Z nożyczkami lepiej Ci idzie nie dlatego, że przy tej czynności wykazujesz częściową praworęczność, ale dlatego, że nożyczki są niesymetryczne i robione dla praworęcznych - jak zdarzy Ci się wziąć do ręki specjalne nożyczki dla leworęcznych, to okaże się, że da się je obsługiwać tylko lewą. Raz takie widziałam i kiedy okazały się kompletnie niezdatne do użytku prawą, przełożyłam do lewej i odczułam to, co Ty z nożyczkami standardowymi.
Podobnie, choć różnica w samym kształcie narzędzia jest nieco mniej widoczna, jest z nożami - większość jest dla praworęcznych, stąd trudności i krzywizny podczas krojenia lewą. Tyle że o noże robione specjalnie dla leworęcznych jest chyba łatwiej niż o nożyczki, niemal bez problemu można takie kupić, a niekiedy zdarza się, że trafiają na "promocje", czyli w tym wypadku po prostu przeceny, bo ktoś się zorientował, że do normalnego użytku się nie nadają, a jeśli nie są podpisane jako leworęczne (lub ten opis jest tylko w języku producenta, nie na dodatkowej, polskojęzycznej nalepce), to przeciętny praworęczny nawet się nie zorientuje, że ma w sklepie towar specjalny, celowo przystosowany dla pewnej grupy klientów, ale coś, czego sam nie umie obsługiwać, uzna po prostu za bubla, którego trzeba się jak najszybciej pozbyć, zanim klienci się zorientują, że to bubel i nie przestaną kupować. Już kilka razy ktoś z mojej rodziny się tak przypadkowo naciął, nieświadomie kupili takie leworęczne noże i potem narzekania, że takie niby miały być dobre, taka świetna stal i takiej podobno dobrej firmy, a jakieś gówno, które nie działa - więcej od tej firmy nic nie kupią. Dwa takie zestawy moja mama dostała na prezent świąteczny i też pierwsza reakcja była "co za gówno", ale że jeszcze opakowania nie były wyrzucone, to w jednym przypadku doczytałam się w obcych językach, że to właśnie noże dla leworęcznych. Faktycznie, obsługiwane lewą ręką działają lepiej, ale że prócz mnie nikt w rodzinie sobie lewą ręką nie radzi, to wyleciały z kuchni do garażu i ogrodu, do czynności warsztatowych, gdzie precyzja cięcia jest mniej istotna, a za to łatwiej nóż na czymś wyszczerbić lub złamać.
Żeby kroić prosto i żeby siostra nie miała się czego czepiać, kup sobie po prostu dobry nóż leworęczny. A jak nikomu nie powiesz, co kupiłaś i zwyczajnie włączysz do wyposażenia kuchni, to zobaczysz, jak ślicznie krzywo kroją nim praworęczni :) - wtedy ich możesz zapytać "Jak można kroić prawą? Przecież w ten sposób wychodzi krzywo!"

Z nożyczkami lepiej Ci idzie nie dlatego, że przy tej czynności wykazujesz częściową praworęczność, ale dlatego, że nożyczki są niesymetryczne i robione dla praworęcznych - jak zdarzy Ci się wziąć do ręki specjalne nożyczki dla leworęcznych, to okaże się, że da się je obsługiwać tylko lewą. Raz takie widziałam i kiedy okazały się kompletnie niezdatne do użytku prawą,...

Dzięki za podpowiedź :D Przyznam, że nie słyszałam o nożach dla leworęcznych, ale chyba się rozejrzę, specjalnie z myślą o siostrze ;D ale te nożyczki dla leworęcznych to faktycznie miałam już kiedyś przez chwilę w ręce. Ale albo to w moim przypadku nie działa, albo to po prostu brak przyzwyczajenia. Nie wiem tego tak do końca, ale cięcie prawą ręką nie sprawia mi najmniejszego dyskomfortu. Próbowałam też kiedyś z gitarą przystosowaną dla leworęcznych. Samej strun poprzestawiać mi się nie chciało, ale kiedyś trafiłam na kogoś z taką gitarą. Przyznam, że poczułam się trochę jakby mi ktoś świat poprzestawiał do góry nogami. To już zupełnie mi się nie podobało ;D
Ale... jestem absolutnie lewooczna, co stwierdziłam w liceum, kiedy na zajęciach z przysposobienia obronnego dostałam po raz pierwszy do ręki KBKS. Trochę to trwało, ale w końcu zaczęłam strzelać jak trzeba ;D
Jest jeszcze coś, co nie wiem czy ma jakiś związek z leworęcznością, ale zawsze jak zabieram się do tańca, to w pierwszym odruchu mam ochotę chwycić partnera odwrotnie niż powinnam. Ot, przypominają mi się powoli jakieś duperelki, które trochę zaburzają mi świat ;D
P.S. Pamiętam jak w pierwszej klasie podstawowej zmuszano nas do pisania piórem. Nie cierpiałam tego. Zawsze byłam ubabrana po łokcie.

Dzięki za podpowiedź :D Przyznam, że nie słyszałam o nożach dla leworęcznych, ale chyba się rozejrzę, specjalnie z myślą o siostrze ;D ale te nożyczki dla leworęcznych to faktycznie miałam już kiedyś przez chwilę w ręce. Ale albo to w moim przypadku nie działa, albo to po prostu brak przyzwyczajenia. Nie wiem tego tak do końca, ale cięcie prawą ręką nie sprawia mi...

Ja na PO też miałam problem, ale nie z KBKS, to w pierwszej klasie poszło świetnie, tylko w drugiej, kiedy na zaliczenie strzelaliśmy z wiatrówki. Też normalnie strzelałam dobrze, w szkole byłam w kółku strzeleckim, więc wiatrówkę miałam opanowaną, ale tak się nieszczęśliwie złożyło, że pierwszego dnia obozu kolega rozwalił mi okulary. No więc na strzelanie zaliczeniowe poszłam z dwoma pomysłami. Pierwszą próbę wystrzelałam w okularach koleżanki, 0,75 dioptri mocniejszych od moich, słabo mi poszło, drugą bez okularów, ale tu na prawe oko nie miałam żadnych szans, więc spróbowałam na lewe, na które widzę całkiem nieźle, tylko niestety jestem zdecydowanie prawooczna, musiałam prawe przy strzelaniu przymykać, no i spory problem sprawiało mi ładowanie i składanie się do strzału - broń była zdecydowanie praworęczna, ładowanie odwrotnie bardzo trudne, leworęczni ładowali tak samo jak my, ale w takim razie po załadowaniu trzeba było przełożyć ręce - leworęczni strzelali wyraźnie wolniej od praworęcznych, a ja wtedy najwolniej, bo nie dość, że musiałam robić wszystko jak leworęczni, to jeszcze pamiętać o tym, że mam robić odwrotnie niż zwykle i cały czas powstrzymywać się od działań odruchowych. Co ciekawe, z wieloma innymi czynnościami nie mam problemu, mogę zamienić ręce i pracować odwrotnie, ale dobrze to działa tylko wtedy, kiedy odwrotnie wykonuję całą sekwencję ruchów. Ze strzelaniem ten był problem, że ładowałam normalnie, a do strzału składałam się odwrotnie, więc gdzieś po drodze trzeba było zatrzymać rozpoczętą sekwencję, zamienić ręce i ciąg dalszy zaczynać na drugą rękę - myślę, że gdyby wiatrówka była symetryczna i gdyby wszystko dało się zrobić odwrotnie, to poszłoby mi znacznie lepiej, może równie sprawnie jak na prawą rękę i oko. Ale wynik strzelania miałam całkiem dobry, tylko przygotowywanie się do strzału szło mi wolno i pokracznie.

O gitarze ktoś mi kiedyś mówił, że jak się gra na leworęcznej, to gra się dokładnie tak samo, jak praworęczni grają na praworęcznej, natomiast gra leworęczna na gitarze praworęcznej, tak jak Ty to robisz, to zupełnie inny poziom trudności - niektóre chwyty, które normalnie są proste, przy odwróconej do góry nogami gitarze stają się trudne i na odwrót, niektóre trudne dla praworęcznych stają się przy takim odwróceniu łatwe. Nie wiem ile w tym prawdy, sama nie próbowałam, ale wydaje się to mieć sens. Co jest wygodne, kiedy będąc leworęcznym gra się na praworęcznej gitarze, to że na wakacje niekoniecznie trzeba własną gitarę ze sobą targać, można swobodnie korzystać z dowolnej gitary "publicznej", czyli obozowej lub udostępnionej przy ognisku. Kto gra tylko na leworęcznej, ten tego komfortu nie ma, bo zwykle nie ma od kogo takiej pożyczyć.

Ja w zasadzie jestem praworęczna, ale wiele czynności wykonuję tą ręką, którą akurat mi wygodniej, tzn. która ma bliżej i od dawna rodzina mi się dziwi, że jak można to czy tamto lewą. A mi jest wszystko jedno. Dlatego podejrzewam, że urodziłam się oburęczna lub niemal oburęczna i że mogłabym być całkowicie oburęczna, gdyby w dzieciństwie mi na to pozwolono. A tak, dzięki latom powtarzania, w której ręce trzyma się nóż i którą się pisze, piszę prawą, lewą tylko powoli bazgrzę (ale jest to dość czytelne), a nożem mogę lewą ledwie ukroić chleba (leworęcznym!), mogę zamienić nóż i widelec przy stole, ale wszelkie działania precyzyjne wykonuję tylko prawą. Mysz komputerową potrafię obsługiwać dowolną ręką, kiedyś bawiłam się myszą leworęczną, teraz zdarza mi się lewą ręką używać myszy praworęcznej - wolniej niż prawą, ale jak nie chce mi się odrywać od aktualnej czynności i zmieniać pozycji, to żeby wykonać parę kliknięć i coś sprawdzić, sięgam tą ręką, która ma bliżej. Do klawiatury też, każdą ręką jestem w stanie wystukać dowolne słowo, włącznie z polskimi znakami.

Oburęczność najbardziej irytuje mnie wtedy, kiedy dzwoni telefon, mam jedną rękę zajętą, a on oczywiście jest w kieszeni po drugiej stronie. Gdybym była wyłącznie praworęczna, to telefon starałabym się mieć zawsze w lewej i zwykle byłaby wtedy wolna. A tak raz mam w jednej, raz w drugiej, zależy którą rękę miałam wolną, kiedy akurat go do kieszeni chowałam i oczywiście kiedy chcę go wyjąć, to wolną mam tylko drugą rękę. Jednoręczność byłaby stabilniejsza, telefon zawsze byłby z tej samej strony. Tylko czy umiałabym go obsługiwać lewą? Czy mogłabym trzymać go w zasięgu ręki zwykle wolnej, czy może wszystko, nawet telefon, byłabym w stanie obsługiwać tylko prawą, a zatem ręka zajęta byłaby zawsze tą, która do telefonu potrzebna, czyli zawsze byłoby po telefon trudno sięgnąć, nie dlatego, że niefart i akurat nie z tej strony, ale dlatego, że zawsze jeśli zajęta któraś ręka to oczywiście zawsze ta, która jest właśnie potrzebna! Hm, tak źle, tak jeszcze gorzej. W końcu teraz mam jakąś wolną rękę i mogę jakoś próbować sięgać do kieszeni po drugiej stronie. Wygląda to dziwnie i jest niewygodne, ale jednak działa.

Ja na PO też miałam problem, ale nie z KBKS, to w pierwszej klasie poszło świetnie, tylko w drugiej, kiedy na zaliczenie strzelaliśmy z wiatrówki. Też normalnie strzelałam dobrze, w szkole byłam w kółku strzeleckim, więc wiatrówkę miałam opanowaną, ale tak się nieszczęśliwie złożyło, że pierwszego dnia obozu kolega rozwalił mi okulary. No więc na strzelanie zaliczeniowe...

Kolejna czynność wykonywana przeze mnie lewą ręką: szycie. Pytanie jest takie: jeśli większość czynności wykonuje się lewą ręką (w tym te wymagające precyzji), to podpada się pod leworęczność czy nie?

Kolejna czynność wykonywana przeze mnie lewą ręką: szycie. Pytanie jest takie: jeśli większość czynności wykonuje się lewą ręką (w tym te wymagające precyzji), to podpada się pod leworęczność czy nie?

Chyba tak. To właśnie głównie te wymagające precyzji pokazują, posługiwanie się którą ręką jest dla Ciebie naturalne. Ktoś, kto w lewej trzyma długopis, nóż, igłę, szydełko, śrubokręt, kombinerki, każde inne względnie precyzyjne narzędzie, jest leworęczny. Ktoś, kto większość z nich trzyma lewą, ale pisze prawą, prawdopodobnie też jest leworęczny, tylko lata ćwiczeń nauczyły go pisać tak, jak robi to większość - bo albo rodzice, albo szkoła uparli się, żeby nauczyć dziecko pisać "normalnie".
Ja mam przewagę praworęczności, nie wiem jak bardzo jest ona wrodzona, a na ile wynika z przyzwyczajeń wpojonych mi przez lata powtarzania przez rodzinę co którą ręką należy robić, ale na pewno nawet bez intensywnego treningu w stronę praworęczności nie byłabym leworęczna. Mogłabym być albo oburęczna, albo oburęczna z przewagą ręki prawej, co najwyżej ta przewaga bez rodzicielskich nacisków mogłaby być mniejsza.
Piszę prawą, nóż trzymam w prawej, z jednym i z drugim w razie potrzeby jakoś sobie lewą radzę, ale nie bardzo dobrze, lewą bazgrzę, a ukroić umiem chleb, ale już obranie jabłka byłoby sporym wyzwaniem. Szyję i haftuję raczej prawą, jeśli mam do wykonania prosty ścieg, to zawsze odruchowo zacznę to robić prawą, ale jeśli mam do czynienia z niewygodnym obiektem (pluszak, spodnie, obicie mebla), przy którym trzeba się nagimnastykować żeby dotrzeć z igłą tam, gdzie trzeba, to nie sprawia mi żadnego problemu przełożenie igły do tej ręki, którą wygodniej sięgnąć lub w przypadku sztywnych i trudno przebijalnych materiałów nawet praca z jedną ręką wewnątrz i drugą na zewnątrz i ciągłe przekładanie igły z ręki do ręki przy każdym przebijaniu materiału. Moja mama w takim przypadku wbija igłę prawą ręką z jednej strony, przekłada rękę, chwyta igłę po drugiej stronie, wyciąga i ponownie wbija, po czym znów przekłada rękę. Ja tylko podaję sobie igłę z ręki do ręki. Jedyny problem, to jeśli materiał naprawdę jest twardy i bez naparstka ani rusz, to przy mojej metodzie potrzebuję dwóch naparstków.
Co jeszcze? Śrubokręt w pierwszej kolejności trzymam prawą, ale jeśli roboty jest dużo, to kiedy ręka się zmęczy, zmieniam. No i oczywiście jeśli trzeba sięgnąć w jakieś trudno dostępne miejsce, to używam tej ręki, która wchodzi tam wygodniej. Nie zauważyłam różnicy w szybkości i precyzji pracy śrubokrętem tą czy inną ręką. Wiele brudzących czynności w kuchni, np. wyrabianie ciasta, rozbijanie jajek, specjalnie robię lewą, żeby prawą mieć czystą i móc nią zrobić coś bardziej precyzyjnego, np. otworzyć słoiczek z przyprawą i nasypać jej dokładnie tyle, ile trzeba, a nie sypnąć byle jak lewą. Ale nikt inny w domu tego nie potrafi, mama ciasto wyrabia prawą (lub obiema, ale to zależy od ciasta), a jajko rozbija prawą i otwiera oboma, czyli albo musi co chwilę myć ręce żeby wykonać następną czynność, albo, jeśli się śpieszy, paćka naczynia i narzędzia tym, czym akurat ma upaćkaną rękę.
Oburęczność, nawet tylko częściowa, bardzo ułatwia życie. Nie rozumiem, jak może jednoręcznych nie wkurzać to, że mając jedną rękę wolną i tak nie mogą nią zrobić tego, co akurat w danym momencie by chcieli, bo robi się to tylko tą ręką, którą właśnie mają zajętą. Mi się to zdarza bardzo rzadko, np. właśnie w kuchni, kiedy się zapomnę i niepotrzebnie upaćkam prawą rękę, gdy mogłabym upaćkać lewą, a prawą zostawić czystą do wykonywania kolejnych czynności, ale nie wyobrażam sobie, jak byłoby to frustrujące, gdyby tak było zawsze.
Oburęczność jest fajna.

Chyba tak. To właśnie głównie te wymagające precyzji pokazują, posługiwanie się którą ręką jest dla Ciebie naturalne. Ktoś, kto w lewej trzyma długopis, nóż, igłę, szydełko, śrubokręt, kombinerki, każde inne względnie precyzyjne narzędzie, jest leworęczny. Ktoś, kto większość z nich trzyma lewą, ale pisze prawą, prawdopodobnie też jest leworęczny, tylko lata ćwiczeń...

Dziękuję. Ciekawych rzeczy się dowiedziałam, chociaż nie wiem czy powinno się prowadzić takie rozmowy akurat na tym portalu. Chyba jednak jestem leworęczna (choć, co ciekawe - prawonożna ;D). Dla potwierdzenia spisałam sobie różne czynności z określeniem, którą ręką je wykonuję. Tych wykonywanych lewą jest znacznie więcej. Mam też ochotę na pewien eksperyment. Choć gram prawą ręką na gitarze to jednak pewnych rzeczy nie potrafię grać dobrze (na przykład zawsze mam problem z chwytami barowymi). Mam w domu dwie gitary. Spróbuję raz jeszcze z gitarą przystosowaną dla leworęcznych. wiem, że to wymaga czasu i pewnej wytrwałości, co może stanowić dla mnie jakiś problem, ale jestem po prostu ciekawa. Może znowu odkryję u siebie coś nowego? ;D

Dziękuję. Ciekawych rzeczy się dowiedziałam, chociaż nie wiem czy powinno się prowadzić takie rozmowy akurat na tym portalu. Chyba jednak jestem leworęczna (choć, co ciekawe - prawonożna ;D). Dla potwierdzenia spisałam sobie różne czynności z określeniem, którą ręką je wykonuję. Tych wykonywanych lewą jest znacznie więcej. Mam też ochotę na pewien eksperyment. Choć gram...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

U mnie tak samo! :)

U mnie tak samo! :)