Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Tak... wszystko się zmienia...

Tak... wszystko się zmienia...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Nie różnice w treści a błędy. W ebooku są w papierze ich nie ma, sprawdzone z wieloma znajomymi, którzy z kolei czytają tylko papier. Poza tym, owa znajoma po tym, jak zwróciłam jej uwagę na błędy, napisała mi, że w ebooku zdążyli wprowadzić zmiany, natomiast na papier było już za późno. Nie mam pojęcia jak to wszystko działa.
Dziś na przykład w jednej z książek miałam mnóstwo takich cudów " - Patrz tamspojrzałwgóręgdzie wskazywałam rękąMiałaśrację"
Oczopląsu można dostać czytając coś takiego.

Nie różnice w treści a błędy. W ebooku są w papierze ich nie ma, sprawdzone z wieloma znajomymi, którzy z kolei czytają tylko papier. Poza tym, owa znajoma po tym, jak zwróciłam jej uwagę na błędy, napisała mi, że w ebooku zdążyli wprowadzić zmiany, natomiast na papier było już za późno. Nie mam pojęcia jak to wszystko działa.
Dziś na przykład w jednej z książek miałam...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

1. Możesz sam ich sobie znaleźć: rodzina, znajomi, jak się uda to nawet nieznajomi - tylko trzeba poszukać takich, którzy potrafią spojrzeć na dzieło i skrytykować, a nie takich, którzy pochwalą wysiłek bez względu na rezultat.
2. Sam fakt, że trzeba się uciekać do selfpubu, może być wskazówką, że z dziełem coś nie tak - gdyby było dobre, to powinno się nim zainteresować jakieś normalne wydawnictwo.
3. Jeśli pisząc o selfpubie masz na myśli coś z gatunku vanity publishing, to możesz nie mieć racji, recenzenci wewnętrzni mogą istnieć - jeśli tak, to wybierają dziełka co gorsze, bo im autor bardziej zadufany w sobie i mniej świadomy gniotowatości swojego wytworu, tym łatwiej go naciągnąć :)

1. Możesz sam ich sobie znaleźć: rodzina, znajomi, jak się uda to nawet nieznajomi - tylko trzeba poszukać takich, którzy potrafią spojrzeć na dzieło i skrytykować, a nie takich, którzy pochwalą wysiłek bez względu na rezultat.
2. Sam fakt, że trzeba się uciekać do selfpubu, może być wskazówką, że z dziełem coś nie tak - gdyby było dobre, to powinno się nim zainteresować...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Różnica mniej więcej taka jak między syfilisem a malarią. Nigdzie nie pisałam, że recenzenci nie istnieją, tylko że mam wrażenie że nie istnieją, bo chyba jeszcze nie czytałam selfa albo vanity, za który warto płacić więcej jak złotówkę.

Różnica mniej więcej taka jak między syfilisem a malarią. Nigdzie nie pisałam, że recenzenci nie istnieją, tylko że mam wrażenie że nie istnieją, bo chyba jeszcze nie czytałam selfa albo vanity, za który warto płacić więcej jak złotówkę.

Jeśli chodzi o vanity, wszystko, na co się natknęłam, to była tragedia. Z selfami - większość, ale tu nie byłabym aż tak surowa. Zdarza się, że tą drogą autorzy wydają teksty niszowe, których wydawca nie chce, bo grona odbiorców mogłoby być zbyt małe. Czasem robią to nawet osoby, których inne teksty ukazują się w zwykłych wydawnictwach - na przykład zbiorek opowiadań Agnieszki Hałas "Po stronie mroku" jest selfem w RW2010, a cykl Agnieszki o Krzyczącym wydaje Rebis. ;)

Jeśli chodzi o vanity, wszystko, na co się natknęłam, to była tragedia. Z selfami - większość, ale tu nie byłabym aż tak surowa. Zdarza się, że tą drogą autorzy wydają teksty niszowe, których wydawca nie chce, bo grona odbiorców mogłoby być zbyt małe. Czasem robią to nawet osoby, których inne teksty ukazują się w zwykłych wydawnictwach - na przykład zbiorek opowiadań...

A ja prosiłabym nie uogólniać - nie wszystkie selfpuby to gnioty. Polityka wydawnicza oficyn jest bardziej złożona, niż się większości osób wydaje. Przyznam, że sama opublikowałam w zeszłym roku powieść za pośrednictwem platformy self-publishingowej, bo po prostu nie miałam innego wyjścia - wydawnictwa nie były nią zainteresowane; kilka napisało mi wprost, że nie chcą debiutantów (zwłaszcza polskich) i stawiają na książki zagraniczne. Zdecydowałam się więc zająć wszystkim na własną rękę, bo uznałam że opisana przeze mnie historia naprawdę może się spodobać. I, na podstawie opinii, które do mnie spłynęły w ciągu ostatniego roku, mogę powiedzieć że miałam rację :) Nie twierdzę, że moja książka to ideał, ale przykro mi, że nikt nie dał jej szansy. Zawsze zależało mi na tym, żeby moją powieść przeczytało jak najwięcej osób, nawet jeśli spotka się z krytyką (byle uzasadnioną), a bez promocji niestety nie da się tego celu zrealizować - to jest właśnie przewaga dużych wydawnictw nad niezależnymi autorami. Self-publishing jest więc dobrym pomysłem, o ile ma się zaplecze finansowe. Jeśli się go nie posiada, pozostaje publikowanie tylko dla własnej satysfakcji :) No i rozwoju, bo jeśli ktoś traktuje to zajęcie poważnie, to przy starannym samodzielnym przygotowywaniu książki do publikacji może się naprawdę wiele nauczyć.
Wracając do tematu - kiedy czytam, że jeśli ktoś zdecydował się na self-publishing to na pewno z książką musi być coś nie tak lub jest ona przykładem grafomanii, robi mi się naprawdę smutno. Nie wrzucajmy wszystkich do jednego worka, chociaż nie zaprzeczam, że dużo powieści wydanych na własną rękę cechuje niska jakość. Ale gnioty, choćby pod względem opracowania redakcyjnego, wychodzą również spod skrzydeł profesjonalnych wydawców - na początku roku miałam okazję przeczytać kryminał polskiego autora opublikowany przez znaną na rynku oficynę, w którym znalazło się około 90 błędów redakcyjnych (tak, liczyłam!), pomijając interpunkcję. Były one do tego stopnia rażące, że przeszkadzały w płynnej lekturze, zniechęcając do jej kontynuacji już na 30 stronie i jestem zdziwiona, że bardzo mało osób odważyło się na krytykę tej publikacji. Powieść, jako historia sama w sobie jest dobra, ale czemu tak niewielu recenzentów miało odwagę wytknąć nędzny poziom redakcji? Gdyby ten przypadek dotyczył self-publishera, negatywne opinie pewnie by go zalały... I widząc tak wielkie "kompetencje" zawodowych redaktorów cieszę się, że samodzielnie opracowałam swoją książkę.

A ja prosiłabym nie uogólniać - nie wszystkie selfpuby to gnioty. Polityka wydawnicza oficyn jest bardziej złożona, niż się większości osób wydaje. Przyznam, że sama opublikowałam w zeszłym roku powieść za pośrednictwem platformy self-publishingowej, bo po prostu nie miałam innego wyjścia - wydawnictwa nie były nią zainteresowane; kilka napisało mi wprost, że nie chcą...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

@Agata
Zgadzam się, że nie można, bez przeczytania wszystkich, co przecież samo w sobie jest niemożliwością, stwierdzać, że wszystkie selfpuby to gnioty. Ale zapytam Ciebie: kto w tym wątku powiedział coś aż tak kategorycznego? Bo że więcej jest gniotów niż czegoś wartościowego, to chyba nie wymaga dowodów, zgodzisz się z tym? A tylko tyle mówiliśmy, że większość jest nic nie warta, nie że wszystkie.

@Agata
Zgadzam się, że nie można, bez przeczytania wszystkich, co przecież samo w sobie jest niemożliwością, stwierdzać, że wszystkie selfpuby to gnioty. Ale zapytam Ciebie: kto w tym wątku powiedział coś aż tak kategorycznego? Bo że więcej jest gniotów niż czegoś wartościowego, to chyba nie wymaga dowodów, zgodzisz się z tym? A tylko tyle mówiliśmy, że większość jest nic...

@Monika
Po pierwsze, nigdzie nie napisałam, że ktoś w tym wątku stwierdził, że "wszystkie selfpuby to gnioty". Logiczne, że nie da rady przeczytać każdej książki opublikowanej w ten, czy jakikolwiek inny sposób. Odniosłam się jedynie do tendencji do uogólniania na podstawie jakości większości selfpubów lub tylko tych, z którymi dana osoba miała styczność.
Po drugie, napisałam już w poprzedniej wypowiedzi, że dużo książek wydanych w ten sposób ma niską jakość :) Nie da się temu zaprzeczyć. Niestety te słabe publikacje są bardziej kojarzone z self-publishingiem niż te dopracowane, właśnie dlatego że jest ich więcej. Prowadzi to do niechęci względem ogółu książek wydawanych samodzielnie a większość czytelników/recenzentów/blogerów itd. słysząc, że powieść jest selfpubem prawie natychmiast traci zainteresowanie. Właśnie na takie wrzucanie do jednego worka, zamiast indywidualnego podejścia do każdej publikacji, chciałam zwrócić uwagę :)

@Monika
Po pierwsze, nigdzie nie napisałam, że ktoś w tym wątku stwierdził, że "wszystkie selfpuby to gnioty". Logiczne, że nie da rady przeczytać każdej książki opublikowanej w ten, czy jakikolwiek inny sposób. Odniosłam się jedynie do tendencji do uogólniania na podstawie jakości większości selfpubów lub tylko tych, z którymi dana osoba miała styczność.
Po drugie,...

@Siemomysła
Amanda Hocking, autorka książek dla młodzieży, też wydała swoje powieści najpierw w formie self-publishingu. Ale za granicą jest to dużo bardziej popularne i zarazem bardziej opłacalne niż w Polsce :) I potencjalnych czytelników też znacznie więcej.

@Siemomysła
Amanda Hocking, autorka książek dla młodzieży, też wydała swoje powieści najpierw w formie self-publishingu. Ale za granicą jest to dużo bardziej popularne i zarazem bardziej opłacalne niż w Polsce :) I potencjalnych czytelników też znacznie więcej.

@Agata
A to przepraszam, myślałam, że Twoje słowa
A ja prosiłabym nie uogólniać - nie wszystkie selfpuby to gnioty.
to reakcja na coś w tym wątku. Jeśli to tylko prośba ogólna lub wyprzedzająca nadmierne uogólnianie spodziewane w kolejnych postach, to wycofuję swoją krytykę.

@Agata
A to przepraszam, myślałam, że Twoje słowa
A ja prosiłabym nie uogólniać - nie wszystkie selfpuby to gnioty.
to reakcja na coś w tym wątku. Jeśli to tylko prośba ogólna lub wyprzedzająca nadmierne uogólnianie spodziewane w kolejnych postach, to wycofuję swoją krytykę.

Odniosłam się do tego co czytałam, przykro mi, ale się nie podobało, głównie ze względów technicznych. Czyli redaktorsko-korektorskich. Uogólnienia są nieuniknione, bo jednak większość selfów i pochodnych ma braki na poziomie podstawowym tego rzemiosła. W końcu nawet autorka artykułu od tego wychodzi: od powszechnego narzekania na korektę czy redakcję. Wyjaśnienie procesu wydawniczego nie bardzo cokolwiek zmienia, bo potknięcia redaktora, korektorów czy innych osób ze stopki rzutują na autora i wydawcę. Treść książki jest być może ryzykiem dla nabywcy, ale nie może być bublem jako produkt. A jeśli to jest cena za jakość, to niech to będzie opatrzone pieczątką "Redakcja i korekta: word office"...

Odniosłam się do tego co czytałam, przykro mi, ale się nie podobało, głównie ze względów technicznych. Czyli redaktorsko-korektorskich. Uogólnienia są nieuniknione, bo jednak większość selfów i pochodnych ma braki na poziomie podstawowym tego rzemiosła. W końcu nawet autorka artykułu od tego wychodzi: od powszechnego narzekania na korektę czy redakcję. Wyjaśnienie procesu...