Sprawdzę to "Breathe" z ciekawości. To fajna koncepcja, ale nie jako alternatywa dla "normalnej" książki. Między innymi dlatego, że tak naprawdę po którejś z kolei takiej powieści ambientowej można się znudzić tym, że wszystko dzieje się tam, gdzie aktualnie przebywamy. No chyba, że ktoś dużo podróżuje.

Sprawdzę to "Breathe" z ciekawości. To fajna koncepcja, ale nie jako alternatywa dla "normalnej" książki. Między innymi dlatego, że tak naprawdę po którejś z kolei takiej powieści ambientowej można się znudzić tym, że wszystko dzieje się tam, gdzie aktualnie przebywamy. No chyba, że ktoś dużo podróżuje.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Świetny pomysł ! Jestem ciekawa kiedy pojawi się książka w języku polskim ?

Świetny pomysł ! Jestem ciekawa kiedy pojawi się książka w języku polskim ?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Lubię czytać za pomocą tradycyjnej literatury zawartej w książce.
Posiadam książki w pdf, ale one czekają na swoją kolej,abym do nich zaglądnęła.
Czy ten pomysł się sprawdzi do końca nie mam 100% przekonania, gdyż tekst zamieszczony w książce to jest to i pozostaje pamiątka na półkach u wielu z nas. Jestem dumna z mojej książkowej biblioteczki,w której każda książka ma swoją tajemnicę.

Lubię czytać za pomocą tradycyjnej literatury zawartej w książce.
Posiadam książki w pdf, ale one czekają na swoją kolej,abym do nich zaglądnęła.
Czy ten pomysł się sprawdzi do końca nie mam 100% przekonania, gdyż tekst zamieszczony w książce to jest to i pozostaje pamiątka na półkach u wielu z nas. Jestem dumna z mojej książkowej biblioteczki,w której każda książka ma...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Chciałbym zauważyć, że nowinka o której dyskutujemy, to zapewne tylko kroczek w drodze do coraz bardziej wyrafinowanych form mediów, ehem, interaktywnych. Oceniać trzeba moim zdaniem z tej perspektywy.

Sądzę też, że nasza dyskusja, ponieważ wszyscy piszą dokładnie na temat (sic), powinna jednak znaleźć szerszy kontekst, którym jest coraz większa rela techniki (technosfery) w kulturze. Sarkanie, niechby i w 110 procentach słuszne, ani nie opisuje - lub czyni to w bardzo ograniczonym stopniu, ani nie proponuje remediów. Żeby więc spełnić swój własny postulat, zachęcam do lektury "Technopolu" N. Postmana, a od siebie chciałbym podkreślić rolę milczenia i ciszy. Technika sprzyja życiu "na zewnątrz" siebie. Medytacja, bliżej nieokreślona, jako środek na uspokojenie, to za mało. Ograniczona jest, a tam - leży i kwiczy analiza wewnętrznych stanów psychiki/duszy, ksztaltowanie siebie zapomina o kształceniu charakteru i sublimacji/wychowywaniu uczuć na rzecz rozdymania (fałszywego) ego. I tak dalej. Oczywiście, to nie cały obraz,ale podsumowując, jeżeli komputer i internet nie mają zdominować, uzależnić, ogłupić, musi on mieć JAKIŚ charakter... I tu mamy zadanie dla kultury. Człowiek odczytany, i jakoś uformowany może się w miarę bezpiecznie korzystać z tego, co oferuje technika. Piszę to na smartfonie, nie bojąc się, że zaraz porzucę swoją stale rosnącą bibliotekę i wyrzeknę sie zapachu i dotyku papierowej książki.
PS Drodzy konserwatyści: a co z tabliczkai, pergaminem, deseczkami, skorupami glinianymi itd.?

Chciałbym zauważyć, że nowinka o której dyskutujemy, to zapewne tylko kroczek w drodze do coraz bardziej wyrafinowanych form mediów, ehem, interaktywnych. Oceniać trzeba moim zdaniem z tej perspektywy.

Sądzę też, że nasza dyskusja, ponieważ wszyscy piszą dokładnie na temat (sic), powinna jednak znaleźć szerszy kontekst, którym jest coraz większa rela techniki (technosfery)...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo chciałbym powiedzieć, że to super pomysł i nie mogę się doczekać kolejnej historyjki, jednak... nie.
Wykorzystanie kamery - niby spoko pomysł, ale już gra pokemon go udowodniła, że to się nie sprawdza, a tutaj dodatkowym gwoździem do trumny jest to, że aplikacja robi jedno zdjęcie, które wykorzystuje w kółko. Nadajnik gps? To akurat dość zbawna rzecz - w angielskim tekście polskie nazwy się kłócą, ale gdyby to była komedia, a nie słaby horror - no, może coś by się wycisnęło.
Generalnie miło zobaczyć coś takiego - jak ludzie bawią się w dodawanie bajerów do prostej historyjki, jednak nie nazywajmy tego rewolucją, bez przesady.

Bardzo chciałbym powiedzieć, że to super pomysł i nie mogę się doczekać kolejnej historyjki, jednak... nie.
Wykorzystanie kamery - niby spoko pomysł, ale już gra pokemon go udowodniła, że to się nie sprawdza, a tutaj dodatkowym gwoździem do trumny jest to, że aplikacja robi jedno zdjęcie, które wykorzystuje w kółko. Nadajnik gps? To akurat dość zbawna rzecz - w angielskim...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Brzmi co najmniej interesująco. Jeżeli wejdzie na rynek to na pewno dla sprawdzenia użyję-najlepiej czytając kryminał.

Brzmi co najmniej interesująco. Jeżeli wejdzie na rynek to na pewno dla sprawdzenia użyję-najlepiej czytając kryminał.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zabawka na krótko i chyba bez większego potencjału na przyszłość. No bo jak by to miało działać? Jak autor ma napisać taką książkę, gdzie, ile i w jaki sposób wstawić do książki te miejsca, w które później automat wpasuje coś z naszego otoczenia, co da nam złudzenie, że akcja dzieje się tuż obok? Pomyślcie, żeby było możliwe wstawienie jakiejkolwiek nazwy miasta, to w treści nie może być tego miasta opisów - bo nie będą się zgadzać! A jak czytelnik nie będzie w mieście? Wstawić nazwę wioski i opowiadać o wieżowcach, blokowiskach i skrzyżowaniach z sygnalizacją świetlną? Spotkać na ulicy Pcimia Dolnego duchy z pobliskiego indiańskiego cmentarza, a w Buenos Aires upiory Wielkiej Wojny? Czy może miejsce na nazwę straszydła też zostawić pustą, do wypełnienia czymś najbardziej pasującym do lokalnego folkloru? Tylko jaki algorytm i gdzie wyszuka tego potwora, który ma niby pasować do miejsca pobytu czytelnika? A jeśli już go wyszuka, to czy potwór to sama tylko nazwa? Przecież inaczej straszy wampir, a inaczej południca, o różnych też porach doby się pokazują - wszystko ma dopasować automat? Chciałabym zobaczyć algorytm, który tyle zdoła w książce pozmieniać i dopasować!
A jeśli nie zdoła, to jakie mamy możliwości? Świat tak ubogi i nieopisany, że powstawianie dowolnych nazw będzie pasowało? Element straszący tak uniwersalny i schematyczny, że jednakowo będzie pasował do każdego miejsca na świecie? Bohaterowie tak pozbawieni jakiejkolwiek tożsamości kulturowej, że po dodaniu lokalnych imion czytelnik z żadnego zakątka globu nie rozpozna ich jako obcych? To się nie może udać!
Dobrze, ograniczmy zasięg odbioru takiej "książki" do jednej kultury, jednego kraju. Nadal pozostaje znacząca różnica miasto/wieś - nie ma miejsca na opisy godzin szczytu. Różnice lato/zima - nic nie można napisać o ubiorze. I wszystkie inne drobiazgi, które składają się na opis otoczenia i warunków, ale które zapisane ograniczają miejsce i czas do pewnego tylko dozwolonego zakresu, który nie będzie obejmował wszystkich rodzajów miejsc, w jakich mogą znaleźć się czytelnicy - jednym książka będzie pasować do otoczenia, innym pasować nie będzie, będą w niej niekonsekwencje burzące jakiekolwiek pozory rzeczywistości. Czyli tak napisana książka zadziała tylko w typowym mieście - czytelniku, pozwól swojemu tabletowi wypełnić puste miejsca na nazwę miasta i nazwy ulic - lub tylko w typowym małym miasteczku czy wiosce. Ale wielkomiejska scena wyboru najlepszej restauracji nie zadziała w wiosce, w której jest jeden pub albo i tego nie, a niedostępność na romantyczny wieczór innej knajpki niż ta jedyna w okolicy, w której pracuje była, nie może być problemem w mieście. Każdy taki szczegół otoczenia i fabuły ogranicza obszar komfortowego czytania do miejsc odpowiednio do książki pasujących. A zatem, żeby książka była jak najbardziej uniwersalna i czytalna w jak najbardziej różnorodnych miejscach, musi tych szczegółów mieć jak najmniej, musi być bezopisowa, niezakotwiczona w rzeczywistości, nijaka. Lub dziać się niemal w całości w miejscach, które są uniwersalne i wszędzie niemal identyczne. W mieszkaniu, w sklepie, w kościele. Ale już nie na przystanku autobusowym, bo w mieście czeka się kilka minut, jeździ wiele linii i czeka jakiś anonimowy tłumek, a na wsiach autobusy jeżdżą co godzinę lub kilka i na przystankach pustka lub sami znajomi - wykorzystanie takich miejsc musi być albo suche i bezopisowe, albo muszą zostać przewidziane dwa lub więcej warianty, z których czytelnikowi ukazany zostanie ten pasujący do jego okolicy, no i tak czy owak lokalna specyfika nie może mieć wpływu na fabułę, bo trzeba by dalej ciągnąć dwie różne fabuły, dwie całkiem odmienne opowieści dla czytelników, którym tak lub inaczej los się w danym miejscu potoczył.
Czyli albo wiele, mnóstwo wersji opowieści uwzględniających wszelkie możliwe warunki lokalne, albo jedna opowieść, ale niezależna od różnic w otoczeniu, sucha, pozbawiona opisów, udekorowana tylko całkowicie nieistotnymi nazwami własnymi z okolicy czytelnika. Pierwsze bardzo pracochłonne i niestety zawodne (kto przewidzi wszystko?), drugie po pierwszym zachwycie świeżością pomysłu puste, bezbarwne, nudne.
To się nie może lub nie powinno przyjąć. Wątpię w wielki wybór dopracowanych, rozbudowanych, rozgałęziających się opowieści uwzględniających wszystkie możliwości warunków lokalnych w otoczeniu czytelnika. A zatem to, co może nam być oferowane w większych ilościach, to albo lepsze lub gorsze fabuły, które dadzą się czytać, ale w których wypełnienia nazwami z tylko niektórych okolic pasują, a inne wzbudzą uśmiech politowania ("z mojego biura na dwudziestym ósmym piętrze spoglądam na zatłoczone ulice Wólki Mniejszej"), albo opowieści tak pozbawione umocowania w otoczeniu, że żadne nazwy nie będą miały wpływu na fabułę ("siedzę w fotelu, za oknem miasto/wieś/las w słońcu/deszczu/mgle, dzwoni telefon, odbieram, słyszę [tu sensowny element mający związek z fabułą], odkładam słuchawkę, a za oknem wciąż miasto w słońcu/las we mgle [ale nijak to nie wpływa na moje przemyślenia i reakcję na dźwięki z telefonu]"). Czyli, prócz ewentualnie kilku interesujących, jakoś dopracowanych ciekawostek w pierwszych odsłonach tej nowej formy przekazu, w dalszej perspektywie spodziewam się miałkich schematów i żałosnych niedoróbek. Oby się nie upowszechniło!
Na szczęście wydaje się to nadawać wyłącznie do niewymagających schematycznych gatunków, do jakichś horrorów, kameralnych thrillerów (psychopata w okolicy, ale nie globalny spisek, bo ten za mocno musiałby być umocowany w świecie), romansideł, może mniej ambitnych obyczajówek. Na pewno taka nowoczesna rewolucja nie grozi starej dobrej fantastyce, co bardzo sobie chwalę :)

Zabawka na krótko i chyba bez większego potencjału na przyszłość. No bo jak by to miało działać? Jak autor ma napisać taką książkę, gdzie, ile i w jaki sposób wstawić do książki te miejsca, w które później automat wpasuje coś z naszego otoczenia, co da nam złudzenie, że akcja dzieje się tuż obok? Pomyślcie, żeby było możliwe wstawienie jakiejkolwiek nazwy miasta, to w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mnie bardziej pociągałaby taka opcja, żeby czytnik przybliżał mi miejsce akcji powieści zamiast zbliżać je do mnie. Bo czytelnik woli chyba, czytając, raczej dokądś się przenieść, niż żeby mu powieść przychodziła z butami do pokoju... Owszem, może to ma jakiś 'zastraszający' potencjał, więc zyska jakiś urok przy literaturze sensacyjnej, czy horrorach, bo te, chcąc wystraszyć, lubią podpełznąć i znienacka zrobić "hu!" czytającemu. Ale w innym przypadku to ja wolę znaleźć się TAM, a nie, żeby powieść mi przyszła TU.
Czyli niechby czytnik/tablet automatycznie podkładał zdjęcia ulic, na których dzieje się akcja - z google'a, czy może obrazki z instagramu, idąc po najmniejszej linii oporu. Tak mógłbym się bawić, bo teraz taką ilustrację wyszukuję sobie sam na komputerze lub tablecie, czytając tradycyjną książkę...

Mnie bardziej pociągałaby taka opcja, żeby czytnik przybliżał mi miejsce akcji powieści zamiast zbliżać je do mnie. Bo czytelnik woli chyba, czytając, raczej dokądś się przenieść, niż żeby mu powieść przychodziła z butami do pokoju... Owszem, może to ma jakiś 'zastraszający' potencjał, więc zyska jakiś urok przy literaturze sensacyjnej, czy horrorach, bo te, chcąc...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Osobiście nie przywiązywałabym zbyt dużej wagi do tego gadżetu, roztaczając wizje przyszłości, w której literatura ambientowa miałaby jakiś większy wpływ na profil czytelnika jutra, albo wręcz całej ludzkości.
To wygląda na zwykłą zabawkę, którą ludzie trochę się pobawią i szybko porzucą, bo nie ukrywajmy - po opadnięciu pierwszego wrażenia taka rozrywka zacznie być po prostu dość nudna. A przynajmniej w aktualnej formie, o której mowa.
Największy sukces, jaki temu wróżę, to dogonienie w popularności Pokemon Go przy dobrych wiatrach.

Osobiście nie przywiązywałabym zbyt dużej wagi do tego gadżetu, roztaczając wizje przyszłości, w której literatura ambientowa miałaby jakiś większy wpływ na profil czytelnika jutra, albo wręcz całej ludzkości.
To wygląda na zwykłą zabawkę, którą ludzie trochę się pobawią i szybko porzucą, bo nie ukrywajmy - po opadnięciu pierwszego wrażenia taka rozrywka zacznie być po...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wow, to może być nowy poziom odczuwania akcji w książce. Chętnie bym wypróbowała. Raz na jakiś czas, można poddać się takiej rozrywce. Obecnie czytam książki papierowe oraz ebooki w stosunku pół na pół, więc elektroniczne książki są dla mnie codziennością :)

Wow, to może być nowy poziom odczuwania akcji w książce. Chętnie bym wypróbowała. Raz na jakiś czas, można poddać się takiej rozrywce. Obecnie czytam książki papierowe oraz ebooki w stosunku pół na pół, więc elektroniczne książki są dla mnie codziennością :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post