Ja właśnie jestem na świeżo po kolejnej (raptem trzeciej lekturze "Solaris")... za każdym razem inny aspekt tej powieści wybija mi się na pierwszy plan. Jednak wrażenie to samo... Kelvin ląduje na stacji, nikt go nie wita, cisza, nieład, coś wisi w powietrzu... Lem wystrzeliwuje nas na orbitę refleksji uniwersalnych i zasadniczych. Opisy wyczynów oceanu są tak realistyczne i poetyckie zarazem, kolory i formy, które nie istnieją na Ziemi... jak dobre są dialogi można się przekonać słuchając wersji audio... Oczywiście nie można zaprzeczać, że nie czuje się patyny czasu, wiele opisów jest już archaicznych, ale pomyślmy jak przez te lata rozwinęła się technika, elektronika, świat wirtualny... Od lat 60-tych XX wieku dzielą nas lata świetlne. Ale pytania dręczą nas wciąż te same. Z tym, że teraz Obcy to nie kosmita, istota z innej planety, ale istota z sąsiedniego mieszkania, ktoś w tęczowej koszulce albo idący co niedziela do kościoła. Wyścig zbrojeń z "Pokoju na ziemi" przy tym wysiada. Zresztą Lem nigdy nie był optymistą jeśli chodzi o naturę ludzką.

Ja właśnie jestem na świeżo po kolejnej (raptem trzeciej lekturze "Solaris")... za każdym razem inny aspekt tej powieści wybija mi się na pierwszy plan. Jednak wrażenie to samo... Kelvin ląduje na stacji, nikt go nie wita, cisza, nieład, coś wisi w powietrzu... Lem wystrzeliwuje nas na orbitę refleksji uniwersalnych i zasadniczych. Opisy wyczynów oceanu są tak realistyczne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Uwielbiam twórczość Lema świetnie się czyta nawet po latach zachwytu współczesnymi gniotami ale człowiek jak to człowiek musi dorosnąć zanim powróci do klasyki

Uwielbiam twórczość Lema świetnie się czyta nawet po latach zachwytu współczesnymi gniotami ale człowiek jak to człowiek musi dorosnąć zanim powróci do klasyki

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Solaris Tarkowskiego, obejrzany wieeeeele lat temu. Tylko wspomnienie, że rzucił na kolana. Solaris Lema, przeczytany zaraz potem, i mocne wrażenie niedosytu, że film lepszy. Wspomnienia, wrażenia... Lem dobrze się starzeje, anyway.

Solaris Tarkowskiego, obejrzany wieeeeele lat temu. Tylko wspomnienie, że rzucił na kolana. Solaris Lema, przeczytany zaraz potem, i mocne wrażenie niedosytu, że film lepszy. Wspomnienia, wrażenia... Lem dobrze się starzeje, anyway.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Wrzucę tu tylko początek "Niezwyciężonego" (który opowiada o czymś podobnym, co "Solaris", ale to nieistotne):

[...] świa­teł­ka za­czę­ły mru­gać do sie­bie z pul­pi­tów ob­la­nych różem da­le­kie­go słoń­ca, które stało w środ­ko­wym ekra­nie. Taśmy fer­ro­ma­gne­tycz­ne ru­szy­ły, pro­gra­my wpeł­za­ły po­wo­li do wnę­trza coraz to no­wych apa­ra­tur, prze­łącz­ni­ki krze­sa­ły iskry i prąd wpły­wał w prze­wo­dy z bu­cze­niem, któ­re­go nikt nie sły­szał. Mo­to­ry elek­trycz­ne, prze­zwy­cię­ża­jąc opór od dawna za­sty­głych sma­rów, ru­sza­ły i z basów wcho­dzi­ły na wy­so­ki jęk. Ma­to­we szta­by kadmu wy­su­wa­ły się z po­moc­ni­czych re­ak­to­rów, pompy ma­gne­tycz­ne tło­czy­ły płyn­ny sód w wę­żow­ni­ce chło­dze­nia, bla­cha­mi ru­fo­wych po­kła­dów po­szło drże­nie, a za­ra­zem słaby chro­bot we wnę­trzu ścian, jak gdyby gra­so­wa­ły tam całe stada zwie­rzą­tek i stu­ka­ły pa­zur­ka­mi o metal, zdra­dził, że ru­cho­me spraw­dzia­ny sa­mo­na­praw­cze ru­szy­ły już w wie­lo­ki­lo­me­tro­wą wę­drów­kę, aby kon­tro­lo­wać każde spo­je­nie dźwi­ga­rów, szczel­ność ka­dłu­ba, ca­łość me­ta­lo­wych złącz. Cały sta­tek wy­peł­niał się szme­ra­mi, ru­chem, bu­dząc się, i tylko jego za­ło­ga jesz­cze spała.

Jakie to stare i niemodne, co nie?

Wrzucę tu tylko początek "Niezwyciężonego" (który opowiada o czymś podobnym, co "Solaris", ale to nieistotne):

[...] świa­teł­ka za­czę­ły mru­gać do sie­bie z pul­pi­tów ob­la­nych różem da­le­kie­go słoń­ca, które stało w środ­ko­wym ekra­nie. Taśmy fer­ro­ma­gne­tycz­ne ru­szy­ły, pro­gra­my wpeł­za­ły po­wo­li do wnę­trza coraz to no­wych apa­ra­tur, prze­łącz­ni­ki...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Świetna książka. Lem stworzył obraz obcego zupełnie niepodobnego do człowieka, czego wielu autorów SF nie potrafi, przypisując obcym zbyt wiele ludzkich cech. Co więcej, wszystko wskazuje na to, że ten obcy wcale nie próbuje z ludźmi nawiązać kontaktu, bo to tak jakby słoń próbował nawiązać kontakt z mrówką, która siedzi mu na grzbiecie. Ciekawe są próby studiowania przez bohaterów psychiki obcego. Czy jest on na tak wysokim poziomie rozwoju, że kontakt z człowiekiem byłby dla niego zbyt trywialny? Czy może ma psychikę małego dziecka, dla którego kontakt z bohaterami i tworzenie różnych form tzw. symetriad jest formą zabawy?

Świetna książka. Lem stworzył obraz obcego zupełnie niepodobnego do człowieka, czego wielu autorów SF nie potrafi, przypisując obcym zbyt wiele ludzkich cech. Co więcej, wszystko wskazuje na to, że ten obcy wcale nie próbuje z ludźmi nawiązać kontaktu, bo to tak jakby słoń próbował nawiązać kontakt z mrówką, która siedzi mu na grzbiecie. Ciekawe są próby studiowania przez...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dziękuję za świetny tekst. Technologia się zmienia, ale człowiek się nie zmienia. W powieściach S-F nie szukam nowinek technologicznych, ale człowieka, który musi się zmierzyć z nieznanym i z sobą samym, a także mechanizmy społeczne. To właśnie znajduje się w powieściach Lema. O pewnych sprawach łatwiej i prościej jest pisać właśnie w konwencji S-F. Może przykładem będzie "Eden", gdzie Lem wspaniale pokazał komunizm i do czego prowadzi.

Dziękuję za świetny tekst. Technologia się zmienia, ale człowiek się nie zmienia. W powieściach S-F nie szukam nowinek technologicznych, ale człowieka, który musi się zmierzyć z nieznanym i z sobą samym, a także mechanizmy społeczne. To właśnie znajduje się w powieściach Lema. O pewnych sprawach łatwiej i prościej jest pisać właśnie w konwencji S-F. Może przykładem będzie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Spróbuję to odnieść do innych gatunków. Starzenie się jest wpisane w gatunek SF, tak samo jest z grami komputerowymi gdzie już niewielki odcinek czasu, powoduje potworne skoki, a mimo to klasyki są niedoścignione pomimo solidnej argumentacji na nie, że przecież gorsza grafika - pikselioza, śmieszne sterowanie, czasem potworny dźwięk bywa, że nieaktualne już motywy czy nawet brak logiki, a jednak, jednak... wraca się do nich z nostalgią, mało tego są nowi odbiorcy starych czy też nieco odświeżonych wersji.

W dobie tak rozwiniętego świata Sony np. po 25 latach premiery wypuści Playstation Classic z 20-stoma najbardziej kultowymi grami z tamtej epoki, nawet sama konsola będzie tak samo wyglądać, mieć kable do padów hehe :) będzie ciut mniejsza z HDMI. Unowocześnione cacko jak książka z nową okładką czy tłumaczeniem. Po kiego grzyba to komu? ktoś powie.

Wracanie do kiedyś z nowymi detalami ulepszona grafiką jak w przypadku serii Crash Bandicoot czy nowymi rysunkami w książkach (chociażby ostatnio Mały Książę) gdzie przecież lokacje, przekaz, idea pozostaje ta sama, pozwala odkryć na nowo urok tych produkcji.

"Kiedyś to przecież dziś tylko że dawniej" (jakoś tak napisał kiedyś chyba poeta, nie mogę tego znaleźć)

Wystarczy spojrzeć na Another World, ponadczasowe dzieło jednego człowieka, to zawsze będzie niesamowita przygoda. Takich produkcji elektronicznych kinowych czy książkowych jest sporo, pomimo trącenia myszką braku trafności wizji czy nawet śmieszności pewne dzieła, a nawet "wyrzygi"paradoksalnie zawsze będą miały klasę.

Teraz zapewne wykażę się ignorancją (jak już nie raz:), Lema nic nie czytałem, widziałem ten film. Pytałem ostatnio kolegę, co z Lema by mi polecił i czy warto?, tylko się uśmiechną. Nie wiem, czy jego książki się starzeją, są rzeczywiście tak dobre, jak sądzą niektórzy, czy jest skomplikowany jak enigma, czy prosty. Solaris wezmę na pierwszy ogień, może się nie zrażę.

Spróbuję to odnieść do innych gatunków. Starzenie się jest wpisane w gatunek SF, tak samo jest z grami komputerowymi gdzie już niewielki odcinek czasu, powoduje potworne skoki, a mimo to klasyki są niedoścignione pomimo solidnej argumentacji na nie, że przecież gorsza grafika - pikselioza, śmieszne sterowanie, czasem potworny dźwięk bywa, że nieaktualne już motywy czy nawet...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To jest doskonała opowieść. Trochę drażni mnie wątek "romantyczny", ale jakoś daje się on ładnie wpisać w problem obcości opisy przez "Solaris".

Wszyscy jesteśmy sobie obcy i nie szukamy drugiego człowieka, ale własnego odbicia. Sama prawda...

To jest doskonała opowieść. Trochę drażni mnie wątek "romantyczny", ale jakoś daje się on ładnie wpisać w problem obcości opisy przez "Solaris".

Wszyscy jesteśmy sobie obcy i nie szukamy drugiego człowieka, ale własnego odbicia. Sama prawda...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post