Ciekawy artykuł, choć ja rzadko sięgam po książki gdzie są trudne słowa.

Ciekawy artykuł, choć ja rzadko sięgam po książki gdzie są trudne słowa.

Gdzie te trudne słowa??? Wszystkie książki pani Marty przeczytałam i nie zauważyłam żadnego trudnego/niezrozumiałego słowa. Natomiast chylę czoła przed znakomitym wykorzystaniem naszego języka przez autorkę, a w szczególności w kwestiach Licha ("Chciałom pomóc!" i inne) :)

Gdzie te trudne słowa??? Wszystkie książki pani Marty przeczytałam i nie zauważyłam żadnego trudnego/niezrozumiałego słowa. Natomiast chylę czoła przed znakomitym wykorzystaniem naszego języka przez autorkę, a w szczególności w kwestiach Licha ("Chciałom pomóc!" i inne) :)

Które słowa są trudne? Odnoszę wrażenie, że ich lista nieustannie się wydłuża. Niedawno usłyszałem:
- "Ja jestem taki oportunista, wiecznie komuś stawiam opór".
- "To jest zupełnie oczywiste - bynajmniej dla mnie".
- "Zajęło mi to jakieś półtorej roku".

Więc, które słowa nie są trudne albo nie staną się trudne z rok?

Które słowa są trudne? Odnoszę wrażenie, że ich lista nieustannie się wydłuża. Niedawno usłyszałem:
- "Ja jestem taki oportunista, wiecznie komuś stawiam opór".
- "To jest zupełnie oczywiste - bynajmniej dla mnie".
- "Zajęło mi to jakieś półtorej roku".

Więc, które słowa nie są trudne albo nie staną się trudne z rok?

Och, jak pięknie!
Jestem za, a nawet zupełnie nie przeciw ;-)

Och, jak pięknie!
Jestem za, a nawet zupełnie nie przeciw ;-)

Dziękuję za ten tekst!

Dziękuję za ten tekst!

Trudnych słów trzeba używać! Żeby nam nie wymarły, żeby język nie zdegenerował się do samych tylko słów prostych, banalnych i banalne rzeczy opisujących. Bo te trudne słowa nie po to powstały, żeby były trudne i żeby nimi szpanować przed ludźmi trudnych słów nieznającymi, ale powstawały dlatego, że były potrzebne do opisania tego, co wymyka się opisowi słów prostych, tych najczęściej używanych. Więcej nawet, wiele z tych słów dzisiaj trudnych dawniej wcale trudnymi nie było, były to słowa zwyczajne i codzienne, a stają się dzisiaj "trudnymi" tylko dlatego, że je zapominamy, że nieużywane na co dzień zanikają, a wraz z nimi ich znaczenia. I albo o pewnych rzeczach w ogóle zapominamy, albo zapominamy o różnicach i wiele rzeczy podobnych nazywamy jednym, najprostszym słowem, słowa wyrażające subtelne różnice odrzucając jako "trudne" i niepotrzebne, bo przecież mamy łatwy synonim. Tylko że język łatwy, pozbawiony całego bogactwa słów "trudnych" nadaje się tylko do uproszczonego opisu świata, językowe ubóstwo nie pozwala wypowiadać się szczegółowo i precyzyjnie i ogranicza możliwość dokładnego zrozumienia tego, co zostało powiedziane (jeśli odbiorca nie rozumie użytych słów) i co powiedziane być miało (jeśli nadawcy zabrakło właściwych słów). Mówimy i słuchamy, piszemy i czytamy, i wydaje nam się, że mniej więcej wiemy, co druga strona miała na myśli. Mniej więcej. I tak mniej więcej się rozumiemy. Czasem więcej, a czasem mniej. Aż do nieporozumienia, aż do całkowitej niemożności porozumienia, do jednolitego bełkotu, w którym każdy mówi, mało kto słucha, a słyszymy tylko to, co usłyszeć chcemy, niezależnie od tego, czy mówiący to właśnie chciał powiedzieć. I tak jedni ze wszystkim się zgadzają, każdego popierają, bo cokolwiek usłyszą, zawsze im się wydaje, że wypowiadane są poglądy zgodne z ich własnymi, a drudzy wiecznie się nie zgadzają, bo cokolwiek się do nich mówi, wiecznie odbierają to jak atak na siebie i zaprzeczanie wszystkiemu, czegokolwiek oni by nie powiedzieli. I tak wygląda dzisiejszy internet, tak wygląda mnóstwo rozmów nawet tutaj, w miejscu ludzi podobnież kochających słowa :(

Trudnych słów trzeba używać! Żeby nam nie wymarły, żeby język nie zdegenerował się do samych tylko słów prostych, banalnych i banalne rzeczy opisujących. Bo te trudne słowa nie po to powstały, żeby były trudne i żeby nimi szpanować przed ludźmi trudnych słów nieznającymi, ale powstawały dlatego, że były potrzebne do opisania tego, co wymyka się opisowi słów prostych, tych...

Podobno takie trudne słowa były w Przedwiośniu.Że,pół tekstu wyrzucono.

Podobno takie trudne słowa były w Przedwiośniu.Że,pół tekstu wyrzucono.

Zastanawia mnie, czy rzeczeni czytelnicy podają przykłady tych "trudnych słów" bo jak Dobrych Bogów Druku kocham, to w Pani twórczości ich (może jeszcze) nie znalazłam. :)
Tekst świetny. I taka nostalgia mnie złapała, bo młodzieżą gimnazjalną będąc (początkowe lata tego tworu koszmarkowatego a więc wieki temu)...
Pamiętam jak dziś, że po omówieniu jakiegoś tekstu literatury starożytnej, w którym to kronikarz opisuje pierwsze kontakty z ludami zamieszkującymi obecne tereny Polski, Pani Polonistka zadała pracę domową w postaci "odwrócenia kota ogonem" czyli napisania jak to owe ludy mogły na takich, bodaj rzymian, zareagować. I podeszła młodzież (znaczy ja) do zadania ambicjonalnie, naczytawszy się w życiu uprzednio Sienkiewicza (bo lubiła), Sapkowskiego i pierdyliarda pojedynczych opowiadań a będąc świeżo po lekurze "Smoka" Białołęckiej, zabrała się do pracy.
Nawciskała do tekstu mnóstwo (naiwnej trzeba przyznać) pseudo staro-słowańsko-polszczyzny w postaci "kolib pasterskich z materii w różnakich kolorach" (że niby namiot), wyzwała biednych rzymian od transwestytów bo "kiecki kolan sięgające nosili jako białogłowy czynić zwykły"... Generalnie wyszło pięknie i byłam niesamowicie dumna.
Poniosłam tę radosną twórczość własną do szkoły i zderzyłam się z murem. Bo Pani Polonistka co prawda szóstkę postawiła ale jakoś tak dziwnie patrzyła, dopytując się podejrzliwie czy aby na pewno sama pisałam. Koledzy też dziwnie patrzyli tylko, że potem domagali się wyjaśnień, po jakiemu to było i o czym, bo ni chu.... znaczy za bardzo nie zrozumieli.

Zastanawia mnie, czy rzeczeni czytelnicy podają przykłady tych "trudnych słów" bo jak Dobrych Bogów Druku kocham, to w Pani twórczości ich (może jeszcze) nie znalazłam. :)
Tekst świetny. I taka nostalgia mnie złapała, bo młodzieżą gimnazjalną będąc (początkowe lata tego tworu koszmarkowatego a więc wieki temu)...
Pamiętam jak dziś, że po omówieniu jakiegoś tekstu literatury...

"...kiedy cały świat nas nie rozumie, bo jest głupi." Idealny opis postawy przeciętnego nastolatka wobec świata.
Tekst przypadł mi do gustu. Dziękuję.
Uważam jednak, że przekonywanie młodego człowieka typu: czytaj książki, ucz się słów, używaj, kiedy mamy zalew niby śmiesznych filmików, jutuberskich autorytetów z Bożej łaski, fejsbuków, instagramów, jest skazane na porażkę. Tylko nieliczne młode jednostki wybierają tą drogę.

"...kiedy cały świat nas nie rozumie, bo jest głupi." Idealny opis postawy przeciętnego nastolatka wobec świata.
Tekst przypadł mi do gustu. Dziękuję.
Uważam jednak, że przekonywanie młodego człowieka typu: czytaj książki, ucz się słów, używaj, kiedy mamy zalew niby śmiesznych filmików, jutuberskich autorytetów z Bożej łaski, fejsbuków, instagramów, jest skazane na porażkę....