"Już jesteś martwa" jest według mnie świetna! Akurat kilka dni temu skończyłam ją czytać :)

"Już jesteś martwa" jest według mnie świetna! Akurat kilka dni temu skończyłam ją czytać :)

No i jak Ci się podoba? Bo według mnie mocno przegadane.

No i jak Ci się podoba? Bo według mnie mocno przegadane.

Mniej więcej połowa książki za mną i jak na razie jestem zadowolony. Może wynika to z faktu, że prozą LGBT nie mam do czynienia zbyt często, a w porównaniu z czytaną kiedyś przeze mnie Szaloną geometrią miłości[bookLink]29359|Szaloną geometrią miłości[/bookLink], Za ścianą[bookLink]243770|Za ścianą[/bookLink] prezentuje się bardzo dobrze.

Mniej więcej połowa książki za mną i jak na razie jestem zadowolony. Może wynika to z faktu, że prozą LGBT nie mam do czynienia zbyt często, a w porównaniu z czytaną kiedyś przeze mnie Szaloną geometrią miłości[bookLink]29359|Szaloną geometrią miłości[/bookLink], Za ścianą[bookLink]243770|Za ścianą[/bookLink] prezentuje się bardzo dobrze.

To chyba jednak nie kwestia tematyki a narracji:)

To chyba jednak nie kwestia tematyki a narracji:)

Hm..., to co wg Ciebie jest przegadane? Chodzi Ci o to, że początkowo akcja rozwija się dość leniwie? Czy o dość szczegółowe opisy intymnych zbliżeń? Czy może o zbyt rozbudowany opis stanów emocjonalnych bohaterek? Bo jak dla mnie jest to taka klasyczna powieść, gdzie sporo miejsca poświęca się na zbudowanie odpowiedniej atmosfery, ze staranną narracją, itd. Od czasu do czasu lubię sięgnąć po tego typu dzieła, bo stanowią one dobrą przeciwwagę dla utworów bardziej eksperymentalnych, w których autorzy bawią się zarówno z formą jak i z czytelnikiem :)

Hm..., to co wg Ciebie jest przegadane? Chodzi Ci o to, że początkowo akcja rozwija się dość leniwie? Czy o dość szczegółowe opisy intymnych zbliżeń? Czy może o zbyt rozbudowany opis stanów emocjonalnych bohaterek? Bo jak dla mnie jest to taka klasyczna powieść, gdzie sporo miejsca poświęca się na zbudowanie odpowiedniej atmosfery, ze staranną narracją, itd. Od czasu do...

No tak, chyba przeszkadza mi to, że fabuła nie porywa bogactwem zwrotów akcji, nie jest szczególnie skomplikowana, a jednak autorka poświęca na to wiele setek stron. Oczywiście to żaden argument - w wielu obszernych powieściach Henry Jamesa akcja posuwa się wolno, ale wnikliwa analiza stanów emocjonalnych oraz motywacji postaci, napisana dodatkowo pięknym, choć niełatwym językiem, wynagradza tę opieszałość akcji. U Sary Waters może są długie opisy emocji bohaterów, ale, według mnie, niezbyt bogate w treść.
No i zachęcam do sięgania po prawdziwą klasykę: powieści Lwa Tołstoja, Tomasza Manna, Henry Jamesa czy naszą wspaniałą "Lalkę" (choć ona akurat jest dość eksperymentalna w formie) :)

No tak, chyba przeszkadza mi to, że fabuła nie porywa bogactwem zwrotów akcji, nie jest szczególnie skomplikowana, a jednak autorka poświęca na to wiele setek stron. Oczywiście to żaden argument - w wielu obszernych powieściach Henry Jamesa akcja posuwa się wolno, ale wnikliwa analiza stanów emocjonalnych oraz motywacji postaci, napisana dodatkowo pięknym, choć niełatwym...

Do książki kalibru "Czarodziejskiej góry" raczej bym "Za ścianą" nie porównywał - u Manna narracja w ogromnej mierze koncentruje się na dygresjach i przemyśleniach natury metafizycznej, filozoficznej, a w powieści Waters tego typu aspiracji się nie doszukałem ;) Jeśli więc stawiasz Brytyjce zarzut, że jej proza udaje "prawdziwą klasykę" to chyba masz trochę racji.

Do książki kalibru "Czarodziejskiej góry" raczej bym "Za ścianą" nie porównywał - u Manna narracja w ogromnej mierze koncentruje się na dygresjach i przemyśleniach natury metafizycznej, filozoficznej, a w powieści Waters tego typu aspiracji się nie doszukałem ;) Jeśli więc stawiasz Brytyjce zarzut, że jej proza udaje "prawdziwą klasykę" to chyba masz trochę...

"Missoula" to bardzo dobra książka :)

"Missoula" to bardzo dobra książka :)