Warto wspomnieć, że GRRM dołożył się również do świetnej książki, jaką jest Przystań Wiatrów (chociaż mam wrażenie, że większość roboty wykonała jednak Lisa Tuttle). Zwłaszcza na polskim rynku istnieje tylko nędzna garstka fantastyki poświęconej lataniu, a Przystań Wiatrów to nie tylko narracja cudownie opisująca ludzką tęsknotę za lataniem (i jej spełnienie), ale również śledząca trudne i ciekawe życie stanowczej i odważnej głównej bohaterki - nie tylko za młodu!

A zbiór Żeglarze nocy (zawierający również Pieśń dla Lyanny) czytało mi się lepiej niż co najmniej połowę PLiO, nawet mimo tego, że ogółem rzecz biorąc fajne i osadzone w ciekawych światach opowiadania nie były pozbawione wad - a to rozczarowujący plot twist w drugiej połowie (Żeglarze nocy), a to wrażenie nagle urwanego fragmentu wyjętego z kontekstu (Skrzynka obejścia).

Warto wspomnieć, że GRRM dołożył się również do świetnej książki, jaką jest Przystań Wiatrów (chociaż mam wrażenie, że większość roboty wykonała jednak Lisa Tuttle). Zwłaszcza na polskim rynku istnieje tylko nędzna garstka fantastyki poświęconej lataniu, a Przystań Wiatrów to nie tylko narracja cudownie opisująca ludzką tęsknotę za lataniem (i jej spełnienie), ale również...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

A ja przyznam, że do dzisiaj, nawet po przeczytaniu tego artykułu, nie mam ochoty na przeczytanie innych książek Martina. Wolę tylko i wyłącznie „Pieśni Lodu i Ognia".

A ja przyznam, że do dzisiaj, nawet po przeczytaniu tego artykułu, nie mam ochoty na przeczytanie innych książek Martina. Wolę tylko i wyłącznie „Pieśni Lodu i Ognia".

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Polecam opowiadanie "Obrót skórą" ("Skin trade").

Polecam opowiadanie "Obrót skórą" ("Skin trade").

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Kurczę, może ktoś w końcu wznowi "Piaseczniki", bo jak przez mgłę pamiętam, że to najlepsze co Martin napisał. Jeszcze "Tuf" przede mną, czeka na czytniku.

Kurczę, może ktoś w końcu wznowi "Piaseczniki", bo jak przez mgłę pamiętam, że to najlepsze co Martin napisał. Jeszcze "Tuf" przede mną, czeka na czytniku.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Każdy kolejny news budzi przez ułamek sekundy nadzieję, że nastąpił przełom i Martin publikuje kolejną część PLiO. :(

Każdy kolejny news budzi przez ułamek sekundy nadzieję, że nastąpił przełom i Martin publikuje kolejną część PLiO. :(

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Z horrorów Martina czytałam tylko Rockowy Armagedon, który był co najwyżej średni i Ostatni rejs Fevre Dream, niezły ale chyba nie aż tak rewelacyjny bo w sumie niewiele z niego zapamiętałam. Dzikie karty z kolei to absolutna pomyłka - całkowicie niemoja para kaloszy. Gdyby nie PLiO, a w nim przed wszystkim Tyrion i Targaryenowie, to byłby dla mnie jednym z wielu niespecjalnie wyróżniających się pisarzy.

Z horrorów Martina czytałam tylko Rockowy Armagedon, który był co najwyżej średni i Ostatni rejs Fevre Dream, niezły ale chyba nie aż tak rewelacyjny bo w sumie niewiele z niego zapamiętałam. Dzikie karty z kolei to absolutna pomyłka - całkowicie niemoja para kaloszy. Gdyby nie PLiO, a w nim przed wszystkim Tyrion i Targaryenowie, to byłby dla mnie jednym z wielu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To ja lepiej znam te inne światy, bo Westeros tylko z pierwszego sezonu serialu. Piaseczniki to jest top, zaś Tuf wędrowiec podbił moje serce przejażdżką na t-reksie po statku kosmicznym (kurcze jak popapraną trzeba mieć wyobraźnię żeby coś takiego wymyślić). I chyba wolę tego Martina niż tego z Żelaznego tronu.

To ja lepiej znam te inne światy, bo Westeros tylko z pierwszego sezonu serialu. Piaseczniki to jest top, zaś Tuf wędrowiec podbił moje serce przejażdżką na t-reksie po statku kosmicznym (kurcze jak popapraną trzeba mieć wyobraźnię żeby coś takiego wymyślić). I chyba wolę tego Martina niż tego z Żelaznego tronu.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Polecam zbiór opowiadań Martina i potwierdzam, że "Piaseczniki" to perełka, mistrzostwo absolutne. "Żeglarze nocy" może mniej porywające w treści, za to z niesamowicie zaskakującym zakończeniem, które zostaje na długo w pamięci. Dla fanów Martina obowiązkowo! Pozdrawiam.

Polecam zbiór opowiadań Martina i potwierdzam, że "Piaseczniki" to perełka, mistrzostwo absolutne. "Żeglarze nocy" może mniej porywające w treści, za to z niesamowicie zaskakującym zakończeniem, które zostaje na długo w pamięci. Dla fanów Martina obowiązkowo! Pozdrawiam.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post