Był czas, kiedy musiałam przeczytać albo odświeżyć kilka lektur szkolnych w ciagu jednego tygodnia, wtedy dziękowałam światu nawet za nieudane adaptacje.
Wciąż jednak wolę "Pana Tadeusza", "Quo vadis" i "Ogniem i mieczem" na ekranie, niż na papierze.

Był czas, kiedy musiałam przeczytać albo odświeżyć kilka lektur szkolnych w ciagu jednego tygodnia, wtedy dziękowałam światu nawet za nieudane adaptacje.
Wciąż jednak wolę "Pana Tadeusza", "Quo vadis" i "Ogniem i mieczem" na ekranie, niż na papierze.

Nie powiem, że lubię, bo to trochę za dużo i dalece nie wszystkich tych filmów dotyczy, ale doceniam filmy inspirowane (adaptacjami trudno to nazwać i te, które znam, absolutnie nie zasługują na miano ekranizacji) prozą Philipa K. Dicka. Bo jego dzieła, przynajmniej te dotąd przeze mnie przeczytane, a zaległości mam sporo, zupełnie do mnie nie przemawiają. Widzę pomysł, widzę pytania, ale zupełnie nie czuję, a czasem i nie widzę opowieści, historii, akcji. Dla mnie wieje z tego nudą i cieszę się, jak opowiadanie jest krótkie. Nie będę twierdzić, że filmy są wybitne, nawet do dobrych niektórym trochę brakuje, ale przynajmniej są ciekawe, dynamiczne, trzymają w napięciu. O literackich pierwowzorach, tam gdzie mam porównanie, bo znam obie wersje, powiedzieć tego nie potrafię. Nuda.
I nie, nie przedkładam akcji nad przesłanie, drugie dno czy jak tam nazwać to, co niby należy z książki wyczytać. Gdybym tak robiła, to z Dickiem pożegnałabym się na dobre już po pierwszej próbie, a jednak wciąż przeczytanie kolejnych jego dzieł mam w planach i czasem, z dużymi przerwami, po coś sięgam. Ale też nie uważam, że akcja szkodzi głębszym treściom, przeciwnie, uatrakcyjnienie przekazu bardzo sobie cenię, bo i mi się przyjemniej czyta, i mam nadzieję, że więcej osób będzie w stanie choćby na te głębsze treści zerknąć i może jakoś je przyswoić - głębi połączonej z akcją nie boję się polecać, w przeciwieństwie do samej głębi, przy której obawiam się, że nie tylko ona nie dotrze, ale jeszcze zrazi delikwenta do innych moich polecanek.
Co mi się podoba w filmach inspirowanych twórczością Dicka, to że przy znaczących zmianach fabularnych lub niemal wymyślaniu całkiem nowej fabuły, udaje się zachować wystarczająco wiele z pytań, jakie pisarz swoimi utworami zadaje.


Generalnie jednak częściej adaptacje mi się nie podobają niż podobają. Niektóre uważam wręcz za profanacje i nie tylko wtedy, kiedy książka jest dla mnie jakąś wielką świętością. A czynnikiem, który czyni adaptację złą w moich oczach, nie jest rozmiar wprowadzonych zmian, nie jest ich skala, ale to, w jaki sposób wpływają na przesłanie opowieści, jej wydźwięk, na ocenę sytuacji, postaw i zachowań bohaterów. Bo jeśli zmieniony zostanie kolor skóry lub płeć bohatera, to, jeśli nie jest to film mający w jakiś sposób odzwierciedlać realia historyczne lub przedstawiać prawdziwą historię, to ja to przełknę. O ile nie wpływa to na konstrukcję bohatera i na jego pozycję w świecie, bo jeśli postać z książki została ukształtowana między innymi przez wychowanie w określonych realiach obejmujących taką czy inną dyskryminację, to postawienie jej po innej stronie podzielonego społeczeństwa, przestawienie ze strony dyskryminującej na dyskryminowaną lub odwrotnie, musi spowodować zmianę w historii życia takiego bohatera, a zatem także w jego konstrukcji psychicznej. Jeśli dla syna i wnuka gliniarza wstąpienie do policji było podstawową i wspieraną przez rodzinę ścieżką kariery, to nie możemy zastępować tego chłopaka dziewczyną, która wstępuje do policji wbrew rodzinnym próbom wychowania jej na przykładną żonę i matkę, ani dzieckiem stojącej na bakier z prawem mniejszości. Po prostu nie, bo to za mocno zmienia postać. Ale już córka gliniarza, którą ojciec wychowywał jak chłopaka, może być, pod warunkiem jednak, że nie będzie jedną z pierwszych kobiet w policji i nie będzie musiała walczyć o prawo kobiety do bycia gliną, ale że w tym miejscu i czasie kobiety w policji będą już normalnością - w takiej sytuacji zmiana płci bohatera nie ma już znaczenia, więc jeśli ktoś sobie umyślił obsadzić w roli określoną aktorkę czy aktora, to droga wolna. Tylko podejrzewam, że w takiej sytuacji jest to już dla filmowców mniej atrakcyjne, bo oni lubią wprowadzać zmiany po to, żeby wprowadzić dodatkowe napięcie, a zatem właśnie zmienić coś znaczącego. A to już mi się nie podoba.

Nie powiem, że lubię, bo to trochę za dużo i dalece nie wszystkich tych filmów dotyczy, ale doceniam filmy inspirowane (adaptacjami trudno to nazwać i te, które znam, absolutnie nie zasługują na miano ekranizacji) prozą Philipa K. Dicka. Bo jego dzieła, przynajmniej te dotąd przeze mnie przeczytane, a zaległości mam sporo, zupełnie do mnie nie przemawiają. Widzę pomysł,...

Ja zdecydowanie wolę książki. Adaptacje często budzą u mnie niedosyt, bo twórcy za dużo pozmieniali. Ale zauważyłem ciekawą sytuację. Ostatnio nie tylko filmowcy tworzą adaptacje, ale i pisarze tworzą książki umieszczone w filmowych uniwersach, a nawet adaptują uniwersa gier komputerowych. To jest fajne. Bo o ile adaptacje zwykle uważam za słabsze od oryginałów to ogólnie uważam że fajnie jest że wszystkie gatunki sztuki się ze sobą przenikają.

Ja zdecydowanie wolę książki. Adaptacje często budzą u mnie niedosyt, bo twórcy za dużo pozmieniali. Ale zauważyłem ciekawą sytuację. Ostatnio nie tylko filmowcy tworzą adaptacje, ale i pisarze tworzą książki umieszczone w filmowych uniwersach, a nawet adaptują uniwersa gier komputerowych. To jest fajne. Bo o ile adaptacje zwykle uważam za słabsze od oryginałów to ogólnie...

Z adaptacji lepszych niż oryginał wymienię serial Wielkie kłamstewka. Piekielnie dobrze zagrany. Książka dużo słabiej do mnie przemówiła.

Z adaptacji lepszych niż oryginał wymienię serial Wielkie kłamstewka. Piekielnie dobrze zagrany. Książka dużo słabiej do mnie przemówiła.

Bywają adaptacje filmowe zdecydowanie lepsze od książek, na podstawie których powstały. "Ziemia obiecana", "Łowca androidów"...

Bywają adaptacje filmowe zdecydowanie lepsze od książek, na podstawie których powstały. "Ziemia obiecana", "Łowca androidów"...

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.