Cóż, dla nas nałogowych pożeraczy książek 2 pozycje na miesiąc to rzeczywiście tyle co nic ale dla statystycznej Kowalskiej lub Nowaka może to być ciężki orzech do zgryzienia. Zwłaszcza w świetle badań - vide sławetne 7 książek rocznie jako granicą "intensywnego" czytelnictwa.

Cóż, dla nas nałogowych pożeraczy książek 2 pozycje na miesiąc to rzeczywiście tyle co nic ale dla statystycznej Kowalskiej lub Nowaka może to być ciężki orzech do zgryzienia. Zwłaszcza w świetle badań - vide sławetne 7 książek rocznie jako granicą "intensywnego" czytelnictwa.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Trzeba też mieć na uwadze, że dzieci w szkole nie tylko mają czytać lektury. Zakres wiedzy i liczba przedmiotów jest spora. Książka sama się nie czyta w minutę pięć :). Poza tym należałoby znaleźć chwilę na odrobinę ruchu z kolegami/koleżankami, wyjście z rodzicami, czyli mówiąc ogólnie - trochę dzieciństwa. W końcu w zdrowym ciele zdrowy duch. W ciele garbatym i z wytrzeszczem skrytym za potężnymi szkłami okularów żyje się na pewno mniej komfortowo. Jeśli można tego uniknąć to należy to zrobić :).

Trzeba też mieć na uwadze, że dzieci w szkole nie tylko mają czytać lektury. Zakres wiedzy i liczba przedmiotów jest spora. Książka sama się nie czyta w minutę pięć :). Poza tym należałoby znaleźć chwilę na odrobinę ruchu z kolegami/koleżankami, wyjście z rodzicami, czyli mówiąc ogólnie - trochę dzieciństwa. W końcu w zdrowym ciele zdrowy duch. W ciele garbatym i z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Warto też wziąć pod uwagę dyslektyków czy inne osoby, do których czytanie jako sposób odbioru kultury po prostu nie trafia, z różnych przyczyn. Nie ma w tym nic złego, pozwólmy dzieciom być dziećmi.

Warto też wziąć pod uwagę dyslektyków czy inne osoby, do których czytanie jako sposób odbioru kultury po prostu nie trafia, z różnych przyczyn. Nie ma w tym nic złego, pozwólmy dzieciom być dziećmi.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dla osób nie mających zainteresowań to owszem, taka ilość może być śmieszna. Ale jeśli ktoś ma zainteresowania, pasje takie jak np akwarystyka, terrarystyka, modelarstwo, sporty ekstremalne, knifemaking, bushcraft i survival, fotografia i podobne to już wtedy taka ilość już nie jest śmieszna, jest wtedy poważnym wyzwaniem.


W pasjach mamy do czynienia z przeróżną literaturą i kiedy dziecko ma mieć czas na zapoznanie się z nią? Tyle lektur zabiera czas. Dziecko może kochać czytanie samo w sobie i może mieć te pozycje, które uwielbia ale lektury szkolne nie muszą się znajdować na takowej liście branej pod uwagę w pierwszej kolejności.


Szkoła to też inne przedmioty, często tak samo ważne a nawet ważniejsze od języka polskiego wielokrotnie jak np WOS, biologia, chemia, j. angielski. Na nie też się musi znaleźć czas, w szczególności w ostatnich latach technikum lub jakiegoś tam pierwszego lepszego liceum kiedy trzeba zacisnąć zęby tak aby możliwie dobrze napisać maturę i ją zdać bądź należycie przyszykować się do jej poprawy (tak, w normalnym trybie często przeciąga się na kilka lat, nawet na pełny Full 5 lat).


Nie każdy musi być dobry czy chociaż przeciętny ze wszystkich przedmiotów. Człowiek często choćby starał się ekstremalnie to i tak prędzej czy później dojdzie do przedmiotów, które będą spędzały mu sen z powiek czy nawet będą dosłownie nożem na gardle. Świetnym przykładem niech będzie tutaj rozszerzony niemiecki czy matematyka. Takie przedmioty zabierają okropnie dużo czasu bo ich zaliczenia/zdania zależy być albo nie być, po prostu - zdanie do następnej klasy czy wręcz ukończenie szkoły średniej czy podstawowej. Wiele osób trafia na takie przedmioty. Z innych przedmiotów mogą mieć czwórki, piątki i szóstki ale pewne trefne przedmioty będą twardymi, mocnymi hamulcami. Starając się do nich przyłożyć z konieczności już jest tego czasu mniej.


Dzieci to też ludzie. Ich życie nie musi wcale polegać na zabawie. Mogą mieć też swoje obowiązki czy nawet pracę. I tutaj po raz kolejny tego czasu jest mniej.



Lektury szkolne są koniecznością. Tego się nie przeskoczy. I słusznie. Ale na pewnych etapach taka większą ilość lektur może stanowić problem i kolidować z innymi rzeczami.



I tak, na studiach będziemy mieli do czynienia z innymi lekturami, które będzie trzeba ogarnąć czy się tego chce czy nie np na medycynie przy anatomii zwierząt, ich biochemii itd czy na lekarskim, lekarsko dentystycznym czy jeszcze innych kierunkach. I zakładam, że śmiało może być trudniej niż na filologii polskiej. Ale to nieważne. Możemy być osobami zakochanymi w lekturach szkolnych, wielbiących czytać je dziesiątkami czy setkami ale na litość, nie ekstrapolujmy tego na wszystkich innych bo to nie zadziała dobrze ;)

Dla osób nie mających zainteresowań to owszem, taka ilość może być śmieszna. Ale jeśli ktoś ma zainteresowania, pasje takie jak np akwarystyka, terrarystyka, modelarstwo, sporty ekstremalne, knifemaking, bushcraft i survival, fotografia i podobne to już wtedy taka ilość już nie jest śmieszna, jest wtedy poważnym wyzwaniem.


W pasjach mamy do czynienia z przeróżną...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Tak koszmar. Nie ma się co oszukiwać, nie każdy jest przeciętnym użytkownikiem LC czytającym kilkadziesiąt książek rocznie. Młody człowiek po przyjściu ze szkoły musi nauczyć się na sprawdzian z biologii, powtórzyć słówka z j. obcego i wykuć daty z historii, nie tylko czytać książkę. W szkołach średnich tej nauki często mają tyle, że czasem trudno im znaleźć czas, a przecież fajne jakby takie dziecko oprócz często nudnej dla niego lektury, mogło znaleźć czas na przeczytanie ciekawej książki (nie wiem co teraz jest na topie wśród młodzieży) pójść ze znajomymi na imprezę i do kina, pograć sobie w grę na komputerze, iść na basen, wyjść w weekend w góry czy na narty - generalnie żyć, a naprawdę przy aktywnym trybie życia, czasem ciężko znaleźć chęć i czas na te nawet 2 książki miesięcznie.

Tak koszmar. Nie ma się co oszukiwać, nie każdy jest przeciętnym użytkownikiem LC czytającym kilkadziesiąt książek rocznie. Młody człowiek po przyjściu ze szkoły musi nauczyć się na sprawdzian z biologii, powtórzyć słówka z j. obcego i wykuć daty z historii, nie tylko czytać książkę. W szkołach średnich tej nauki często mają tyle, że czasem trudno im znaleźć czas, a...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo dziękuję za te wszystkie przywracające do rzeczywistości uwagi :)
Dzięki nim mam wrażenie, że ja nie chodziłam do szkoły średniej (bardzo wymagającej, z eksperymentalnym systemem nauczania), nie czytałam mnóstwo latając codziennie na wiele zajęć dodatkowych, nie spotykałam się ze znajomymi, nie miałam kilku hobby, nie spędzałam tez dużo czasu z rodziną, także tą dalszą, nie wyjeżdżałam co 2 weekend i nie zdawałam matury z rozszerzonej biologii i polskiego :)

Ale uparcie myślę, że pół godzinny fejsa dziennie mniej i jedna lektura miesięcznie przeczytana bez problemu ;P

Priorytety, droga młodzieży.

Bardzo dziękuję za te wszystkie przywracające do rzeczywistości uwagi :)
Dzięki nim mam wrażenie, że ja nie chodziłam do szkoły średniej (bardzo wymagającej, z eksperymentalnym systemem nauczania), nie czytałam mnóstwo latając codziennie na wiele zajęć dodatkowych, nie spotykałam się ze znajomymi, nie miałam kilku hobby, nie spędzałam tez dużo czasu z rodziną, także tą...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To jeszcze jedna uwaga, też za free: najważniejsze to nie polaryzować potrzeb i możliwości wszystkich ludzi przez pryzmat wyłącznie swojej osoby, droga Różo ;-). Nawet w fizyce nie udało się jeszcze znaleźć spoiwa dla teorii wielkiej unifikacji, a co dopiero mówić o ludzkich charakterach, psychikach i możliwościach. Ho, ho! :-)

To jeszcze jedna uwaga, też za free: najważniejsze to nie polaryzować potrzeb i możliwości wszystkich ludzi przez pryzmat wyłącznie swojej osoby, droga Różo ;-). Nawet w fizyce nie udało się jeszcze znaleźć spoiwa dla teorii wielkiej unifikacji, a co dopiero mówić o ludzkich charakterach, psychikach i możliwościach. Ho, ho! :-)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

No i właśnie o to chodzi żeby wobec tak wielu pokus i możliwości nie zniechęcać dodatkowo do czytania. Za moich szkolnych czasów nie było ani fejsa ani nawet internetu a i tak wiele osób miało alergię na książki.

No i właśnie o to chodzi żeby wobec tak wielu pokus i możliwości nie zniechęcać dodatkowo do czytania. Za moich szkolnych czasów nie było ani fejsa ani nawet internetu a i tak wiele osób miało alergię na książki.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@jfr: ależ nie polaryzuję, a w zasadzie tak, jeśli masz Pan na myśli to zjawisko fizyczne związane z uporządkowaniem kierunku drgań fal albo innych wektorów jakiegoś tam pola - nie uważałam na fizyce w szkole, bo czytałam pod ławką fascynujące lektury i ot, skutki :)

Po prostu musiałam się dowartościować po konstatacji, że jako ignorantka w dziedzinach takich jak: akwarystyka, terrarystyka, modelarstwo, sporty ekstremalne, knifemaking, bushcraft i survival, fotografia i podobne" - a, przepraszam, fotografia nie - nie mogę uważać za śmieszne przeczytanie 1 lektury na miesiąc.

Pozdrawiam :)

PS Ach, i spróbuj Pan, od czasu do czasu, poczytać książkę, którą napisała kobieta (sami mężczyźni w biblioteczce Pana jako autorzy znajdują się). Może mi Pan nie uwierzysz, ale to bardzo poszerza horyzonty ;)

PPS Nigdy bym nie przypuszczała, że przeciętny zjadacz lektur szkolnych ma takie skomplikowane zainteresowania. A przynajmniej podważa moją generalizację przedstawiając jako generalizację bardzo promilowe statystycznie zainteresowania. No cóż, mea culpa - człowiek się uczy przez całe życie :)

@jfr: ależ nie polaryzuję, a w zasadzie tak, jeśli masz Pan na myśli to zjawisko fizyczne związane z uporządkowaniem kierunku drgań fal albo innych wektorów jakiegoś tam pola - nie uważałam na fizyce w szkole, bo czytałam pod ławką fascynujące lektury i ot, skutki :)

Po prostu musiałam się dowartościować po konstatacji, że jako ignorantka w dziedzinach takich jak:...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@Nesihonsu - "Za moich szkolnych czasów nie było ani fejsa ani nawet internetu a i tak wiele osób miało alergię na książki".
Dokładnie. Czas to tylko jeden element. Nawet jak go miałem to nie czytałem tego o czym marzyli uczeni, że będę :). I chyba o tym jest ten artykuł i sporo ciekawych uwag w komentarzach pod nim.

@Róża_Bzowa - "No cóż, mea culpa - człowiek się uczy przez całe życie :)"
O, widzisz. I to jest dobry początek, reszta tekstu była zupełnie niepotrzebna.

@Nesihonsu - "Za moich szkolnych czasów nie było ani fejsa ani nawet internetu a i tak wiele osób miało alergię na książki".
Dokładnie. Czas to tylko jeden element. Nawet jak go miałem to nie czytałem tego o czym marzyli uczeni, że będę :). I chyba o tym jest ten artykuł i sporo ciekawych uwag w komentarzach pod nim.

@Róża_Bzowa - "No cóż, mea culpa - człowiek się uczy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To jest raczej dobry koniec.
Edit: wycinam "mea culpa i człowiek się uczy" - bo nie lubię gdy ktoś uznaje moją omylność, a własnej nie.
A o tym co było potrzebne w mojej wypowiedzi, a co nie decyduję ja.

To jest raczej dobry koniec.
Edit: wycinam "mea culpa i człowiek się uczy" - bo nie lubię gdy ktoś uznaje moją omylność, a własnej nie.
A o tym co było potrzebne w mojej wypowiedzi, a co nie decyduję ja.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@Róża_Bzowa - "A o tym co było potrzebne w mojej wypowiedzi, a co nie decyduję ja."

Jednak nie, bo przecież wysiliłaś się, zwracałaś się do mnie, musiałem to przeczytać (no, przynajmniej powinienem z grzeczności) i sporo tam było czegoś co nazwałbym pseudointelektualnym bełkotem, a więc - z mojego punktu widzenia - kompletnie niepotrzebne. Aczkolwiek Tobie może wydawało się to zabawne czy ważne. Przerastasz mnie chyba intelektem, ale - kurde bele - potrafię z tym żyć :-).

Z kolei Twoje "mea culpa" to nie jest perła rzucona przed świnie jak zdajesz się uważać, a Twoje preferencje odnośnie lubienia nie trafiły na koncert życzeń. To naprawdę żadna łaska. Foszek, "cofnę sobie mea culpa" ;-). Można by to faktycznie poczytać za jakiś objaw zrozumienia o czym my tu mówimy, ale widzę, że jednak nochal dalej zasłania horyzont :-).

Podpowiedź: mówimy o tym, że jednak różni ludzie są różni i mają różne potrzeby, więc niedomaganiem jest sądzić po sobie, że wszyscy będą robili jak ja robię, robiłem czy będę robił. Proste jak budowa cepa. Nie ma się o co obrażać na oczywistą oczywistość i buchać "elokwencją". Niepotrzebna napinka.

PS - Pani, wierz mi Pani, że te kilka książek na profilu to jednak nie cały mój dorobek, tam do kata, i kobiety też czytam, ale faktycznie chyba mniej, na psa urok. Nie liczyłem :-).

@Róża_Bzowa - "A o tym co było potrzebne w mojej wypowiedzi, a co nie decyduję ja."

Jednak nie, bo przecież wysiliłaś się, zwracałaś się do mnie, musiałem to przeczytać (no, przynajmniej powinienem z grzeczności) i sporo tam było czegoś co nazwałbym pseudointelektualnym bełkotem, a więc - z mojego punktu widzenia - kompletnie niepotrzebne. Aczkolwiek Tobie może wydawało...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ależ ja się nie obrażam, Panie szanowny, bynajmniej :)
Podkreślam tylko to, że nie lubię nierównowagi: w kwestii lektury książek napisanych przez kobiety i mężczyzn czy w kwestii wymagań szkolnych. Jak się musiałam męczyć na lekcji fizyki i historii (może i ciekawe kwestie, ale bardzo źle podane w moich szkołach) to potem sobie nadrabiałam na językach: rodzimym i obcych. A Ci co nie lubią czytać lektur zapewne nadrabiają sobie na innych przedmiotach.
Ot, tyle.

Ach i jeszcze złota myśl: szkoła nie jest miejscem do serwowania samych przyjemnych aktywności.

PS A które kobiety Pan czytałeś, jeśli możesz podzielić się tą tajną informacją?

Ależ ja się nie obrażam, Panie szanowny, bynajmniej :)
Podkreślam tylko to, że nie lubię nierównowagi: w kwestii lektury książek napisanych przez kobiety i mężczyzn czy w kwestii wymagań szkolnych. Jak się musiałam męczyć na lekcji fizyki i historii (może i ciekawe kwestie, ale bardzo źle podane w moich szkołach) to potem sobie nadrabiałam na językach: rodzimym i obcych. A...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Informacja jest ściśle tajna, ponieważ coś mi mówi, że powinna taka pozostać :).

Informacja jest ściśle tajna, ponieważ coś mi mówi, że powinna taka pozostać :).

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Słyszy Pan jakieś głosy? :)

Słyszy Pan jakieś głosy? :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Tak. Do lewego ucha szepcze mi intuicja, a do prawego rozsądek :).

Tak. Do lewego ucha szepcze mi intuicja, a do prawego rozsądek :).

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Łojejku, 12 książek rocznie, kto normalny temu podoła! Bo przecież są inne aktywności, bo inne priorytety, bo nie każdy musi lubić czytać!

No to ciekawe, jak ludzie dawali radę tylu książkom w moich czasach? Bo zapewniam, że nie było ich mniej. Ja jestem dziwna, rozumiem że mój przypadek, który to patologicznie czytający przypadek potrafił oprócz obowiązkowych pochłonąć jeszcze ze trzy razy tyle literatury na ochotnika, a i tak mieć jeszcze czas na trochę sportu, trochę gier nie tylko komputerowych i trochę innych zajęć, nie jest oczywiście dowodem na to, że się da, bo przecież jak ktoś czytać nie lubi, to mu to wolniej idzie, więcej czasu zajmuje i na nic innego by tego czasu nie starczyło.
OK, przyjmuję, opiszę jeszcze inny przypadek.
Osobnik z mojej klasy, jakaś siódma czy ósma klasa podstawówki (przykładów z liceum nie mam, bo dobrą miałam klasę, takich ekstremalnych egzemplarzy nie było), powolutku zbliża się koniec semestru czy koniec roku, delikwent należy do klubu kolekcjonerów pał, z góry na dół olewa wszystkie przedmioty, regularnie bywa zagrożony, regularnie przechodzi do następnej klasy dzięki kombinacji błagań mamusi i podatności na te błagania nauczycieli, którzy zwyczajnie chcą się pozbyć kłopotu i wypchnąć pacjenta jak najszybciej ze szkoły. Na jego nieszczęście dotknęła nas zmiana polonistki na taką z poczuciem obowiązku. Nauczycielka dobitnie przekonała szlochającą mamusię, że błagania nie pomogą, synuś musi jakieś minimum zaliczyć, bo inaczej przepuszczony dalej nie będzie. Mamusia uwierzyła, synuś uwierzył, tatuś swoim autorytetem przekonał synusia, że szkoła musi być skończona, klasa musi być zaliczona, pora przyłożyć się jakoś do tego, żeby przedmiot zaliczyć, bo skoro tym razem na siłę perswazji mamusi liczyć się nie da, to trzeba załatwić sprawę jakoś inaczej, choćby uczciwie się ucząc. Nie mając wyboru (tatuś jak chciał, to potrafił być surowy) nasz delikwent przysiadł fałdów i zaczął zaległe lektury czytać. I jakoś obowiązkowe minimum programowe z całego semestru zdołał przeczytać w ciągu miesiąca, może najwyżej półtora miesiąca. I nie zauważyłam w tym czasie znaczącego spadku innych aktywności, gnojek nadal palił z kolegami na ławeczce pod moim blokiem, nadal znęcał się nad młodszymi na placu zabaw, generalnie był równie wkurzający jak wcześniej. Może w domu mniej grał, ale wtedy i tak nie grało się długo, komputer był najwyżej jeden w rodzinie, trzeba było się dzielić nie tylko z rodzeństwem, ale i z rodzicami, większość czasu wolnego spędzano na świeżym powietrzu. I ja gnoja widywałam równie często, jak widywałam go wcześniej. Gdyby miał jakieś zainteresowania, zajęcia pozalekcyjne i inne takie, to mógłby je realizować, tak jak nadal z lubością oddawał się zwykłemu chuligaństwu. Czyli wychodzi na to, że nawet najgorszy uczeń, jeśli tylko zechce się przyłożyć, może spokojnie obowiązkowe lektury przeczytać. Bo na pewno przeczytał, sumienna polonistka przepytała go solidnie, dokładnie sprawdzając czy czytał książki, czy tylko oglądał filmy lub czytał opracowania. Da się, tylko trzeba wygospodarować te kilkanaście, kilkadziesiąt minut dziennie na czytanie. Nie więcej, wystarczy lekko ograniczyć fejsa czy inne internetowe pożeracze czasu i już czytać można. Wystarczy chcieć lub mieć inną odpowiednio silną motywację.

Łojejku, 12 książek rocznie, kto normalny temu podoła! Bo przecież są inne aktywności, bo inne priorytety, bo nie każdy musi lubić czytać!

No to ciekawe, jak ludzie dawali radę tylu książkom w moich czasach? Bo zapewniam, że nie było ich mniej. Ja jestem dziwna, rozumiem że mój przypadek, który to patologicznie czytający przypadek potrafił oprócz obowiązkowych pochłonąć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@Monika - "synuś, mamusia, tatuś, gnój, gnojek, palił, pił, ludzi bił" - bardzo osobiście i emocjonalnie podchodziłaś do życia tego człowieka, że tak przejęłaś się jego ówczesnym stanem i do dziś pamiętasz. Na końcu historii zabrakło mi jeszcze "ale wyszedł na ludzi i od 15 lat jesteśmy szczęśliwym małżeństwem". Ale to tak dla śmiechu, żarcik taki ;-). Skojarzyło mi się z tymi słitaśnymi kobiecymi historiami jak to dawny łobuz jest teraz świetnym mężem i ojcem, z prasy kobiecej :-).

W sumie to pewnie koleś został politykiem, bo cechy szczególne charakteru pasują. Nieoczytany, leniwy, wulgarny, pyskaty, kłamliwy.

W każdym razie ten przypadek nie pasuje do tego typu, który ja mam na myśli. Mam na myśli normalnie prowadzone dzieci, które z racji poświęcanego im czasu rozwinęły pasję dla przydatnych i ciekawych dziedzin życia czy nauki, na które poświęcają swój wolny czas, o innych obowiązkach szkolnych niż lektury nie wspominając.

Nie ma co się licytować kto robił więcej jak był dzieckiem, młódką/młodzianem "i ja to zawsze miałem czas", bo to jest nieweryfikowalne. Ważne, żeby czas spożytkować na takie lektury, które nie odstręczą od książek w ogóle i JEDNOCZEŚNIE przekażą to co trzeba. A nie ile męczących czytadeł zaliczy się w rok. Nie ILOŚĆ a JAKOŚĆ. I zdolność trafienia do docelowego odbiorcy (który jest inny niż ten sprzed 30-tu lat). Tu jest duża robota dla tych, którzy odpowiadają za ten fragment edukacji.

@Monika - "synuś, mamusia, tatuś, gnój, gnojek, palił, pił, ludzi bił" - bardzo osobiście i emocjonalnie podchodziłaś do życia tego człowieka, że tak przejęłaś się jego ówczesnym stanem i do dziś pamiętasz. Na końcu historii zabrakło mi jeszcze "ale wyszedł na ludzi i od 15 lat jesteśmy szczęśliwym małżeństwem". Ale to tak dla śmiechu, żarcik taki ;-). Skojarzyło mi się z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@JFR
Nie trzeba podchodzić osobiście i emocjonalnie żeby pamiętać człowieka, z którym spędzało się w jednym pomieszczeniu po kilka godzin dziennie przez pięć dni w tygodniu, przez niemal osiem lat, plus widywało się go regularnie w ciągu pozostałych godzin dnia nie tylko przez lata podstawówki, ale i później, do czasu wyprowadzki z tamtego osiedla. Pamiętam równie dobrze całą moją ówczesną klasę, niektórych nawet lepiej. A ten osobnik nie wyszedł na ludzi, jak ostatnio o nim słyszałam, a było to dawno, ledwie parę lat po maturze, to siedział, w dodatku nie pierwszy raz. Co robi teraz, nie wiem.

Przypadek może nie pasuje do tego, co Ty masz na myśli, ale celowo przytoczyłam skrajny. Jeśli nawet on dał radę lektury przeczytać, to dlaczego normalne dziecko miałoby mieć z tym problemy? Jedna książka miesięcznie? Toż to można przeczytać wykorzystując codziennie w szkole tylko jedną dłuższą przerwę, nie trzeba na to nawet poświęcać czasu w domu! Dlatego biadania o ogromie materiału do przeczytania w ramach listy lektur obowiązkowych mam za bezzasadne i ogromnie przesadzone.

Z potrzebą odświeżenia listy lektur i weryfikacji sposobów nauczania o literaturze całkowicie się zgadzam.

@JFR
Nie trzeba podchodzić osobiście i emocjonalnie żeby pamiętać człowieka, z którym spędzało się w jednym pomieszczeniu po kilka godzin dziennie przez pięć dni w tygodniu, przez niemal osiem lat, plus widywało się go regularnie w ciągu pozostałych godzin dnia nie tylko przez lata podstawówki, ale i później, do czasu wyprowadzki z tamtego osiedla. Pamiętam równie dobrze...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie chodzi o to, że normalne - w sensie zadbane wychowawczo - dziecko nie da rady tego zrobić. Że nie przeczyta. Da radę. Ale wspólnym mianownikiem obu przypadków będzie przymus. Nie tak powinno być.

Kwestia doboru tytułów i podejścia do ich "obróbki".

Akurat 12 lektur jest CHYBA w sam raz jak na szkołę podstawową, chociaż osobiście czytałem znacznie więcej, tyle że nie lektur :). Jeśli książka jest ciekawa to człowiek po prostu chce. Może powinno się zrobić przegląd tego "kanonu" i wywalić ramoty niestrawne nawet dla dorosłych (po co więc na siłę skarmiać to dzieciom?) i dobrać tak zestaw książek - do wyboru - by określone treści zostały jednak przekazane, a jednocześnie nie zabijać w tych małych ludziach ich własnych przemyśleń. Potem się mówi, że polska szkoła zabija kreatywne myślenie. Nic dziwnego. Wiecznie od kilkudziesięciu lat te same ciężkie nazwiska i na siłę, na siłę bo to taka ważna książka. Ludzie, ile można?

Powyżej podstawówki to już trochę inna bajka, ale też pamiętam ciężkie walki z niektórymi nazwiskami i wydaje mi się, że ludziom w tym wieku to już tym bardziej należałoby pozwolić myśleć samodzielnie, a nie programować.

Ktoś pod tym artykułem fajnie napisał, że omówienie lektury powinno się zaczynać od pytania "co myślisz o tym czy owym, jak się czujesz", a nie stwierdzeniem "autor miał tu na myśli". Pamiętam jak będąc dzieciakami przyszedł taki moment, że sami wzajemnie się pytaliśmy "ty, skąd wiadomo co on miał na myśli? Opisał to gdzieś?" :). Zwłaszcza przy omawianiu wierszy, bo przecież poezje każdy sam czuje.

Wciąż mam przeczucie, że nie o ilość tu idzie, tylko o jakość, o konkretny przekaz. Trudno mi uwierzyć, że tylko jedne i wciąż te same wałkowane bez końca tytuły i autorzy są ideałami, jeśli chodzi o przekazanie postaw, zachowań, wyborów, epok.

W artykule masz:
"Po drugie, równie wielką bolączką polskiej szkoły jest to, że jedna z najważniejszych i najpotrzebniejszych umiejętności, umiejętność nieszablonowego myślenia, jest w szkole wręcz niepożądana".

I tyle w temacie. Tragedia. Po co orać te same tytuły i nazwiska i to jeszcze w ilości hurtowej skoro nic z tego nie wynika? Bo WYPADA znać? Bez jaj :). Szkoda zabierać dzieciom życie. Uczmy mądrze i szanujmy ich czas, bo na ich barkach spocznie świat, który trzeba będzie im przekazać. Lepiej niech czytają Agathę Christie niż po dawce "Pana Tadeusza" miałyby dostawać spazmów na widok książki. Nie dziwię się, że opracowania i streszczenia są tak popularne. Czemu tu się dziwić. Dzięki nim i 36 lektur w roku nie będzie straszne. Ale w końcu jedziemy szablonami i przycinamy do wzoru, a nie pozwalamy człowiekowi wzrastać jak natura go wymodeluje.

Słabe to wszystko. Ilość, wypada znać, autor miał na myśli, szablony... bleeeee!

Nie chodzi o to, że normalne - w sensie zadbane wychowawczo - dziecko nie da rady tego zrobić. Że nie przeczyta. Da radę. Ale wspólnym mianownikiem obu przypadków będzie przymus. Nie tak powinno być.

Kwestia doboru tytułów i podejścia do ich "obróbki".

Akurat 12 lektur jest CHYBA w sam raz jak na szkołę podstawową, chociaż osobiście czytałem znacznie więcej, tyle że nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Co do potrzeby zmian jakościowych, to zgadzam się w pełni, nie raz i nie dwa o tym pisałam. Tu odezwałam się tylko w kontekście lamentów, że dużo tego, za dużo, że dzieci takie przepracowane i nie mają szans tego przeczytać. Nie jest za dużo, mogłoby być więcej, tylko dobrze by było, gdyby były lepiej i bardziej różnorodnie dobrane.

Co do potrzeby zmian jakościowych, to zgadzam się w pełni, nie raz i nie dwa o tym pisałam. Tu odezwałam się tylko w kontekście lamentów, że dużo tego, za dużo, że dzieci takie przepracowane i nie mają szans tego przeczytać. Nie jest za dużo, mogłoby być więcej, tylko dobrze by było, gdyby były lepiej i bardziej różnorodnie dobrane.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@Monika - podziw, że chciało Ci się przeczytać mój wywód :). Dzięki, szacun.

W dużej mierze się zgadzamy, rozbijamy o jeden mały szczegół, ale to i tak świetny wynik. Pozdrawiam :).

@Monika - podziw, że chciało Ci się przeczytać mój wywód :). Dzięki, szacun.

W dużej mierze się zgadzamy, rozbijamy o jeden mały szczegół, ale to i tak świetny wynik. Pozdrawiam :).

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jeżeli chodzi o to, jak wygląda omawianie lektur na lekcjach, to jest to kwestia zależąca od nauczyciela. Miałam to szczęście, że trafiłam na Panią, która kochała z nami dyskutować, przyjmowała nasze interpretacje. Jednak i tak musiała trzymać się ram i "klucza", bo to od tego czy wpasujemy się w klucz zależy czy zdamy maturę :/ Więc często też nakierowywała nas na "właściwe" interpretacje (zwłaszcza jeśli chodziło i lirykę), tłumaczyła na czym polega bolączka polskiej edukacji. Bolało ją, że w młodzieży zabija się ochotę do czytania niedopasowanymi lekturami, zabija się kreatywność oraz umiejętność dyskusji i wygłaszania własnych idei - wszystko, byle dopasować się do klucza odpowiedzi na egzaminach.
Jednak na zastępstwie z innymi nauczycielkami miałam typowy przykład wkładania informacji i interpretacji do głowy - unikania większej dyskusji. Tak więc wszystko zależy od nauczyciela, ale cytując moją Panią polonistkę "System oświaty w Polsce nam nie pomaga, a wręcz przeszkadza".

Jeżeli chodzi o to, jak wygląda omawianie lektur na lekcjach, to jest to kwestia zależąca od nauczyciela. Miałam to szczęście, że trafiłam na Panią, która kochała z nami dyskutować, przyjmowała nasze interpretacje. Jednak i tak musiała trzymać się ram i "klucza", bo to od tego czy wpasujemy się w klucz zależy czy zdamy maturę :/ Więc często też nakierowywała nas na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Za moich czasów nie było jeszcze klucza, a i tak dominowało "Słowacki wielkim poetą był", "co autor miał na myśli" i jedyna słuszna i obowiązująca interpretacja. Problem jest starszy niż jakiekolwiek klucze, sięga systemu kształcenia sprzed dziesięcioleci, w tym zwłaszcza kształcenia nauczycieli i, jeszcze wcześniej, kryteriów selekcji do tego zawodu. A selekcja od bardzo dawna jest głównie negatywna, prócz nielicznych zapaleńców z powołaniem do zawodu nauczyciela kwalifikują się głównie miernoty, które na lepiej płatną pracę nie mają szans.

@kaki15
Nie strasz tak bardzo ilością pozycji, przyjrzyj się liście, a zobaczysz że dalece nie wszystkie tytuły oznaczają całe powieści, jest jakaś poezja, są rozmaite fragmenty, jak pamiętam z własnej szkoły, niektóre z tych pozycji to ledwie jakieś wyimki zamieszczone w podręczniku, niemal do przeczytania na lekcji. Powieści i innych cegiełek jest znacznie mniej niż się to na pierwszy rzut oka wydaje.

Za moich czasów nie było jeszcze klucza, a i tak dominowało "Słowacki wielkim poetą był", "co autor miał na myśli" i jedyna słuszna i obowiązująca interpretacja. Problem jest starszy niż jakiekolwiek klucze, sięga systemu kształcenia sprzed dziesięcioleci, w tym zwłaszcza kształcenia nauczycieli i, jeszcze wcześniej, kryteriów selekcji do tego zawodu. A selekcja od bardzo...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zgadzam się, że zamiast nudnych i w większości zupełnie bezużytecznych pozycji, należałoby wybrać coś ciekawego, albo praktycznego. Jeśli dadzą mi książkę wciągającą, albo praktyczną, to przynajmniej będę się bobrze przy tym bawił, albo zapamiętam coś, co w przyszłości może mi się przydać. A cała ta klasyka literatury? Naczytałem jej się w szkole za wszystkie czasy, wynudziłem się, nauczyciele wtłoczyli mi do głowy jedyną słuszną interpretację i co dalej? Czy czuję się wyedukowany? No właśnie nie. W prawdziwym życiu do niczego mi się to nie przyda. Jeszcze żaden pracodawca nie pytał mnie, co sądzę o "Nad Niemnem", albo czy znam na wyrywki Homera i Szekspira.

Po szkolnych lekturach pozostało mi tylko poczucie nudy i zmarnowanego czasu, a żadnego z klasyków nie tknę nawet długim kijem. Paradoksalnie, gdybym nigdy nie był zmuszany do przeczytania ich, teraz, z wiekiem, mógłbym sięgnąć po te tytuły z własnej woli i je docenić.

Zgadzam się, że zamiast nudnych i w większości zupełnie bezużytecznych pozycji, należałoby wybrać coś ciekawego, albo praktycznego. Jeśli dadzą mi książkę wciągającą, albo praktyczną, to przynajmniej będę się bobrze przy tym bawił, albo zapamiętam coś, co w przyszłości może mi się przydać. A cała ta klasyka literatury? Naczytałem jej się w szkole za wszystkie czasy,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jerico, ale lektury nie mają pełnić funkcji rozrywkowej, tylko edukacyjną. Równie dobrze można by narzekać, że w ogóle każą mi chodzić do szkoły i uczyć się o tych ,,bezużytecznych fizykach, historiach i matematykach.'' Lecz jeśli ktoś nie chce zdobywać wykształcenia, zawsze może iść do zawodówki, a uprzedzające lata gimnazjum i podstawówki przejść na dwójach.

Jerico, ale lektury nie mają pełnić funkcji rozrywkowej, tylko edukacyjną. Równie dobrze można by narzekać, że w ogóle każą mi chodzić do szkoły i uczyć się o tych ,,bezużytecznych fizykach, historiach i matematykach.'' Lecz jeśli ktoś nie chce zdobywać wykształcenia, zawsze może iść do zawodówki, a uprzedzające lata gimnazjum i podstawówki przejść na dwójach.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zawodówka to też jakby nie było sposób na zdobycie wykształcenia, dodatkowo pójście doń nie wyklucza pójścia dalej i nabierania dalszych uprawnień.

Zgadza się, jednak wartość edukacyjna przynajmniej części z pozycji zawartych na listach jest dość wątpliwa

Zawodówka to też jakby nie było sposób na zdobycie wykształcenia, dodatkowo pójście doń nie wyklucza pójścia dalej i nabierania dalszych uprawnień.

Zgadza się, jednak wartość edukacyjna przynajmniej części z pozycji zawartych na listach jest dość wątpliwa

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Tak, ale jest to kształcenie całkowicie ukierunkowane na konkretny zawód, tak też informacje oraz umiejętności wymagane mają charakter czysto praktyczny i potrzebne są jedynie do zdobycia zawodu oraz wyspecjalizowania się w nim.
Dlatego nie uważam za uzasadnionego narzekania na ,,niepraktyczny wymiar przekazywanej wiedzy w szkole'' w momencie, gdy ktoś wybiera liceum - jakby nie było - ogólnokształcące.

Nie przeczę, że w wartość edukacyjną niektórych dzieł z kanonu można powątpiewać, lecz zastąpienie ich literaturą typowo rozrywkową ma jeszcze mniej sensu.

Tak, ale jest to kształcenie całkowicie ukierunkowane na konkretny zawód, tak też informacje oraz umiejętności wymagane mają charakter czysto praktyczny i potrzebne są jedynie do zdobycia zawodu oraz wyspecjalizowania się w nim.
Dlatego nie uważam za uzasadnionego narzekania na ,,niepraktyczny wymiar przekazywanej wiedzy w szkole'' w momencie, gdy ktoś wybiera liceum -...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mamy do wyboru jeszcze technika, w części może być podobnie jak w ogólniaku czy dawnych liceach profilowanych w innych nie.


Lektury same w sobie nie są miejscem na koncert życzeń ale pójście z duchem czasu byłoby jednak potrzebne. Pewne zmiany mogłyby to uczynić formując coś przy okazji atrakcyjniejszego. Dobrze byłoby gdyby więcej lektur szkolnych było czytanych realnie, niedawno i pewnie obecnie wyraźna część jechała po prostu na opracowaniach i ogólnym omówieniu lektury na lekcji. To wystarczy często na całkiem dobre zdanie kartkówek, sprawdzianów, może nawet na podparciu się na testach grubszego kalibru ale raczej niewiele wniesie do ogólnej edukacji.


Listy nie mogą być stałe, muszą być zmieniane, nie może być monotonii i po prostu dobrze gdyby to chociaż odrobinę poszło w innym kierunku.

Mamy do wyboru jeszcze technika, w części może być podobnie jak w ogólniaku czy dawnych liceach profilowanych w innych nie.


Lektury same w sobie nie są miejscem na koncert życzeń ale pójście z duchem czasu byłoby jednak potrzebne. Pewne zmiany mogłyby to uczynić formując coś przy okazji atrakcyjniejszego. Dobrze byłoby gdyby więcej lektur szkolnych było czytanych realnie,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie mam nic przeciwko samym zmianom w kanonach, czy też urozmaicenia list pozycjami z bliższych nam lat. Chodziło mi raczej o opieraniu tych wyborów na wartości, jaką jest rozrywka, co sugerowała wypowiedź Jerica. Jasne, to świetnie, gdy lektura uczy i bawi, lecz czynienie z przyjemności jakiegoś rodzaju priorytetu(?), czy czynnika na równi ważnego z (teoretycznie) poszerzaniem horyzontów to nieszczególnie rozwiązanie.
Być może jestem po prostu pesymistą, ale nie sądzę, aby zmieniło to sytuację, w której uczniowie sięgają głównie po streszczenia. Dla osób nielubiących czytać każda książka będzie jawić się jako nieatrakcyjna, osobom mało ambitnym w ciągu dalszym nie będzie zależało na zapoznaniu się z daną pozycją, a dla innych wciąż będzie to pachnieć przymusem.
Absolwenci jako ogół nigdy nie wyjdą ze szkół z opanowanym materiałem na poziomie 80-100%, więc dobrze by było, aby chociaż te 50% było jak najbardziej jakościowe.

Nie mam nic przeciwko samym zmianom w kanonach, czy też urozmaicenia list pozycjami z bliższych nam lat. Chodziło mi raczej o opieraniu tych wyborów na wartości, jaką jest rozrywka, co sugerowała wypowiedź Jerica. Jasne, to świetnie, gdy lektura uczy i bawi, lecz czynienie z przyjemności jakiegoś rodzaju priorytetu(?), czy czynnika na równi ważnego z (teoretycznie)...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dla osób nielubiących czytać każda książka będzie jawić się jako nieatrakcyjna
Tu jest problem, ale w tym samym miejscu jest też szansa na jego rozwiązanie. Dlaczego zdecydowana większość uczniów nie lubi czytać, skąd bierze się ta niechęć i kojarzenie każdej książki z czymś nieatrakcyjnym? Czy aby nie stąd, że kto nie załapał bakcyla w domu, ten w szkole stykał się wyłącznie z książkami nieatrakcyjnymi i jeszcze bardziej nieatrakcyjnym ich omówieniem i w efekcie to właśnie w szkole nabawił się książkowstrętu? Czy kilka odpowiednio dobranych lektur rozrywkowych (nic nie stoi na przeszkodzie, by były jednocześnie wartościowe, ale czasem kryterium rozrywkowe powinno być priorytetem), zwłaszcza w klasach młodszych, kiedy dzieci jeszcze nie są trwale okaleczone i wiele z nich dla dobrej oceny jeszcze po lektury sięga, czy wtedy odpowiednio rozrywkowe lektury nie miałyby szans dzieci do czytania zachęcić i przez to poprawić poziomu przeczytywania lektur w klasach starszych?

Dla osób nielubiących czytać każda książka będzie jawić się jako nieatrakcyjna
Tu jest problem, ale w tym samym miejscu jest też szansa na jego rozwiązanie. Dlaczego zdecydowana większość uczniów nie lubi czytać, skąd bierze się ta niechęć i kojarzenie każdej książki z czymś nieatrakcyjnym? Czy aby nie stąd, że kto nie załapał bakcyla w domu, ten w szkole stykał się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Odkładając młodzież na razie na bok – zgaduję, że niechęć najmłodszych swoje źródło pierwotne ma przede wszystkim w samej nauce czytania jeszcze przed rozpoczęciem szkoły. Był to jeden z pierwszych znaczących wysiłków intelektualnych, jakiego musieli się podjąć, pierwsze odebranie wolności, a także pierwsze zaznanie porażki, gdy nie zdołali sprostać jakiemuś tekstowi przez brak płynności w czytaniu, a skojarzenia z trudem i wstydem to niełatwa przeszkoda do pokonania. Dlatego faktycznie trudno, aby ich przeciążać zbyt ambitną literaturą i najlepiej celować w przyjemność dla tej grupy wiekowej, ale czy akurat w ich kanonie mamy problem? Przecież w gruncie rzeczy sporo pozycji dla szkoły podstawowej wygląda całkiem sympatycznie: Doktor Dolittle, Dzieci z Bullerbyn, Opowieści z Narnii, Hobbit… Być może niektóre pozycje tam zamieszczone nie są najbardziej fortunne i można by je zmienić, lecz bez odpowiedniego podejścia do dzieci, nie wiem, czy to wystarczy. Choć zawsze tu można.
Natomiast nastolatkowie mają już zdecydowanie lepiej ukształtowane preferencje i bardziej konsekwentnie się ich trzymają. Przez mocniej zróżnicowane zainteresowania, nawet trudniej byłoby znaleźć dla nich dzieła na tyle uniwersalne rozrywkowo, aby zadowolić większość. W ich przypadku lepiej już celować w sam sposób omawiania lektur, bo na tym etapie książki mają uczyć interpretacji tekstu zamiast ćwiczenia samej zdolności czytania. Gdyby już coś miało zachęcić nieczytającego starszego ucznia do sięgnięcia po choć jedną, jakościową książkę czy lekturę, najlepiej sprawdziłaby się moim zdaniem dyskusja, bo do niej zazwyczaj młodzież jest już całkiem chętna. Lecz na to też potrzeba więcej czasu niż pół godziny lekcji.

Odkładając młodzież na razie na bok – zgaduję, że niechęć najmłodszych swoje źródło pierwotne ma przede wszystkim w samej nauce czytania jeszcze przed rozpoczęciem szkoły. Był to jeden z pierwszych znaczących wysiłków intelektualnych, jakiego musieli się podjąć, pierwsze odebranie wolności, a także pierwsze zaznanie porażki, gdy nie zdołali sprostać jakiemuś tekstowi przez...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wszystko zależy właśnie od rodziców, więcej nawet niż od nauczycieli. Do dziś uwielbiam literaturę antyczną (ale nie czytam jej w oryginale - tak daleko nie poszłam), bo ojciec zmęczony opowiadaniem bajek zaczął mi opowiadać mity i legendy starożytnych, a jak trochę dorosłam - czytał ze mną te mity w wersji dla dzieci. Zainteresowanie mitologią i kulturą starożytną pozostało do dziś.

Wszystko zależy właśnie od rodziców, więcej nawet niż od nauczycieli. Do dziś uwielbiam literaturę antyczną (ale nie czytam jej w oryginale - tak daleko nie poszłam), bo ojciec zmęczony opowiadaniem bajek zaczął mi opowiadać mity i legendy starożytnych, a jak trochę dorosłam - czytał ze mną te mity w wersji dla dzieci. Zainteresowanie mitologią i kulturą starożytną...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Właśnie to jest ważne - pokazanie dziecku, że czytanie jest fajne! Jeśli będzie miało swoje ulubione książki, jeśli będzie po prostu lubiło czytać, to potem żadne lektury szkolne czytania mu nie obrzydzą :D
Czytałam od dziecięcia bardzo małoletniego, nauczyłam się czytać mając lat niespełna pięć. Patrzyłam na czytającą stale rodzinę i to mnie też zachęcało do czytania. Nie wszystkie szkolne lektury mnie interesowały, ale w podstawówce miałam je przeczytane przynajmniej rok wcześniej niż były omawiane na lekcjach. Z licealnych przyznaję się do nieprzeczytania "Ludzi bezdomnych" i "Przedwiośnia" - po prostu nie dałam rady :)

Właśnie to jest ważne - pokazanie dziecku, że czytanie jest fajne! Jeśli będzie miało swoje ulubione książki, jeśli będzie po prostu lubiło czytać, to potem żadne lektury szkolne czytania mu nie obrzydzą :D
Czytałam od dziecięcia bardzo małoletniego, nauczyłam się czytać mając lat niespełna pięć. Patrzyłam na czytającą stale rodzinę i to mnie też zachęcało do czytania. Nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

U nas w podstawówce, było tak . Nauczycielka,zadała lektury.I każdemu miała się książka podobać.

U nas w podstawówce, było tak . Nauczycielka,zadała lektury.I każdemu miała się książka podobać.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

"Ania z Zielonego Wzgórza" to jedna z ulubionych książek mojego kumpla, nie generalizujmy...

"Ania z Zielonego Wzgórza" to jedna z ulubionych książek mojego kumpla, nie generalizujmy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Z "Anią..." niektóre dziewczyny też się męczą, więc nie generalizujmy, że to dziewczyńskie czytadło i tylko chłopakom szkodzi, dziewczyna też ma prawo do niezadowolenia z takiej pozycji na liście.

Z "Anią..." niektóre dziewczyny też się męczą, więc nie generalizujmy, że to dziewczyńskie czytadło i tylko chłopakom szkodzi, dziewczyna też ma prawo do niezadowolenia z takiej pozycji na liście.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

No nie wiem, romantyzm jest super.

No nie wiem, romantyzm jest super.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Ale romantyzm był przed pozytywizmem, więc...

Ale romantyzm był przed pozytywizmem, więc...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Hola hola!
A Shakespeare? (czasy elżbietańskie)?
A Biblia (starożytność)?
A Sofokles? (starożytność)?
A Jane Austen (romantyzm)?
A sprośne fraszki Kochanowskiego (renesans)?
A markiz de Sade (czasy rewolucji francuskiej)?
A Laurence Sterne (czasy augustiańskie)?
Itpd.

Bez czytania powyższych człowiek:
- nie używałby większej części zwrotów językowych (być albo nie być - oto jest pytanie! - i inne takie),
- byłby zupełnym ignorantem w kwestiach kultury (vide milion pięćset sto dziewięćset odwołań w dziełach współczesnych do tych klasycznych dzieł), np. film "Zabicie świętego jelenia" to ewidentne nawiązanie do klasyków greckich tragedii, nie wspominając o takich klasykach, jak "Pulp Fiction", 'Matrix" czy "Siedem" - odwołujących się do Biblii;
- dziwiłby się wciąż dlaczego ludzie tak lubią komedie romantyczne oparte na schemacie uprzedzonej Onej i dumnego Onego (vide "Duma i uprzedzenie"),
- nie wiedziałby jakie ma problemy rozwojowe i psychologiczne, np. taki kompleks Edypa - o co chodzi?,
- myślałby, że literaturę erotyczną oraz upodobania do wiązania kobiety i innych czułości wymyśliła E.L. James,
- nie miałby pojęcia, że eksperymenty literackie i różne zabawy formą wymyślono wcześniej, a taki Sterne był jednym z prekursorów liberatury.
I tak dalej, i tak dalej.

Hola hola!
A Shakespeare? (czasy elżbietańskie)?
A Biblia (starożytność)?
A Sofokles? (starożytność)?
A Jane Austen (romantyzm)?
A sprośne fraszki Kochanowskiego (renesans)?
A markiz de Sade (czasy rewolucji francuskiej)?
A Laurence Sterne (czasy augustiańskie)?
Itpd.

Bez czytania powyższych człowiek:
- nie używałby większej części zwrotów językowych (być albo nie być -...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

A taki Prus, Bolesław Prus (pozytywizm jako żywo) to jeden z naszych najgenialniejszych powieściopisarzy. Mógłby być bardziej eksportowy nawet, ale Anglosasi lepiej się promują z Charlesem Dickensem, Henrym Jamesem czy Thomasem Hardy.

Nie wspominając o takim mało znanym pisarzu jak Henryk Sienkiewicz - jakiegoś Nobla Literackiego dostał albo coś. Też pozytywizm, przez przypadek.

A taki Prus, Bolesław Prus (pozytywizm jako żywo) to jeden z naszych najgenialniejszych powieściopisarzy. Mógłby być bardziej eksportowy nawet, ale Anglosasi lepiej się promują z Charlesem Dickensem, Henrym Jamesem czy Thomasem Hardy.

Nie wspominając o takim mało znanym pisarzu jak Henryk Sienkiewicz - jakiegoś Nobla Literackiego dostał albo coś. Też pozytywizm, przez...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"nie używałby większej części zwrotów językowych (być albo nie być - oto jest pytanie! - i inne takie)" - używałby, nie wiedziałby tylko skąd się wzięły.

"nie używałby większej części zwrotów językowych (być albo nie być - oto jest pytanie! - i inne takie)" - używałby, nie wiedziałby tylko skąd się wzięły.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Niekoniecznie.
A ja jednak będę obstawać przy tym, że czytanie wzbogaca zasób słownictwa.

Niekoniecznie.
A ja jednak będę obstawać przy tym, że czytanie wzbogaca zasób słownictwa.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja przecież nie twierdzę że nie należy czy też nie warto czytać starszych rzeczy tylko że niekoniecznie trzeba je od razu wciskać dzieciom i młodzieży jako obowiązkowe lektury. Akurat pozytywistów uwielbiam ale takie Nad Niemnem jako lektura to też ogromna pomyłka. Krzyżacy to stosunkowo mniej udana pozycja w dorobku Sienkiewicza,już dużo lepszy jest Potop chociaż też masakrycznie długi. Z romantyzmu to chyba tylko Nie-boska Komedia, którą zachwycałam się w liceum ale kiedy ostatnio z powodu pewnego do niej fanfika postanowiłam ją sobie odświeżyć to już nie było tak dobrze. Tak że do romantyków już raczej nigdy się nie przekonam.

Ja przecież nie twierdzę że nie należy czy też nie warto czytać starszych rzeczy tylko że niekoniecznie trzeba je od razu wciskać dzieciom i młodzieży jako obowiązkowe lektury. Akurat pozytywistów uwielbiam ale takie Nad Niemnem jako lektura to też ogromna pomyłka. Krzyżacy to stosunkowo mniej udana pozycja w dorobku Sienkiewicza,już dużo lepszy jest Potop chociaż też...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Reymont to już Młoda Polska. Jako fanka Chłopów a szczególnie Hanki Borynowej (bez przesady to moja ulubiona postać kobieca z klasyki polskiej literatury) nie mogę uwierzyć że jeszcze nie przeczytałam Ziemi obiecanej. Wielkie dzięki za przypomnienie, muszę to wkrótce nadrobić :)

Reymont to już Młoda Polska. Jako fanka Chłopów a szczególnie Hanki Borynowej (bez przesady to moja ulubiona postać kobieca z klasyki polskiej literatury) nie mogę uwierzyć że jeszcze nie przeczytałam Ziemi obiecanej. Wielkie dzięki za przypomnienie, muszę to wkrótce nadrobić :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Ja już od dawna, nie biorę udziału.W praktykach religijnych,z wyjątkiem pogrzebów

Ja już od dawna, nie biorę udziału.W praktykach religijnych,z wyjątkiem pogrzebów

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Nie dla wszystkich i akurat o biblię to mi najmniej chodzi.

Nie dla wszystkich i akurat o biblię to mi najmniej chodzi.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

To przyjrzyj się jeszcze raz uważnie, nie jedną pozycję znajdziesz.

To przyjrzyj się jeszcze raz uważnie, nie jedną pozycję znajdziesz.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Ja jestem innaczej rozwinięty,mi się nie podoba, klasyka.Nie ciągnie mnie do Sienkiewicza.Wole już cykl Warcraft

Ja jestem innaczej rozwinięty,mi się nie podoba, klasyka.Nie ciągnie mnie do Sienkiewicza.Wole już cykl Warcraft

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post