Na Lubimy Czytać staramy się jednak z takim podejściem walczyć, a komiksową sztukę popularyzować :)

http://lubimyczytac.pl/profil/110071/marcin-waincetel/teksty-redakcyjne/1/1...

Na Lubimy Czytać staramy się jednak z takim podejściem walczyć, a komiksową sztukę popularyzować :)

http://lubimyczytac.pl/profil/110071/marcin-waincetel/teksty-redakcyjne/1/1...

Arszu,

bardzo słuszna uwaga i dziękuję za uzupełnienie listy, bo faktycznie - filmów godnych odnotowania jest bez liku!

Swój tekst pomyślałem w ten sposób, aby był przeglądem przez dekady z uwzględnieniem najbardziej znaczących nagród. Jak sam zresztą zauważyłeś, pozycje komiksowe na dobre rozgościły się od końcówki lat 90. To bardzo ważny kawałek, któremu będę chciał w przyszłości poświęcić większy tekst. Jak zmieniło się kino, gdy scenariusze zaczęły zostać tworzone na kanwie opowieści graficznych.

Swoim komentarzem tylko utwierdziłeś mnie w przekonaniu, że warto jest szerzej omówić to zagadnienie. :) Wielkie dzięki - serio.

Arszu,

bardzo słuszna uwaga i dziękuję za uzupełnienie listy, bo faktycznie - filmów godnych odnotowania jest bez liku!

Swój tekst pomyślałem w ten sposób, aby był przeglądem przez dekady z uwzględnieniem najbardziej znaczących nagród. Jak sam zresztą zauważyłeś, pozycje komiksowe na dobre rozgościły się od końcówki lat 90. To bardzo ważny kawałek, któremu będę chciał w...

Marcin

Jeśli planujesz szerzej omówić zagadnienie zmiany kina, to może też warto będzie coś wspomnieć o scenariuszach na podstawie gier komputerowych? :) Tu też jest pole do popisu i całkiem spora lista filmów nagradzanych, chociaż nie Oscarami.

Aha i jeszcze taka zależność gra Pong zainspirowała kapitalny film Tron, z którego powstała gra Tron i znowu był film Tron: Dziedzictwo, który już do Oscara nominacje dostał :)

Marcin

Jeśli planujesz szerzej omówić zagadnienie zmiany kina, to może też warto będzie coś wspomnieć o scenariuszach na podstawie gier komputerowych? :) Tu też jest pole do popisu i całkiem spora lista filmów nagradzanych, chociaż nie Oscarami.

Aha i jeszcze taka zależność gra Pong zainspirowała kapitalny film Tron, z którego powstała gra Tron i znowu był film Tron:...

Laurence Oliwier był rozpatrywany (żeby już nie nadużywać tego przymierzania ;)) do roli służącego Fogga, który jest zwolniony na początku filmu. Oliwier odrzucił jednak tę propozycję, do której pierwotnie się... przymierzał. :)
Nie wiem, czy jest to nadużycie, natomiast chciałem zwrócić uwagę na ten mało znany fakt, aby podkreślić, że sztuka filmowa to też sztuka biznesowa - negocjacji, planowania, kompromisów! Podobnie zresztą jak Oscary. ;)

Serdecznie dziękuję za merytoryczny komentarz i zwrócenie uwagi! :)

Laurence Oliwier był rozpatrywany (żeby już nie nadużywać tego przymierzania ;)) do roli służącego Fogga, który jest zwolniony na początku filmu. Oliwier odrzucił jednak tę propozycję, do której pierwotnie się... przymierzał. :)
Nie wiem, czy jest to nadużycie, natomiast chciałem zwrócić uwagę na ten mało znany fakt, aby podkreślić, że sztuka filmowa to też sztuka biznesowa...

A zatem sensowne byłoby stwierdzenie, że przymierzał się do roli. O przymierzaniu się do filmu, dzieła, czy jakkolwiek inaczej bez wskazania skali tego się przymierzania, można by było pisać wtedy, kiedy skala ta byłaby oczywista lub podobna jak w poprzedniej wzmiance, ewentualnie całkowicie nieistotna z punktu widzenia czytelnika artykułu. Tymczasem tutaj mamy najpierw "Hamleta", gdzie Olivier miał znacznie większy udział niż normalnie można by się po osobie jego profesji spodziewać, nie tylko grał główną rolę, ale był w ogóle głównym filmu twórcą, a potem „W 80 dni dookoła świata”, gdzie miał ledwie propozycję epizodu. Przymierzanie czy nieprzymierzenie jest mniej istotne, nie spodobała mi się tu sugestia (niezamierzona, mam nadzieję!), jakoby poważnie pracował nad filmem, miał w nim lub miał mieć znaczący udział jako twórca, nie tylko odtwórca. "Hamlet" to był jego film, tak jest określany, "Hamlet" Oliviera. O „W 80 dni dookoła świata”, nawet gdyby tam zagrał, nikt by tak nie powiedział, nie byłby to "jego" film, dlatego przywoływanie tego przymierzania w takim kontekście i bez uściślenia, że przymiar był znacznie skromniejszy, na zupełnie innym poziomie, tak mi w tym tekście zazgrzytało.

A fakt jest tak mało znany, jak mało znane są stare filmy i dawni aktorzy. Przy każdym niemal wielkim i głośnym filmie jednymi z najbardziej znanych ciekawostek są te dotyczące odrzuconych propozycji zagrania jakichś ról przez wielkie gwiazdy, przy każdym wielkim filmowym nazwisku jednymi z największych ciekawostek, zaraz po życiu osobistym, są listy wielkich lub głośnych ról, z których zrezygnowali i za które uznanie zdobył kto inny. Nawet mi coś dzwoniło i coś zazgrzytało, choć filmem się nie pasjonuję, a o starym mam ledwie mgliste pojęcie. :)

Że film to biznes, to chyba nikogo nie trzeba przekonywać? Wystarczy popatrzeć, na jakie kompromisy muszą ciągle się zgadzać twórcy, żeby zadowolić producentów: wiecznie dostajemy dodatkowe wątki romantyczne, doklejone na siłę sceny rozbierane, przesadnie bzdurne sceny przemocy - widać to najlepiej na przykładach "ekranizacji" literatury popularnej :)
Wspomniany oscarowy "Władca pierścieni" dużo by zyskał, gdyby wyciąć z niego znaczącą część wątku Arweny, ale cóż, jakaś laska i jakiś romans być musiał. A jak w "Hobbicie" w ogóle nie było na czym bazować, żadnego najskromniejszego nawet materiału książkowego do rozdmuchania, to i tak dokleili całkiem znikąd. Bo liczba zakochanych lasek w kasowym filmie musi się zgadzać, bo widz męski musi mieć na czym oko zawiesić, a widownia żeńska musi mieć się czym wzruszać. A że sensu to nie ma? A po co sens? Najlepiej się sprzedają filmy z takim to a takim udziałem seksu i przemocy, więc tyle trzeba widzowi dostarczyć, tylko uznani twórcy we własnych dziełach, nie produkcyjniakach, mogą sobie na odstępstwa pozwalać. :(

A zatem sensowne byłoby stwierdzenie, że przymierzał się do roli. O przymierzaniu się do filmu, dzieła, czy jakkolwiek inaczej bez wskazania skali tego się przymierzania, można by było pisać wtedy, kiedy skala ta byłaby oczywista lub podobna jak w poprzedniej wzmiance, ewentualnie całkowicie nieistotna z punktu widzenia czytelnika artykułu. Tymczasem tutaj mamy najpierw...

Bonda według Ciebie pisze na poziomie, by korespondować "z tekstem"-oscarowym?

Bonda według Ciebie pisze na poziomie, by korespondować "z tekstem"-oscarowym?

@5000lib
No wiesz, najgenialniejszą książkę potrafią filmowcy zepsuć, więc jeśli podejdą po swojemu, odpowiednio wiele zmieniając, to może na bazie gniota przypadkowo zdołają stworzyć arcydzieło?
:)

@5000lib
No wiesz, najgenialniejszą książkę potrafią filmowcy zepsuć, więc jeśli podejdą po swojemu, odpowiednio wiele zmieniając, to może na bazie gniota przypadkowo zdołają stworzyć arcydzieło?
:)

Cześć Moniko, dziękuję za odpowiedź, pytam na poważnie, nie znam prozy Autorki, wiem, że dużo pisze, podobnież Mróz, co do beletrystyki to polecam Zamęt Severskiego ze względu na to, co dzieje się pod powierzchnią akcji, pisałam więcej tutaj: https://5000lib.wordpress.com/2018/11/19/15-30-pijac-kawe-gdzies-indziej-czyli-zamet-iskierki/ (wklejam, nie chcąc się powtarzać) ale czy jest to literatura oscarowa? Na pewno na dobrze poprowadzony serial.

Cześć Moniko, dziękuję za odpowiedź, pytam na poważnie, nie znam prozy Autorki, wiem, że dużo pisze, podobnież Mróz, co do beletrystyki to polecam Zamęt Severskiego ze względu na to, co dzieje się pod powierzchnią akcji, pisałam więcej tutaj: https://5000lib.wordpress.com/2018/11/19/15-30-pijac-kawe-gdzies-indziej-czyli-zamet-iskierki/ (wklejam, nie chcąc się powtarzać) ale...

Jeśli chodzi o Bondę, to mogę polecić jedną własną opinię, nie do tej co prawda książki, o której wspomniał filozof, ale sądząc po opiniach innych czytelników nie widać znaczącej różnicy poziomu pomiędzy różnymi jej dziełami, nie trafiłam przypadkowo na jakiś wypadek przy pracy, najgorszą w dorobku, ale na typowy przykład możliwości autorki, a zatem zdecydowanie nie jest to nie tylko poziom oscarowy, ale w ogóle jakikolwiek literacki czy gatunkowy, to po prostu mocno przereklamowane badziewie.

Jeśli chodzi o Bondę, to mogę polecić jedną własną opinię, nie do tej co prawda książki, o której wspomniał filozof, ale sądząc po opiniach innych czytelników nie widać znaczącej różnicy poziomu pomiędzy różnymi jej dziełami, nie trafiłam przypadkowo na jakiś wypadek przy pracy, najgorszą w dorobku, ale na typowy przykład możliwości autorki, a zatem zdecydowanie nie jest to...

Ja marzę,o dobrej rozrywce.O tyle.Jestem smakoszem prostek rozrywki.

Ja marzę,o dobrej rozrywce.O tyle.Jestem smakoszem prostek rozrywki.