiąt lat wcześniej, w czasach barwnych kulturowo i muzycznie. Wiem, że to infantylne:)Ta książka to...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ojciec Chrzestny[bookLink]69185|Ojciec Chrzestny[/bookLink]

Czy kiedykolwiek spodziewałam się, że "Ojciec Chrzestny" stanie się moją ulubioną książką, do której będę wracała w różnych momentach swojego życia? Nie, zdecydowanie nie. Traktowałam tę powieść jako kolejną historię o mafii i gangsterach, którzy, niestety, nigdy nie stanowili przedmiotu mojego zainteresowania. Przez długi czas zastanawiałam się, w czym tkwi fenomen tej książki i w końcu zrozumiałam, że istnieje tylko jedna możliwość zdobycia tej sekretnej informacji - muszę przekonać się o tym na własnej skórze. Szybko wypożyczyłam "Ojca Chrzestnego" z biblioteki i zostałam całkowicie zaskoczona, ponieważ historia stworzona przez Mario Puzo od pierwszej strony wciągnęła mnie w świat nowojorskiej mafii, który zdawał się istnieć na wyciągniecie ręki. Stąpałam po tej samej ziemi, co bohaterowie, widziałam otaczającą mnie rzeczywistość ich oczami, razem z nimi przeżywałam wszystkie triumfy i porażki. Tak, przyznaję się, żyłam ich życiem. Barwni i pełnokrwiści bohaterowie, wartka akcja i naprawdę wciągająca historia - to wszystko sprawiło, że chciałam, aby ta książka nigdy się nie skończyła. Co więcej, "Ojciec Chrzestny" okazał się być skarbnicą wielu wartości, które we współczesnym świecie zdają się być tylko iluzją, a które w tym "okrutnym świecie podłych gangsterów" były podstawą, bez której Rodzina nie miała racji bytu. Honor, duma, odpowiedzialność, troska o rodzinę i jej dobro - to wszystko już dawno przeminęło. Książka Mario Puzo poruszyła mnie także wielością przeciwstawnych uczuć i wydarzeń, dzięki którym wszystko, co możemy w niej znaleźć, wydaje się tworzyć prawdziwą opowieść. Mamy tutaj śmierć i narodziny, przyjaźń i zdradę, miłość i nienawiść, zawiść i oddanie. Mamy też nieśmiertelne zdanie: "Zamierzam złożyć mu propozycję nie do odrzucenia", które utkwiło w głowach tysięcy ludzi.

Ojciec Chrzestny[bookLink]69185|Ojciec Chrzestny[/bookLink]

Czy kiedykolwiek spodziewałam się, że "Ojciec Chrzestny" stanie się moją ulubioną książką, do której będę wracała w różnych momentach swojego życia? Nie, zdecydowanie nie. Traktowałam tę powieść jako kolejną historię o mafii i gangsterach, którzy, niestety, nigdy nie stanowili przedmiotu mojego zainteresowania....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Osobliwy dom pani Peregrine[bookLink]151624|Osobliwy dom pani Peregrine[/bookLink]

Książki, od których nie mogę się oderwać, oprócz oczywistych atutów (które na wszelki wypadek wymienię za chwilę), niosą ze sobą również pewne ryzyko. Bo, jak już się dojdzie do 256 lub 689 lub, mówiąc wprost, po prostu ostatniej strony, trzeba wrócić do rzeczywistości. Okropność.
Wróćmy jednak do atutów. Wciągająca fabuła, bohaterowie, do których coś się czuje (niekoniecznie sympatię, ważne, żeby były emocje), historia, która sprawia, że nieważny staje się fakt, że trzeba umyć okna i że jutro prezentacja w pracy. I że trzeba coś jeść, żeby żyć, a czasami wychodzić na światło słoneczne. Książka - intelektualny narkotyk, to skarb. Moim skarbem jest "Osobliwy dom Pani Peregrine". Opowieść dla małych i dużych, jednak ja, jako duża, polecam ją innym dużym. Czasami przychodzą takie dni, kiedy człowiek zdaje sobie sprawę, że już nigdy nie poczuje bólu brzucha spowodowanego klasówką z matematyki, ani nie wystąpi w szkolnym przedstawieniu. Nie pojedzie na wycieczkę szkolną i nie przeżyje pierwszego zauroczenia. Na takie dni polecam "Osobliwy dom Pani Peregrine". Dlaczego? Bo pozwala poczuć te emocje, które czuło się będąc dzieckiem. Za historią nastolatka, który wyrusza na drugi koniec świata, aby odkryć historię swojego dziadka, kryje się obietnica przygody. Obietnica ciekawego życia, walki o bycie sobą i o cudownych przyjaciół na zawsze. Z pewnych lektur nigdy się nie wyrasta. Inne czyta się już w dorosłym wieku, żeby czegoś nie stracić. Nie straćcie możliwości poznania mieszkańców domu i samej pani Peregrine. W przypadku "Osobliwego domu Pani Peregrine" nie można się oderwać od przygody. Dobrze jest wierzyć, ze życie to przygoda. Ta książka tego uczy i przekonuje, że wiara może zamienić się w prawdę.
Wspomniałam na początku, że książki, od których nie można się oderwać niosą ze sobą ryzyko bolesnego powrotu do rzeczywistości. Jednak Pani Peregrine sprawia, że kończysz książkę i zaczynasz przygodę. Bo od jej osobliwego domu naprawdę nie sposób się oderwać. Również po przeczytaniu ostatniego zdania.

Osobliwy dom pani Peregrine[bookLink]151624|Osobliwy dom pani Peregrine[/bookLink]

Książki, od których nie mogę się oderwać, oprócz oczywistych atutów (które na wszelki wypadek wymienię za chwilę), niosą ze sobą również pewne ryzyko. Bo, jak już się dojdzie do 256 lub 689 lub, mówiąc wprost, po prostu ostatniej strony, trzeba wrócić do rzeczywistości. Okropność.
Wróćmy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bezduszna[bookLink]91517|Bezduszna[/bookLink]

Mogłabym z pewnością umieścić tu znacznie więcej pozycji, ale wertując w głowie wszystkie książki, które przeczytałam, te mniej lub bardziej ambitne, wciąż powracałam do niej myślami. Zatem wybór po prostu nie mógł być inny.
"Bezduszna" to kwintesencja przyjemności czytania. Niezależnie od preferencji czytelniczych, każdego kto po nią sięgnie, nikt i nic nie oderwie od lektury. Bo ta powieść ma w sobie to COŚ, co nie pozwala o niej zapomnieć. Od pierwszej do ostatniej strony, o przygodach panny Tarabotti, pół-Angielki, pół-Włoszki, paradującej po Londynie z zabójczą parasolką, czyta się z wypiekami i autentycznym "bananem" na twarzy. Czy od lektury minął dzień czy miesiąc, za każdym razem gdy sobie przypomnę o jakiejś zabawnej sytuacji, która wystąpiła w książce trudno jest mi powstrzymać śmiech, co zazwyczaj kończy się spojrzeniami ludzi, wzrokiem, mówiącym, że urwałam się z choinki :D "Bezduszna" posiada wszystko, co powinna posiadać nie dobra a wyśmienita książka - niesamowity, często nieco absurdalny, humor, barwny język, ciekawą fabułę, wartką akcję, a także nietuzinkowych bohaterów, których po prostu nie da się nie darzyć sympatią.
Dlatego z całego serca i wszystkich sił polecam "Bezduszną" i oczywiście kolejne tomy "Protektoratu parasola".
Moi Drodzy, bierzcie i czytajcie, albowiem tak błyskotliwej i czarującej powieści jeszcze nie czytaliście!
Amen.

Bezduszna[bookLink]91517|Bezduszna[/bookLink]

Mogłabym z pewnością umieścić tu znacznie więcej pozycji, ale wertując w głowie wszystkie książki, które przeczytałam, te mniej lub bardziej ambitne, wciąż powracałam do niej myślami. Zatem wybór po prostu nie mógł być inny.
"Bezduszna" to kwintesencja przyjemności czytania. Niezależnie od preferencji czytelniczych, każdego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Seria "Harry Potter" J.K. Rowling
Mój wybór może się wydawać oczywisty, mało ambitny. Są osoby, które uwielbiają czytać o przygodach młodego czarodzieja, ale jest też taka grupa ludzi, którzy nie mogą znieść Pottera i całego szumu wokół niego. Jednak moim zdaniem każdy powinien zapoznać się z choć jednym tomem, aby wyrobić własne zdanie. Dla mnie seria Rowling ma smak dzieciństwa, wychowywałam się na "Harrym Potterze", od małego oglądałam filmy i kiedy tylko nauczyłam się czytać, sięgnęłam po książki. Były to moje pierwsze przeczytane lektury. Kiedy otwieram własny egzemplarz, czuję zapach, który towarzyszył mi tak naprawdę od zawsze. "Harry Potter" to seria o przyjaźni, miłości, a także o dorastaniu. Głównego bohatera poznajemy jako młodego chłopca, który z każdą częścią jest coraz starszy i bardziej doświadczony.
Może większość ludzi już zapoznała się z tą serią, lecz moim zdaniem zawsze powinna znajdować się na liście książek, które powinno się przeczytać. Harry wniósł wiele do współczesnej literatury, stał się przyjacielem dzieci, młodzieży i dorosłych, a przede wszystkim moim. Sprawił, że moje dzieciństwo było magiczne i nigdy nie zapomnę tych wspaniałych lat. Przyniósł mi wiele śmiechu i łez. "Harry'ego Pottera" będę polecać swoim dzieciom i wnukom... Każdy powinien odkryć magię, którą jest przepełniona każda strona powieści.

Seria "Harry Potter" J.K. Rowling
Mój wybór może się wydawać oczywisty, mało ambitny. Są osoby, które uwielbiają czytać o przygodach młodego czarodzieja, ale jest też taka grupa ludzi, którzy nie mogą znieść Pottera i całego szumu wokół niego. Jednak moim zdaniem każdy powinien zapoznać się z choć jednym tomem, aby wyrobić własne zdanie. Dla mnie seria Rowling ma smak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej