Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Japonia jest w ogóle jednym z najbezpieczniejszych krajów świata. Stąd czasami japońska policja nie potrafi sobie poradzić z poważniejszymi przestępstwami, co ładnie jest opisane w "Ludziach, którzy jedzą ciemność".

Japonia jest w ogóle jednym z najbezpieczniejszych krajów świata. Stąd czasami japońska policja nie potrafi sobie poradzić z poważniejszymi przestępstwami, co ładnie jest opisane w "Ludziach, którzy jedzą ciemność".

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

"Mam znajomą, która spędziła w Japonii połowę życia" - tylko trzeba pamiętać, że jest to niestety wiedza anegdotyczna, która rzadko przedstawia pełny obraz. Moje doświadczenia z Japonii często odbiegają od doświadczeń moich znajomych i możemy się kłócić kto ma rację, kiedy tak naprawdę mamy ją wszyscy.
Owszem, Japonia wydaje się na pierwszy rzut oka całkiem bezpieczna, ale to mit. Jest małe prawdopodobieństwo, że ktoś kogoś okradnie, ale to się jednak zdarza. Moim zdaniem, największy problem jest z napastowaniem seksualnym - przez mój roczny pobyt w Japonii na stypendium, cztery studentki z wymiany zgłaszały władzom uczelni, że zostały napadnięte, a kilka innych, że ktoś je stalkował. Japońskie studentki opowiadały dość beznamiętnie, że tak, że zdarzają się zboczeńcy, szczególnie w pociągach, ot, kawałek krajobrazu (ale było też kilka bardzo zdenerwowanych tym faktem i że mało się robi w temacie zwalczania takich zachowań).
Zgadzam się, że Japonia jest bezpieczniejszym krajem niż Polska, jednak nie znaczy to, że całkowicie pozbyła się przestępczości. Cieszy mnie, że Wojciech Chmielarz zwrócił uwagę w swojej recenzji na traktowanie kobiet w Japonii i kulturowe przyzwolenie na przemoc wobec nich. To z tego powodu ja miałam ogromny problem z przeczytaniem tego kryminału, bo zachowania mężczyzn wobec głównej bohaterki były kompletnie nie na moją wrażliwość.
("Japończycy z resztą słyną z surowego wychowywania swojego potomstwa..." - generalnie nie zgodzę się z tym. Większość Japończyków wychodzi z założenia, że to szkoła wychowuje i sami swoje pociechy rozpuszczają niesamowicie. Trzylatek jest często bogiem. Dopiero kiedy dzieci idą do szkoły, uczy się je odpowiedniego zachowania, zaczynają odczuwać też presję społeczeństwa. Aczkolwiek na pewno znajdą się również srodzy rodzice. Myślę, że Japonia jest dość mitologizowana właśnie przez uogólnienia i niedopuszczanie myśli, że istnieją odstępstwa od ogólnie przyjętych reguł.)

"Mam znajomą, która spędziła w Japonii połowę życia" - tylko trzeba pamiętać, że jest to niestety wiedza anegdotyczna, która rzadko przedstawia pełny obraz. Moje doświadczenia z Japonii często odbiegają od doświadczeń moich znajomych i możemy się kłócić kto ma rację, kiedy tak naprawdę mamy ją wszyscy.
Owszem, Japonia wydaje się na pierwszy rzut oka całkiem bezpieczna, ale...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

No ja Japonii nie znam, nigdy nie byłem. Natomiast obraz z książek wyłania się niepokojący. Dużo takich zachowań, które albo są dziwne, albo dla mnie zupełnie nieakceptowalne.

No ja Japonii nie znam, nigdy nie byłem. Natomiast obraz z książek wyłania się niepokojący. Dużo takich zachowań, które albo są dziwne, albo dla mnie zupełnie nieakceptowalne.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post